Online συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία

Η αποτελεσματικότητα της εξ αποστάσεως ψυχοθεραπείας είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και πειραματικά αποδεδειγμένη. Την τελευταία δεκαετία εκατοντάδες έρευνες αποδεικνύουν ότι η εξ’ αποστάσεως ψυχοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική με την κλασσική θεραπεία δια ζώσης, πρόσωπο με πρόσωπο στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή.

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γονέων στη λήψη απόφασης επαγγέλματος;

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του επαγγέλματος ενός εφήβου και στην επαγγελματική του εξέλιξη. Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να βρουν την ευτυχία και να επιτύχουν στη ζωή τους. Ένας σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, που έχει να κάνει με την ευτυχία και την επιτυχία κάποιου είναι και το επάγγελμα που έχει επιλέξει.

Το συνάισθημα του θυμού. Μύθοι και αλήθειες

Όλοι ξέρουμε τι είναι ο θυμός αφού κάθε άνθρωπος τον έχει βιώσει είτε ως ενόχληση ή ως ξέσπασμα. Είναι ένα απολύτως φυσιολογικό, συνήθως υγιές συναίσθημα. Όμως όταν σε κάνει να χάνεις τον έλεγχο είναι δυνατό να δημιουργηθούν προβλήματα- στη δουλειά, στις προσωπικές σχέσεις και γενικότερα στην ποιότητα ττης ζωής του ατόμου. Και όλο αυτό μπορεί να σε κάνει να νιώθεις έρμαιο ενός απρόβλεπτου και πολύ δυνατου συναισθήματος.

Ο σύντροφός μου πάσχει από κατάθλιψη. Πώς μπορώ να του συμπαρασταθώ;

Το να είσαι σε μία σχέση όταν ο ένας (ή και οι δύο) πάσχει από κατάθλιψη είναι πρόκληση. Η κατάθλιψη ίσως κάνει το σύντροφό σου να φαίνεται απόμακρος. Μπορεί να νιώθει ότι είναι βάρος ή να κλείνεται στον εαυτό του. Τίποτα όμως από αυτά δε σημαίνει ότι η σχέση σας είναι προβληματική. Οι δυο σας μπορείτε να το αντιμετωπίσετε μαζί.

Διαζύγιο: «Να προσπαθήσω κι άλλο ή τελείωσαν όλα;»

Γιατί παντρεύτηκες; Γιατί παντρεύτηκες το συγκεκριμένο άνθρωπο; Γιατί παντρεύτηκες τότε; Ό,τι και αν απάντησες, το πιθανότερο είναι πως οι λόγοι για τoυς οποίους παντρεύτηκες αντιπροσώπευαν για σένα μια ευκαιρία να προσθέσεις κάτι στη ζωή σου. Μόνο ένα ιδιόρρυθμο άτομο και για πολυ ιδιόρρυθμους λόγους θα παντρευόταν ξέροντας ότι με το γάμο θα χειροτερέψει η ζωή του.

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Πρωινό ξύπνημα. Πώς να γίνει αποδοτικότερο για τους εφήβους;

Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωι τα παιδιά τους για το σχολείο.Τους φαίνεται σχεδόν αδύνατο να φύγουν από το σπίτι χωρίς γκρίνια και καθυστερήσεις. Οι περισσότεροι αναρωτιούνται τι θα μπορούσαν να κάνουν ώστε το πρωινό ξύπνημα να είναι ευκολότερο και αποδοτικότερο τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά.



Η αλήθεια είναι ότι οι έφηβοι θα ήταν ευτευχέστεροι  αν το σχολείο ξεκινούσε στις 10 ή 11 το πρωί (ή και ποτέ!). Αντί να κοιμηθούν μια λογική ώρα που θα τους επιτρέψει να ξυπνήσουν την επόμενη ημέρα ξεκούραστοι και γεμάτοι ενέργεια, οι έφηβοι προτιμούν να μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά το βράδυ και να ξυπνούν κακοδιάθετοι και χωρίς όρεξη.

Οι έφηβοι χρειάζονται 8-10 ώρες ύπνο καθημερινά για να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν σωστά. Ο μέσος έφηβος δε κοιμάται ποτέ πριν τις 22.45μ.μ. Επομένως η ανικανότητά του να ξυπνήσει πριν τις 8.00π.μ. είναι θέμα βιολογίας και όχι συμπεριφοράς ή προσωπικότητας. Η εγκεφαλική λειτουργία του εφήβου έρχεται σε αντίθεση με την ώρα που  ξεκινούν τα σχολεία. 

Κατά τη διάρκεια της εφηβείας εκτός από όλες τις άλλες αλλαγές που υφίσταται το σώμα, στον ανθρώπινο εγκέφαλο αλλάζουν και οι λειτουργίες του ύπνου και του ξυπνήματος. Πολλοί έφηβοι δεν είναι σε θέση ή το πρόγραμμά τους δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν πότε είναι ο οργανισμός τους πραγματικά έτοιμος να ξυπνήσει, με αποτέλεσμα να υποφέρουν από στέρηση ύπνου. Τα ποσοστά κατάθλιψης αυξάνονται σε εφήβους που κοιμούνται λιγότερο από 8 ώρες την ημέρα. Σε σχολεία ανά τον κόσμο που έχουν αλλάξει πρόγραμμα και ξεκινούν αργότερα μέσα στην μέρα έχει παρατηρηθεί ότι οι έφηβοι είναι πιο αποδοτικοί και ξεκούραστοι κατά η διάρκεια των μαθημάτων. 

Παρακάτω αναφέρονται μερικά πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε ώστε να βοηθήσετε τους εφήβους (αλλά και τους εαυτούς σας) ώστε να γίνει πιο εύκολο το πρωινό ξύπνημα.


Το προηγούμενο βράδυ

Αποφύγετε την καφεΐνη, το αλκοόλ και τη ζάχαρη. Μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα του ύπνου και να κάνουν δυσβάσταχτο το  ξύπνημα το πρωί. Ένα μικρό γλυκό πριν τον ύπνο είναι ικανό να μη σας αφήσει να ξεκουραστείτε όλη νυχτα.

Ηρεμήστε: Μην αφήσετε τον έφηβο να ξαπλώσει ενώ κάνει κάποια δραστηριότητα ή αν έχει πολύ ενέργεια. Δε θα είναι αποδοτικός ο ύπνος εάν ξαπλώσει αμέσως μόλις κλείσει τον υπολογιστή ή αμέσως μετά το διάβασμα. Πριν ξαπλώσει είναι καλό να κάνει μια δραστηριότητα που τον ευχαριστεί και τον χαλαρώνει.





Ύπνος

Κοιμηθείτε αρκετά. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετικές ώρες ύπνου για να είναι καλά την επόμενη ημέρα. Επομένως, θα πρέπει να βρείτε το χρόνο που χρειάζεστε εσείς και τα παιδιά σας. Κάποιος μπορεί να χρειάζεται  6-7 ώρες, ενώ κάποιος άλλος με λιγότερες ή περισσότερες να είναι καλά. Πάντως, εάν δεν κοιμάστε όσες ώρες χρειάζεται ο οργανισμός σας, την επόμενη ημέρα θα το μετανιώνετε, καθώς θα είστε κουρασμένοι και εξαντλημένοι.

Καλύτερη ποιότητα ύπνου. Βρείτε τις συνθήκες που είναι ιδανικές ώστε η ποιότητα του ύπνου να είναι η βέλτιστη. Κάποιοι θέλουν φώς, ενώ άλλοι όχι. Φροντίστε να μειώσετε το θόρυβο κατά τη διάρκεια του ύπνου και γενικά φτιάξτε τις συνθήκες έτσι ώστε να «κοιμάστε καλα».

Αν θέλετε να μάθετε για τις αϋπνίες και τους τρόπους που θα μπορούσατε να τις ατμετωπίσετε πατήστε εδώ.


Πρωινό ξύπνημα

Φτιάξτε του μια ρουτίνα κατά το ξύπνημα που να του αρέσει. Αντί να ξυπνάει, να ντυθεί και να να φύγει τρέχοντας για να προλάβει να φτάσει στο σχολείο πριν χτυπήσει το κουδούνι, θα ήταν ευκολότερο για τον έφηβο να έχει  κάποιο λόγο να ξυπνήσει το πρωί για να κάνει κάτι που του αρέσει πριν φύγει για το σχολείο. Αυτό μπορεί να είναι κάτι για πρωινό που του αρέσει ή το να χαζέψει στον υπολογιστή του για λίγο πριν φύγει. 

Να είστε πειθαρχημένοι. Ως γονείς θα πρέπει να είστε σταθεροί και απόλυτοι στο ότι ο έφηβος πρέπει να ξυπνήσει την ώρα που έχετε συμφωνήσει. Δεν είναι βοηθητικό το να είστε ελαστικοί στην ώρα που θα σηκωθεί από το κρεβάτι. Σκέψεις όπως «Άντε, κοιμήσου λίγο παραπάνω, κουράστηκες πολύ χθες» ή «Δεν χάλασε ο κόσμος να μην πας πρώτη ώρα στο σχολείο αν είσαι κουρασμένος» δε βοηθούν τον έφηβο. Είναι σημαντικό να κατανοήσει ότι μέρος του ότι μεγαλώνει έιναι και το ότι είναι υπεύθυνος να ρυθμίζει το χρόνο του και να φρονίζει να κοιμάται επαρκώς και καλά.  

Βρείτε εναλλακτικές ξυπνήματος.  Πολλά παιδιά περιμένουν από τους γονείς τους να τα ξυπνήσουν. Άλλα επιλέγουν να χρησιμοποιούν ξυπνητήρι. Πολλοί έφηβοι  προτιμούν να ξυπνούν με μουσική ή με εφαρμογές που αυξάνουν σιγά- σιγά το φώς στο δωμάτιο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι πλέον να ξυπνήσει κανείς. Ενθαρρύνετε τον έφηβο να ξυπνά με τρόπους  που δε σας εμπλέκουν στη διαδικασία και δεν εξαρτώνται από εσάς.

Πετάξτε τους το μπαλάκι. Αν είστε οι μόνοι που νοιάζονται για το αν και πότε θα ξυπνήσει ο έφηβος για το σχολείο, θα καταλήξετε σε απόγωση και με έναν κοιμησμένο έφηβο. Αντίθετα, μπορείτε να τον βοηθήσετε να βρει λόγους για να ξυπνάει στην ώρα του, που έχουν σημασία για αυτόν και όχι για εσάς. Έτσι, θα σας βλέπει σα σύμμαχο που βοηθάτε στο ξύπνημα που πρέπει να κάνει και όχι σαν εχθρό που τον βγάζει από το κρεβάτι ενώ δεν το θέλει.





Αποκλείστε λόγους που μπορεί να τον δυσκολεύουν να ξυπνήσει. Έφηβοι που πάσχουν από κατάθλιψη δυσκολεύονται πολύ να ξυπνήσουν το πρωί για το σχολέιο. Ο έντονο άγχος επίσης μπορεί να τους κάνει να θέλουν να μείνουν στο κρεβάτι, όπου νιώθουν ασφαλείς. Τέλος, η κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών δημιουργεί τεράστια δυσκολία στους εφήβους να ξυπνήσυν το πρωι. Σιγουρευτείτε ότι τα παιδιά σας είναι κουρασμένα σε φυσιολογικά επίπεδα και γι αυτό δυσκολεύονται να ξυπνήσουν και ότι δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι δυσκολίας.

Μην μιλάτε πολύ!  Ένας έφηβος που νυστάζει δεν έιναι σε θέση να κάνει σοβαρη συζήτηση μαζί σας ούτε να σκεφτεί σοβαρά. Αποφύγετε να υπενθυμίζετε στους εφηβους σημαντικά θέματα το πρωί ή να τους λέτε πόσο ανόητο ήταν το ότι έμειναν μέχρι αργά ξύπνιοι το προηγούμενο βράδυ. Προτιμήστε να κάνετε μια πιο ευχάριστη συζήτηση το πρωι.

Ξυπνήστε τον εγκέφαλό του. Βάλτε λίγη μουσική ή ενθερρύνετέ τον να βάλει μουσική που του αρέσει. Προσφέρετέ του ένα πρωτεϊνούχο πρωινό. Μερικά παιδιά χρειαζοννται χρόνο και τροφή για να ενεργοποιηθούν το πρωι, αφού δενν έχουν φάει τίποτα από το προηγούμενο βράδυ.
Αφήστε τους να έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες. Πολλοί γονείς θεωρούν ότι αν δεν επιμείνουν οι έφηβοι δεν πρόκειται να κάνουν καμία προσπάθεια να σηκωθούν από το κρεβάτι. Ενημερώστε τους από πριν ότι δεν είστε πια πρόθυμοι να επιμένετε στο πρωινό τους ξύπνημα πέραν της μιας φοράς που θα τους γνωστοποιήσετε ότι το ξυπνητήρι τους χτύπησε και φροντίστε να καταλάβουν ότι από εκεί και πέρα είναι μόνοι τους υπεύθυνοι να σηκωθούν και να ετοιμαστούν. Το ότι θα χάσουν κάποιοες φορές το σχολικό ή ότι θα πρέπει να περπατήσουν μέχρι το σχολείο επειδή  εσείς έχετε ήδη φύγει για τη δουλειά ή για τις πρωινές σας δραστηριότητες ενδέχεται να είναι αυτό που χρεάζονται για να αναλάβουν την ευθύνη του να ξυπνούν το πρωι χωρίς να εξαρτώνται από εσάς.

Είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι οι έφηβοι είναι πολύ κοντά στην ενηλικίωσή τους και σύντομαα θα αντιμετωπίζουν μόνοι τους τις προκλήσεις της ζωής. Βοηθήστε τους να ανεξαρτητοποιηθούν παίρνοντας την ευθύνη του να ξυπνάνε μόνοι τους, προσφέροντάς τους υποστήριξη αλλά αφήνοντας σε εκείνος τον έλεγχο.

Πολυδώρου Χριστίνα

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Οι τρόποι που το σώμα σας σας προειδοποιεί ότι είστε πολύ αγχωμένοι.

Έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι βιώνουν έντονο άγχος και αγωνία τείνουν να σφίγγουν τους μύες τους, καθώς είναι σε υπερένταση. Γι’ αυτό νιώθουν κούραση και παθαίνουν κράμπες πολύ εύκολα. Ενδεχομένως γνωρίζετε ότι κάποια είδη πονοκεφάλων είναι απόρροια άγχους. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα συμπτώματα στο σώμα που σχετίζονται με το άγχος ή άλυτα συναισθηματικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζετε.





Χρόνιοι σωματικοί πόνοι που δεν έχουν προέλθει από κάποιο τραυματισμό είναι πιθανό να προέρονται από άγχος ή άλλες συναισθηματικές καταστάσεις. Πολλές φορές ο σωματικός πόνος προκαλείται στο σώμα για να υπενθυμίσει ότι υπάρχει κάποια συναισθηματική διεργασία που δεν έχει ολοκληρωθεί.

Παρακάτω είναι μερικοί από τους τρόπους που το σώμα σας δείχνει ότι το άγχος που βιώνετε είναι μεγαλύτερο από αυτό που χρειάζεται.

Ωστόσο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι για να να χρεώσετε στη συναισθηματική σας κατάσταση τους πόνους που βιώνετε, είναι σημαντικό προηγουμένως να έχετε αποκλείσει οποιαδήποτε οργανική κατάσταση που μπορεί να προκαλεί τους πόνους αυτούς.

Πονοκέφαλοι


Ορισμένοι πονοκέφαλοι ενδέχεται να προκαλούνται λόγω του ότι προσπαθήσατε πολύ να αντιμετωπίσετε εμπόδια και ότι ανησυχείτε για μικρά πράγματα. Ο καλύτερος τρόπος για να τον αντιμετωπίσετε είναι να πάρετε το χρόνο που χρειαζεστε για να χαλαρώσετε, να μην σκέφτεστε για αυτό που σας απασχολεί, χωρίς να νιώθετε ενοχές για αυτό. Όσο σημανντικό και αν είναι αυτό που σας απασχολεί, δικαιούστε λίγη ηρεμία και ησυχία. Αυτό θα σας ανακουφίσει από τον πόνο και θα σας βοηθήσει να είστε πιο αποδοτικοί στη συνέχεια.


Πόνοι στον αυχένα



Η δυσαρέσκεια είναι ένα συναίσθημα που βαραίνει τον αυχένα σας, ανεξαρτητα από το αν πηγή αυτής της δυσαρέσκειας είναι ο εαυτος σας ή κάποιος άλλος. Δεν είναι εύκολο να συγχωρέσετε τους πάντες και τα πάντα και να τα αφήσετε όλα πίσω σας, αλλά αν θέσετε σαν στόχο την αλλαγή της συμπεριφοράς και της αντίδρασής σας σε κάτι που σας κάνει να δυσανασχετείτε, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Δε θα μπορούν πάντα όλα να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Οι άλλοι δεν έχουν πάντα πρόθεση να σας βλάψουν, ακόμα και αν έτσι σας φαίνεται. Αναλογιστείτε τα πράγματα που σας ευχαριστούν, τα προτερήματά σας ή τα πράγματα που έχετε καταφέρει στο παρελθόν. Επικεντρώνοντας την προσοχή σας σε αυτά θα καταφερετε να νιώσετε καλύτερα και να μειώσετε το βάρος που σηκώνει ο αυχένας σας.


Πόνοι στους ώμους



Οι δύσκολες αποφάσεις βαραίνουν τους ώμους σας, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για μια ή για πολλές αποφάσεις που καλείστε να λάβετε. Μπορεί κάποιος ή κάτι να σας πιέζει ή να είστε από τη φύση σας αγχώδης. Όποιος και αν είναι ο λόγος, προσπαθήστε να πάρετε το βάρος από τους ώμους σας. Μια καλή λύση είναι να μοιραστείτε το βάρος αυτό με κάποιον άλλο τον οποίο εμπιστεύεστε. Ακόμα και αν δεν είναι σε θέση να σας βοηθήσει, το να πείτε δυνατά αυτά που σας απασχολούν θα σας ξαλαφρώσει και θα σας βοηθήσει ενδεχομένως να βρείτε τη λύση.


Πόνοι στην ωμοπλάτη


Πόνοι στο πάνω μέρος της πλάτης είναι συχνά αποτέλεσμα του ότι αισθάνεστε ότι δεν σας αποδέχονται. Είναι ψυχοφθόρο το να μην έχετε την υποστήριξη που έχετε ανάγκη από την οικογένεια ή από τους φίλους σας. Μια λύση σε αυτο θα ήταν να προσπαθήσετε να ανοίξετε τους διαύλους επικοινωνίας σας. Επανασυνδεθείτε με ανθρώπους που αγαπάτε και ξέρετε ότι σας νοιάζονται. Ή βγείτε έξω και γνωρίστε καινούριους ανθρώπους. Προσπαθείστε να είστε φιλικοί και να μη διστάζετε να εμπιστευτείτε τους ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε ασφάλεια.


Πόνοι στην πλάτη- μέση


Το κάτω μέρος της πλάτης σας συνδέεται με το φόβο της απώλειας και την εμμονή με τα χρήματα. Ανησυχίες σχετικά με την οικονομική σας κατάσταση είναι δυνατό να αποβούν καταστροφικές για την υγεία σας και τις σχέσεις σας με τους άλλους ανθρώπους. Όμως, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα χρήματα δε φέρνουν την ευτυχία. Δεν χρειάζεται να είστε πλούσιοι για να είστε χαρούμενη μια δεδομένη στιγμή. Προσπαθήστε να κάνετε πράγματα που αγαπάτε και σας δημιουργούν ευχαρίστηση (στο μέτρο του δυνατού ως προς την οικονομική σας κατάσταση) και όντας σε καλή διάθεση θα είστε πιο παραγωγικοί, άρα το οικονομικό ώφελος δε θα αργήσει αν έρθει (αν σας είναι ακόμα τόσο σημαντικό). 


Πόνοι στους αγκώνες


Οι άνθρωποι από τη φύση τους είναι επιφυλακτικοί στις μεγάλες αλλαγές και φοβούνται το καινούριο. Οι σπασμοδικές κινήσεις είναι συχνά η απάντηση του σώματός τους σε τέτοιες καταστάσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργούννται πόνοι στις αρθρώσεις και τους συνδέσμους. Άλλωστε, η ζωή δεν ειναι τόσο περίπλοκη όσο την κάνουμε μερικές φορές να φαίνεται. Μην σπαταλάτε χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας να αλλάξετε πράγματα που δεν μπορείτε να επηρεάσετε. Αφήστε τη ζωή να κυλίσει και προσπαθήστε να προσαρμοστείτε στα πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε, ενεργώντας μόνο μέχρι το σημείο που σας επιτρέπεται.


Πόνοι στα χέρια


Οι εσωστρεφείς άνθρωποι ενδέχεται να αντιμετωπίζουν πόνους στα χέρια, που δε δείχνει τίποτα περισσότερο από έλλειψη συντροφικότητας. Αν αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους δυσκολία, ίσως είναι καιρός να βγείτε από το καβούκι σας. Οι φιλίες μπορούν να δημιουργηθούν στα πιο απίθανα μέρη. Αποκτήστε ενδιαφέροντα και χόμπι, νιώστε μέρος ενός συνόλου και όλα θα έρθουν από μόνα τους. Αρκεί να είστε ανοιχτοί προς τους άλλους.


Πόνοι στο ισχίο


Πολλοί άνθρωποι συνηθίζουν τη ρουτίνα της καθημερινότητάς τους σε τέτοιο σημείο που η κάθε μέρα τους να είναι απόλυτα προβλέψιμη. Όταν προκύπτει μια νέα κατάσταση, ενδέχεται να παρουσιάσουν πόνους στους γοφούς, που υποδηλώνει το φόβο τους για την αλλαγή που έρχεται. Θυμηθείτε ότι η ζωή είναι ένα ποτάμι που κυλάει συνεχώς και δε γυρίζει πίσω και αυτό είναι που την κάνει συναρπαστική. Αντιμετωπίστε την κάθε αλλαγή σαν μια καινούρια περιπέτεια και μην προκαταβάλεστε αρνητικά μπροστά σε κάθε νέα μεγάλη απόφαση που καλείστε να πάρετε.


Πόνοι στα γόνατα


Κανείς δεν αρέσκεται στο χαρακτηρισμό του αλαζόνα, όμως οι πόνοι στα γόνατα ενδέχεται να είναι σημάδια μιας εγωκεντρικής προσωπικότητας. Κοιτάξτε γύρω σας. Ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εσάς. Δώστε σημασία στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω σας (φίλους, γονείς, συναδέλφους). Κανείς δε χάνει με το να δίνει στους άλλους. Αντίθετα, θα νιώσετε πιο γεμάτοι.


Πόνοι στην κνήμη- γάμπες


Μερικές φορές οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι έντονες, είδικά αν υπάρχει κτητικότητα ή ζήλια μεταξύ των συντρόφων. Ηρεμήστε και προσπαθήστε να δείξετε εμπιστοσύνη στον άνθρωπό σας και τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σας. Μην προσπαθήσετε να τους αλλάξετε ή να τους ελέγξετε. Αντίθετα, αναλογιστείτε τι είναι αυτό που σας τράβηξε σε αυτούς. Αν ανακαλύψετε ότι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που δεν σας αρέσει ή σας κάνει κακό, ίσως είναι καιρός να αναλογιστείτε το ενδεχόμενο να προχωρήσετε στη ζωή σας.


Πόνοι στους αστραγάλους


Οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας κρατούν τόσο απασχολημένους που βάζουμε σε δεύτρη μοίρα την προστασία του εαυτού μας. Η δουλειά πολλές φορές γίνεται απαιτητική και εμείς παραμελούμε τις ανάγκες μας ή τις αφήνουμε πίσω προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας.

Αν έχετε πέσει σε αυτή την παγίδα, ίσως είναι καιρός να κάνετε ένα διάλειμμα. Κάντε μια παρασπονδία, πηγαίνετε για ύπνο νωρίς για αλλαγή, αφεθείτε σε μια ρομαντική περιπέτεια ή προγραμματίστε ένα ταξίδι. Μόνο εσείς μπορέιτε να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα.


Πόνοι στα πόδια


Η αδράνεια σας κρατάει καθηλωμένους και δεν αφήνει το σώμα σας να προχωρήσει. Όταν νιώθετε αποτυχημένοι ή ότι όλα πάνε στραβα, ίσως τα πόδια σας αρχίσουν να σας πονούν. Για να αντιμετωπίσετε τον πόνο, ξεκινήστε να δίνετε σημασία στην ομορφιά του κόσμου. Παρατηρήστε τις λεπτομέρειες απο τις οποίες αποτελέιται το περιβάλλον σας. Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε και τις πέντε σας αισθήσεις σε αυτή τη διαδικασία. Δοκιμάστε καινούρια πράγματα που σας κινούν το ενδιαφέρον. Βάλτε στόχο να χαμογελάτε συχνότερα, γιατί σας πηγαίνει!


Επομένως, την επόμενη φορά που θα σας πιάσει κάποιος ανεξήγητος πόνος στο σώμα σας (επαναλαμβάνω αφού έχετε με το γιατρό σας αποκλείσει οποιαδήποτε οργανική αιτία του πόνου αυτού) προσπαθήστε να χαλαρώσετε αντί να πάρετε αμέσως ένα παυσίπονο. Θεραπεύστε την αιτία του πόνου σας μειώνοντας την ένταση και το άγχος που νιώθετε. Το σώμα σας σας δίνει ένα μήνυμα που στέλνουν τα συναισθήματά σας. Μην το βάζετε στο αθόρυβο με τη χρήση παυσίπονου. Ακούστε το σώμα σας, γιατί θέλει το καλύτερο για εσάς.    



Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Γιατί οι έφηβοι κρατούν τους γονείς τους μακρυά από τα προβλήματά τους;


Γιατί οι έφηβοι δεν μιλούν στους γονείς τους

Η περίοδος της εφηβείας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου. Και αυτό γιατί και τα δύο αυτά στάδια ανάπτυξης χαρακτηρίζονται από πολλές και σημαντικές αναπτυξιακές αλλαγές. Τα νεογέννητα, όπως και οι έφηβοι, μη έχοντας ιδιαίτερη εμπειρία της ζωής σε σωματικό και πνευματικό επίπεδο, συμπεριφέρνοται με τρόπους αδέξιους. Καθώς προσπαθούν να προσδιορίσουν το ποιοι είναι, οι γονείς τους δεινοπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο παιδί τους που μέχρι πριν νόμιζαν ότι ήξεραν απ’έξω και ανακατωτά.





Ωστόσο, αυτό που οι έφηβοι χρειάζονται περισσότερο από όλα στη φάση που βρίσκονται είναι να τους καταλαβαίνουν οι γονείς τους. Ο τρόπος που αλληεπιδράτε, οι λέξεις που χρησιμοποιείτε, ο τόνος της φωνής σας, ακόμα και η στάση του σώματός σας έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο αν θα νιώσουν οι έφηβοι άνετα να σας μιλήσουν για σοβαρά ζητήματα που τους απασχολούν. Αν δεν δείχνετε κατανόηση στα ασήμαντα για εσάς ζητήματα (τα οποία σε εκείνους φαντάζουν τεράστια) τότε οι πιθανότητες να ανοιχτούν σε εσάς μειώνονται σημαντικά.

Φανταστείτε το γιό σας να επιστρέφει από το σχολείο όπου είχε να αντιμετωπίσει συμμαθητές του που του φέρονταν άσχημα και τον κορόιδευαν, να πετάει την τσάντα του στο χωλ και χωρίς να σας μιλήσει να κλείνεται στο δωμάτιό του. Δε θα θέλατε να έχετε την ευκαιρία να μιλήσετε μαζί του;
Αν πίεζαν την κόρη σας οι φίλοι της να δοκιμάσει ναρκωτικά δε θα θέλατε να το γνωρίζετε;

Το να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις είναι άβολο. Όλοι θα θέλατε και εύχεστε τα παιδιά σας να μην βρεθούν ποτέ μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις. Αλλά θα ήταν αφελές να πιστεύεε ότι τα παιδιά σας δε θα τα αγγίξει καμία πτυχή των δυσκολιών της εφηβείας.

Πολλές φορές οι έφηβοι επιλέγουν όταν βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις να μην τις μοιράζονται με τους γονεις τους. Συνήθως προτιμούν ανθρώπους από το ευρυτερο κοινωνικό τους περίγυρο, τους οποίους εμπιστεύονται και με τους οποίους νιώθουν ασφαλείς. Απευθύνονται σε φίλους, δασκάλους ή οικογενειακούς φίλους.

Τις περισσότερες φορές τα θέματα που τους απασχολούν και δεν μοιράζονται με τους γονείς τους έχουν να κάνουν με τις σχέσεις τους, φιλικές ή διαπροσωπικές, τη σεξουαλική επαφή, την εγκυμοσύνη και την εμπειρία με τα ναρκωτικά. Συνήθως αναφέρονται στη μετάνοιά τους σχετικά με πράγματα που έχουν κάνει και οι γονείς τους δε θα ενέκριναν και στην ανικανότητά τους να βρουν τρόπο να το ξεπεράσουν ή να το αφήσουν πίσω. Αυτό που χρειάζονται είναι ένας ώμος να κλάψουν, κάποιος να τους ακούσεικαι να τους καταλάβει.

Στην ερώτηση εάν υπάρχει κάποιος στο σπίτι να απευθυνθούν, οι έφηβοι συνήθως απαντούν: «Όχι, γιατί δε θα με καταλάβουν» ή «Όχι, γιατί θα απογοητευτούν από εμένα». Και αυτή τους η συνειδητοποίηση είναι που τους κάνει να νιώθουν ακόμα πιο άσχημα.

Αυτό δε σημαίνει ότι ως γονείς δε νοιάζεστε για τα παιδιά σας ή είστε «κακοί γονείς». Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ακόμα και αν οι γονείς τους έιναι προστατευτικοί και τα αναθρέφουν με αξίες και ιδανικά, τους υπεραγαπούν και κάνουν πάντε το καλύτερο για εκέινους, οι έφηβοι δυσκολεύονται να ανοιχτούν σε αυτούς. Δε συμβαίνει μόνο σε εφήβους που δεν έχουν καλή σχέση και επικοινωνία με τους γονείς τους. Την ίδια δυσκολία έχουν και έφηβοι κοινωνικοί, «ανοιχτοί», που θέτουν στόχος και προσδοκίες στη ζωή τους. Ακόμα και αυτοί που δεν ντρέπονται να παραδεχτούν ότι αγαπούν πολύ τους γονέις τους, δε θα μιλήσουν για τα πάντα μαζί τους.

Το κλειδί στη δυσκολία τους αυτή είναι ότι καταλήγουν εσφαλμένα στο συμπέρασμα ότι η αγάπη των γονέων τους και η αποδοχή τους έχει άμεση σχέση με την καλή τους συμπεριφορά και τις επιτυχίες τους. Πιθανή λάθος απόφαση ή αποτυχία στο μυαλό των εφήβων σχετίζεται με μείωση της αγάπης και της αποδοχής των γονέων τους.

Στην προσπάθειά τους οι γονείς να μάθουν τα παιδία τους να έχουν κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά πολλές φορές χρησιμοποιούν μεθόδους όπως οι τιμωρίες, η αφαίρεση δκιωμάτων, η ντροπή κ.α. Αυτά, σε συνδυασμό με το ότι οι έπαινοι και οι ανταμοιβές κερδίζονται μόνο όταν το παιδί πετυχαίνει κάτι, δίνουν το μήνυμα στα παιδιά ότι η αγάπη των γονέων έρχεται μόνο όταν πετυχαίνουν πράγματα στη ζωή τους. Άρα μειώνεται και όταν αποτυγχάνουν να πετύχουν κάτι ή κάνουν μια λάθος επιλογή.





Είναι σημαντικό τα παιδιά σας να ξέρουν ότι ανεξάρτητα από το τι θα γίνει, σε όποιο μπλέξιμο και αν βρεθούν και όποιο πρόβλημα και αν αντιμετωπίζουν, μπορούν να έρθουν σε εσάς για βοήθεια. Πρέπει να ξέρουν ότι τα υποστηρίζετε και τα αγαπάτε ανεξάρτητα από το πόσο λάθος επιλογή έχουν κάνει.

Τι να κάνετε για να διατηρήσετε μια ανοιχτή σχέση με τα παιδιά σας όταν μπαίνουν στην εφηβεία.

Για να δημιοργήσετε και να συντηρήσετε μια ανοιχτή σχέση εμπιστοσύνης με τα παδιά σας θα πρέπει αρχικά να αναλογιστείτε τη σχέση που έχετε από μικρή ηλικία μαζί τους. Σε αυτή τη σχέση μπαίνουν τα θεμέλια της σχέσης που θα έχετε μαζί τους στην εφηβεία. Χρειάζεται να τα θαυμάζετε και να τα σέβεστε για αυτό που είναι. Με αγάπη, υποστήριξη και κατανόηση ανεξάρτητα με το αν παίζουν με την υπομονή σας, εσείς θα πρέπει να δίνετε το μήνυμα ότι όχι μόνο θα τα αποδέχεστε πάντα για αυτό που είναι, αλλά και ότι θα τα υποστηρίζετε και θα τα καταλαβαίνετε και στα δύσκολα. Οι έφηβοι αλλά και τα παιδιά έχουν ανάγκη να είναι καλά και περηφανοι για τον εαυτό τους ανεξάρτητα από κάποιες αποτυχές που μπορέι να έχουν. Και αυτό μπορείτε να τους το μεταδώσετε  μέσω της αλληλεπίδρασης που έχετε μαζί τοτς.

Πώς μπορείτε να βάλετε την αποδοχή και την κατανόηση στην καθημερινότητά σας.


1. Προτιμήστε την πειθαρχία από την τιμωρία.


Είναι ζωτικής σημασιας να έχετε καλή επικοινωνία και σύνδεση με τα παιδιά σας. Αυτό μπορείτε να το επιτύχετε με το να προτιμάτε την πειθαρχία έναντι της  τιμωρίας. Το να τα καθοδηγείτε προκειμένου να μάθουν κάτι αντί να επιβάλετε το φόβο, ενθαρρύνει τα παιδιά στο να παραμέινουν ανοιχτά απέναντί σας όταν κάνουν κάποιο λάθος, αντί για να το κρύψουν.

Όταν τα παιδιά περνούν δύσκολα, είναι η ευκαρία σας να τους δείξετε ότι είστε  ανοιχτοί και πρόθυμοι να επικοινωνήσουν μαζί σας αν το θέλουν. Μπορείτε να δείξετε την κατανόησή σας με το να έρχεστε κοντά τους και να δικαιολογείτε την έντασή και την αναστάτωσή τους το δύκολο διάστημα αυτό. Μπορείτε να πείτε: «Βλέπω ότι περνάς δύσκολα. Θα είμαι εδώ να σε βοηθήσω αν το χρειαστείς.» Και να το κάνετε.

Αν επιλέξετε να τιμωρήσετε το παιδί ή τον έφηβο με το να του απαγορεύσετε να κάνει κάτι ή να τον περιορίσετε στο δωμάτιό του ή να θυμώσετε μαζί του τότε όχι μόνο του στέλνετε το μήνυμα ότι δεν προσπαθείτε να τον καταλάβετε, αλλά κλείνετε και την πόρτα στην επικοινωνία  και τη σύνδεση μεταξύ σας.


2.Αναγνωρίστε τον σωμτικό και ψυχικό πόνο


Αν το παιδί σας  πέσει και χτυπήσει είναι σημαντικό να του δείξετε ότι συμπονάτε και καταλαβαίνετε ότι εκείνη την ώρα πονάει. Μπορεί  να είναι μια μικρή γρατζουνιά, αλλά δεν είναι σωστό να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε το κλάμα του και να του πούμε ότι δεν  είναι τίποτα. Με το να προσπαθείτε να αποσπάσετε την προσοχή του από αυτό αντί να αναγνωρίσετε  και  να συμπονέσετε τον πόνο του, είναι σα να του λέτε ότι δε σας ενδιαφέρει να ασχοληθείτε με τον πόνο του και ότι το μόνο που θέλετε είναι να είναι χαρούμενο.

Αντιστοιχα, όταν ο έφηβος βιώνει μια δύσκολη συναισθηματικά κατάσταση για κάτι το οποίο σε εμάς τους ενήλικες φαντάζει ανούσιο, είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε και να δίνετε αξία στα συναισθήματά του. Είναι σημαντικό για εκέινον οπότε είναι σημαντικό να του δείξετε ότι καταλαβαίνετε τη σημαντικότητα που έχει για τον ίδιο και ότι συμπάσχετε. Είναι πολύ εύκολο να είσαι γονιός όταν τα παιδιά είναι χαρούμενα. Όμως όταν είναι λυπημένα, θυμωμένα ή αναστατωμένα είναι που πρέπει πραγματικά να τους αποδείξετε ότι τα αγαπάτε χωρίς όρους, τα καταλαβαίνετε και τα αποδέχεστε όπως είναι.






Πώς αποφεύγουμε να δημιουργήσουμε μια σχέση που να βασίζεται στην αποδοχή.


Το να κρατάτε τις γέφυρες επικοινωνίας ανοιχτές με τα παιδιά σας από την αρχή της ζωής τους είναι ζωτικής σημασίας για να αναπτυχθεί  σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σας. Μια σχέση που βασίζεται στην εναγώνια προσπάθεια από  τη μεριά του παιδιού προκειμένου να το αποδεχτεί ο γονιός του, οδηγεί σε έναν έφηβο που κρύβει πτυχές της ζωή του από φόβο μην τους απογοητεύσει και χάσει την αγάπη τους.

 Ένα παιδί που μεγαλώνει γνωρίζοντας ότι η αξία του εκτιμάται από τα αποτελέσμτα των ενεργειών του, τις κατακτήσεις και την καλή του συμπεριφορά θα χρειάζεται και θα αναζητά συνεχώς να ακούει να βλέπει και να νιώθει την αποδοχή των γονιών του και κατ επέκταση και των άλλων για να νιώσει αυτοεκτίμηση και να μπορέσει να προχωρήσει στη ζωή του.

Αυτά τα παιδιά εξελίσσονται σε εφήβους γεμάτους φόβο για τους γονείς τους και ανησυχία ότι αν τους απογοηεύσουν θα έχουν μετά να κάνουν με τη δυσαρέσκεια και την κριτική τους.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας το σώμα των εφήβων υφίσταται τεράστιες αλλαγές λόγω των ορμονών. Ταυτόχρονα, έχουν να αντιμετωπίσουν και συναισθηματικές αλλαγές που έχουν να κάνουν με την ανεξαρτησία που λόγω της μη πλήρους ανάπτυξης του εγκεφάλου τους, τους κάνει να μην έχουν απόλυτη άισθηση  κινδύνου και συχνά να προβαίνουν σε επικίνδυνες συμπεριφορές.

Με άλλα λόγια, ο μεγαλύτερος αριθμός των εφήβων έχει συναισθηματικά ξεσπάσματα και πειραματίζεται, γεγονός που τον καθιστά ευάλωτο σε καταστάσεις όπως αυτές που αναφέρθηκαν νωρίτερα στο άρθρο.

Τώρα είναι, λοιπόν, που χρειάζονται αγάπη και κατανόηση περισσότερο από ποτέ. Στο χέρι σας είναι να γίνετε εσείς το έμπιστο άτομο που θα νιώσουν ασφάλεια να μοιραστούν τις  δυσκολίες τους.

Πολυδώρου Χριστίνα 

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Διαχείρηση του θυμού (anger management). Τι είναι και πώς να το επιτύχετε.

Ανεξέλεγχτος θυμός

Οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας πολύ συχνά μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον εαυτό μας. Πόσες φορές δεν έχετε φτάσει σε σημείο να θυμώνετε τόσο πολύ που να μην μορείτε να ελέγξετε τον εαυτό σας και οι αντιδράσεις σας είναι σπασμοδικές; 





Ωστόσο, όπως μάλλον γνωρίζετε, ο ανεξέλεγχτος θυμός έχει  σοβαρές και αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας και καλό θα ήταν να είστε  σε θέση να τον κατευθύνετε αντί να σας κατευθύνει εκείνος.  

Είναι δυνατό να καταστρέψει τις σχέσεις με τους γυρω σας, θολώνει την κρίση, φέρνει εμπόδια στην επιτυχία και γενικά έχει αρνητικό αντίκτυπο στον τρόπο που σας βλέπουν οι άλλοι.

Ο αναξέλεγχτος θυμός βλαπτει την υγεία σας. Το να βρίσκεστε συνεχώς σε συνθήκες έντονου άγχους, ανησυχίας και θυμού σας κάνει πιο επιρεπείς σε καρδιακές παθήσεις, διαβήτη, αϋπνία, υψηλή αρτηριακή πίεση και εξασθενεί το ανοσοποιητικό σας σύστημα. 

Ο ανεξέλεγχτος θυμός βλάπτει την ψυχική σας υγεία. Ο χρόνιος θυμός καταναλώνει μεγάλο κομμάτι της ψυχικής σας ενέργειας και θολώνει τη σκέψη, κάνοντας το για εσάς δύσκολο να συγκεντρωθείτε και να απολαύσετε τη ζωή. Επιπλέον, δεν είναι απίθανο να οδηγήσει σε αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη ή άλλα προβλήματα.

Ο ανεξέλεγχτος θυμός βλάπτει την καριέρα σας. Η εποικοδομητική κριτική, ο δημιουργικός  ανταγωνισμός και η υγιής άμιλλα είναι θετικό να υπάρχουν στη ζωή σας. Ωστόσο, το να ξεπερνάτε διαρκώς τα όρια κουράζει και φθείρει τους συναδέλφους, τους προϊστάμενους ή τους πελάτες σας και τελικά επηρεάζει την άποψή τους για εσάς και το σεβασμό προς το πρόσωπό σας.

Ο ενεξέλεγχτος θυμός βλάπτει τις σχέσεις σας με τους άλλους. Άσχημες και οδυνηρές εκρήξεις θυμού αφήνουν ανεξίτηλες μνήμες στους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν πραγματικά και σημαδεύουν τις φιλικές και συναδελφικές σας σχέσεις. Ξεσπάσματα χωρίς έλεγχο δυσκολεύουν τους άλλους  να σας εμπιστευτούν, να σας μιλήσουν ειλικρινά, να νιώσουν άνετα και είναι ιδιαίτερα καταστροφικά στις σχέσεις σας με τα παιδιά.


Ο σκοπός της διαχείρισης του θυμού είναι να μειωθεί η ένταση του έντονου αυτού συναισθήματος και της ψυχολογικής κατάστασης που δημιουργεί. Δεν είστε σε θέση να εξαφανίσετε όλες εκείνες τις καταστάσεις ή τους ανθρώπους που σας εξοργίζουν, ούτε μπορείτε να τα αλλάξετε. Μπορείτε όμως να μάθετε να ελέγχετε τις αντιδράσεις σας.

Είστε πραγματικά πολύ θυμωμένοι;

Υπάρχουν ψυχομετρικά εργαλέια που μετρούν την ένταση του θυμού, πόσο επιρεπείς είστε στο συναίσθημα αυτό και ποσο καλά το διαχειρίζεστε. Ωστόσο, εαν έχετε κάποιο πρόβλημαμε τη διαχείριση του θυμού σας, πιθανότατα το γνωρίζετε ήδη. Αν έχετε πιάσει τον εαυτό σας να βρίσκεται εκτός ελέγχου ή να προκαλείτε τον τρόμο, ίσως χρειάζεστε βοήθεια ώστε να βρείτε καλύτερους τρόπους να αντιμετωπίζετε το συναίσθημα αυτό.






Γιατί μερικοί άνθρωποι θυμώνουν περισσότερο από ότι άλλοι;

Σύμφωνα με τον Jerry Deffenbacher, ψυχολόγο που ειδικεύεται στη διαχείριση του θυμού, μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευέξαπτοι από ότι άλλοι, θυμώνουν πολύ πιο εύκολα και πιο έντονα από το μέσο άνθρωπο. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που δε δείχνουν το θυμό που νιώθουν με συγκεκριμένους τρόπους, αλλά είναι μόνιμα ευερέθιστοι και στριφνοί. Αυτοί που θυμώνουν εύκολα δε φωνάζουν και βρίζουν πάντα, αλλά μπορεί να γίνονται επιθετικοί, να πετούν ή να καταστρέφουν αντικείμενα. Μερικές φορές φτάνουν στο σημείο να αποσύρονται κοινωνικά, να μελαγχολούν ή να πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή.

Σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει οτι οι άνθρωποι που θυμώνουν εύκολα έχουν μικρή ανοχή στη ματαίωση, δηλαδή δε μπορούν να διαχειριστούν το να νιώσουν ματαίωση ή ενόχληση. Δεν μπορούν εύκολα να πάρουν τα πράγματα με τη σειρά και εξαγριώνονται αν μια κατάσταση είναι αβέβαιη. Ενοχλούνται για παράδειγμα, ακόμα και αν κάποιος τους διορθώσει το παραμικρό λάθος που έχουν κάνει.


Τι είναι όμως αυτό που κάνει αυτούς τους ανθρώπους να αντιδρούν τόσο έντονα; 

Βιολογικοί ή ιδιοσυγκρασιακοί παράγοντες: Υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποια παιδιά γεννιούνται πιο ευέξαπτα, ευαίσθητα και θυμώνουν εύκολα και τα σημάδια αυτά υπάρχουν από πολύ μικρή ηλικία.

Κοινωνικοί- πολιτισμικοί παράγοντες: Ο θυμός θεωρείται ένα από τα αρνητικά συναισθήματα. Μας έχουν μάθει ότι έχουμε τη δυνατότητα να εκφράζουμε αρνητικά συναισθήματα όπως το άγχος, η μελαγχολία ή το καταθλιπτικό συναίσθημα, αλλά όχι τον θυμό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μη μαθαίνουμε πώς να τον διαχειριζόμαστε ή να τον διοχετεύουμε με παραγωγικό τρόπο.

Οικογενειακό ιστορικό: Αυτοί που θυμώνουν εύκολα συνήθως προέρχονται από οικογένειες αποδιοργανωμένες, χωρίς σαφή όρια μεταξύ των μελών τους και που δεν επιτρέπουν την έκφραση και το μοίρασμα των συναισθημάτων.



Είναι καλό να αφήνουμε το θυμό μας να ξεσπάσει;

Πρόκειται για εναν επικίνδυνο μύθο. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτη τη θεωρία ως άλοθι για να μπορούν να πληγώνουν τους άλλους. Έρευνες έχουν δείξει ότι το να αφήνουμε το θυμό να εκδηλωθεί στην πραγματικότητα επιδεινώνει το αίσθημα του θυμού και η οργή δε βοηθάει ούτε εσάς ούτε αυτόν με τον οποίο έχετε θυμώσει ώστε να βρεθεί μια λύση.

Θα ήταν πολύ βοηθητικό να προσπαθήσετε να εντοπίσετε τι είναι αυτό που πυροδοτεί το θυμό και στη συνέχεια να μάθετε και να αναπτύξετε στρατηγικές που θα σας διευκολύνουν ώστε να αποφεύγετε να ξεφύγετε από τα όρια.


Στρατηγικές για ελέγξετε το θυμό σας:

Χαλάρωση

Απλές τεχνικές χαλάρωσης, οπως βαθιές αναπνοές και φανταστικές χαλαρωτικές εικόνες θα μπορούσαν να σας ηρεμήσουν. Υπάρχουν βιβλία και προγράμματα που θα μπορούσαν να σας διδάξουν τεχνικές χαλάρωσης.

Μαθαίνοντας κάπιοες από αυτές τις τεχνικές, θα ειστε σε θέση να τις χρησιμοποιήσετε ανά πάσα στιγμή τις χρειαστείτε. Αν έχετε κάποια σχέση στην οποία και οι δύο θυμώνετε πολύ εύκολα, θα ηταν μια πολύ καλή ιδέα να παρακολουθήσετε ένα τέτοιο πρόγραμμα και οι δυο μαζί. 

Κάποια απλά βήματα που θα μπορούσατε να ακολουθήσετε για να χαλαρώσετε είναι τα ακόλουθα:

Αναπνεύστε βαθιά από το διάφραγμα. Η θωρακική αναπνοή δεν πρόκειται να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε.

Αργά επαναλάβετε μια λέξη ή φράση που σας  ηερμεί (π.χ. «χαλάρωσε» ή «πάρτο χαλαρά»)

Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας. Οπτικοποιήστε στο μυαλό σας μια χαλαρή εμπειρία, είτε από τη φαντασία ή από τη μνήμη σας.

Χαλαρωτικές ασκήσεις με το σώμα χαλαρώνουν τους μύες και σας κάνουν να νιώθετε καλύτερα 

Θα μπορούσατε να εξασκείστε καθημερινά και να χλαρώνετε. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθετε να χρησιμοποιείτε κάποιες απ΄αυτές αυτόματα όταν βρίσκεστε σε ένταση.


Γνωσιακή Ανακατασκευή

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει να αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε. Οι άνθρωποι που θυμώνουν εύκολα συνηθίζουν να βρίζουν, να καταριούνται και να φωνάζουν δυνατά. Όταν σας έχει καταλάβει η οργή, αυτά που σκέφτεστε είναι συχνά υπερβολικά και παράλογα. Προσπαθήστε να αντικαταστήσετε αυτές τις δυσλειτουργικές σκέψεις με άλλες, πιο ρεαλιστικές και βοηθητικές για την κατάστασή σας. Για παράδειγμα, όταν κάτι σας έχει εκνευρίσει, αντί να σκεφτείτε: «Σκατά, όλα καταστράφηκαν», δοκιμάστε να σκεφτείτε: «Είναι εξοργιστικό και είναι λογικό να έχω θυμώσει τόσο πολύ, αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου και το να βγω εκτός  εαυτού σίγουρα δε θα διορθώσει τα πράγματα»

Να είστε προσεκτικοί με λέξεις όπως «ποτέ» και «πάντα» όταν μιλάτε για τον εαυτό σας, αλλά και για κάποιον άλλο. Εκφράσεις όπως «Αυτό το κ@λομηχανημα δε δουλεύει ποτέ» ή «Ξεχνάς πάντα ότι σου λέω» δεν είναι μόνο ασταθείς, αλλά σας κάνουν και να νιώθετε ότι ο θυμός σας είναι απόλυτα δικαιολογημένος  και ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να λυθεί το πρόβλημα. Επιπλέον, είναι μηδενιστικές και φέρνουν σε δύσκολη θέση τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνεστε και ο οποίος υπό άλλες συνθλήκες θα ήταν πρόθυμος να βοηθήσει ώστε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. 

Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι ο θυμός δεν πρόκειται να διορθώσει τίποτα και δε θα σας κάνει να αιστανθείτε καλύτερα (στην πραγματικότητα θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα).

Η λογική μπορεί να ανταγωνιστεί το θυμό, γιατί το αίσθημα του θυμού ακόμα και στις περιπτώσεις που είναι δικαιολογημένο, μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε παράλογα συμπεράσματα. Επομένως, επιστρατεύστε τη λογική σας. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι ο κόσμος δεν είναι φτιαγμένος εναντίον σας. Απλά καλείστε να αντιμετωπίσετε μια δύσκολη στιγμή. Κάντε το αυτό κάθε φορά που νιώθετε ότι πάει να σας κατακλύσει ο θυμός και θα σας βοηθήσει να έχετε μια πιο ισορροπημένη προοπτική της κατάστασης. Οι άνθρωποι που θυμωνουν πολύ, τείνουν να απαιτούν ορισμένα πράγατα: δικαιοσύνη, αποδοχή, συφωνία, προθυμία να κάνει ο άλλος πράγματα με το δικό του τρόπο. Όλοι επιθυμούμε αυτά τα πράγματα και όλοι πληγονόμαστε και απογοητευόμαστε όταν δεν τα έχουμε, αλλά αυτοί που θυμώνουν εύκολα τα απαιτούν και όταν δεν ικανοποιούνται όλες τους οι ανάγκες, η απογοήτευσή τους μετατρέπεται σε θυμό. Αν βρίσκεστε ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους, θα ήταν πολύ ωφέλιμο να αναγνωρίσετε τις απαιτήσεις σας αυτές και να τις μετατρέψετε σε επιθυμίες. Με άλλα λόγια, το να λέτε «Θα ήθελα ...» είναι πιο υγιές από το «Απαιτώ ...» ή «Πρέπει να ...». Με αυτόν τον τρόπο, όταν δεν μπορείτε να έχετε αυτό που θέλετε, η αντίδραση σας θα είναι πιο ήρεμη και θα νιώσετε αναστάτωση, απογοήτευση ή και πληγωμένοι, αλλά όχι θυμωμένοι. 

Ορισμένοι επιλέγουν να θυμώνουν προκειμένου να μη νιώσουν πληγωμένοι. Αλλά η ύπαρξη του ενός συναισθήματος δεν αναιρεί την ύπαρξη του άλλου. 





Στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων

Μερικές φορές, ο θυμός και ο εκνευρισμός πηγάζουν από πραγματικά και αναπόφευκτα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας. Δεν είναι πάντα άστοχο το να νιώθουμε θυμό. Σε πολλές περιπτώσεις είναι υγιές, φυσικό και έχει να κάνει με δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Επίσης, υπάρχει η ρήση «Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του» και είναι εκνευριστικό όταν αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι πάντα το να βρούμε τη λύση ο τρόπος να μειώσουμε το αίσθημα του θυμού. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε σε μια τέτοια περίπτωση, δεν είναι να εστιάσετε στο να βρείτε τη λύση, αλλά να επικεντρωθείτε στο να βρείτε έναν τρόπο να αντέξετε την κατάσταση ώστε να γίνετε δυνατοί και να προσπαθήσετε ανεπηρέαστοι να βρείτε τη λύση.

Προγραμματίστε τις κινήσεις σας. Δώστε τον καλύτερό σας εαυτό ώστε να βρείτε τη λύση, αλλά μην τιμωρείτε τον εαυτό σας αν δεν τα καταφέρετε με την πρώτη. Αν προσεγγίσετε το πρόβλημα με τις καλύτερες προθέσεις και κάνετε ουσιαστική προσπάθεια, είναι λιγότερο πιθανό να χάσετε τον έλεγχο και να φτάσετε στο σημείο να μην μπορείτε να σκεφτείτε λογικά, ακόμα και στις περιπτώσεις που δε βρεθεί η λύση.



Καλύτερη επικοινωνία

Οι άνθρωποι που θυμώνουν έυκολα τείνουν να βγάζουν βιαστικά συπεράσματα, πολλά από τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε όταν παίρνετε μέρος σε μια έντονη συζήτηση είναι να μείνετε λίγο πίσω και να σκέφεστε κάθε απάντηση πριν τη δώσετε. Αποφύγετε να πείτε το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό, αλλά αναλογιστείτε καλά αυτό που πρόκειτε να πείτε. Ταυτόχρονα, φροντίστε να ακούτε προσεκτικά τι σας λέει ο συνομιλητής σας και πάρτε το χρόνο σας για να αποκριθείτε.

Να «ακούτε» τι πραγματικά βρίσκεται πίσω από το θυμό. Για παράδειγμα, εσείς μπορεί να θέλετε ελευθερία και προσωπικό χώρο και ο άνθρωπος που είναι μαζί σας θέλει περισσότερη εικοινωνία και συντροφικότητα. Αν παραπονεθεί για τη στάση σας, ακούστε την ανάγκη που σας εκφράζει πριν  ανταποδώσετε την κατηγορία με χαρακτηρισμούς (δεσμοφύλακα, θηλιάς το λαιμό κ.α.).

Είναι φυσιολογικό να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας όταν νιώθετε ότι σας κατηγορούν, αλλά δεν είναι ανάγκη να αντεπιτίθεστε. Αντ’ αυτού μπορείτε να προσπαθήσετε να καταλάβετε ποιο μήνυμα ή ποια ανάγκη του συνομιλητή σας κρύβεται πίσω από αυτή την κατηγορία. Ενδέχεται να χρειαστεί υπομονή από τη μεριά σας και να είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά μην αφήσετε το θυμό να σας βγάλει εκτός εαυτού. Το να μένετε ψύχραιμοι ενδέχεται να αποτέψει το να γίνει μια συζήτηση καταστροφική.


Χιούμορ

Το χιούμορ, ακόμα και αν είναι «χαζό χιούμορ» διώχνει την ένταση με πολλούς τρόπους. Για αρχή, σας βοηθάει στο να δείτε τα πράγματα με άλλη προοπτική (πιο ισορροπημένη). Όταν θυμώνετε και χαρακτηρίζετε κάποιον με άσχημο τρόπο, σταματήστε και φανταστείτε τη λεξη αυτή. Για παράδειγμα αν έχετε θυμώσει με κάποιον συάδελφο στη δουλειά και θέλετε να τον αποκαλέσετε  «σκα@@σακούλα», φανταστείτε μια τεράστεια τσάντα  γεμάτη σκ@@ να κάθεται στο γραφείο του. Κάντε το κάθε φορά που ένας χαρακτηρισμός σας έρχεται στο μυαλό. Αν σας είναι εύκολο, μπορείτε να ζωγραφίσετε πώς θα πορούσε να είναι η εικόνα που πλάσατε με τη φαντασία σας. Αυτές οι ενέργειες θα μειώσουν κατά  πολύ τις αυθόρμητες αντιδράσεις. Εξάλλου το χιούμορ είναι κάτι στο οποίο μπορείτε πάντα να ανατρέχετε όταν θέλετε να μειωθεί η ένταση.

Συνήθως η ανάγκη των ανθρώπων που θυμώνουν εύκολα είναι να γίνονται τα πράγματα με το δικό τους τρόπο. Νιώθουν ότι είναι σε όλα σωστοί και ο,τιδήποτε αλλάζει τα σχέδιά τους αποτελεί αφόρητη ταπείνωση την οποία δεν αντέχουν να υποστούν. Μπορεί άλλοι άνθρωποι να είναι σε θέση να την υποστούν, αλλά εκείνοι όχι.

Όταν νιώθετε, λοιπόν, αυτή την ανάγκη, μπορείτε να φαντασείτε ότι είστε θεοί ή ανώτεροι από όλους, ότι σαν ανήκουν τα πάντα και όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροί σας. Όσο πιο λεπτομερειακά μπορέσετε να φανταστείτε αυτή την κατάσταση, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να συνειδητοποιήσετε ότι ίσως η ανάγκη σας δεν είναι πραγματική. Επιπλέον, θα κατανοήσετε πόσο είναι στην πραγματικότητα αυτά που σας θυμώνουν τόσο πολύ.

Υπάρχουν δυο παγίδες στις οποίες μπορεί να πέσετε χρησιμοποιώντας το χιούμορ ως στρατηγική ελέγχου του θυμού σας. Πρώτον, μην προσπαθήσετε απλά να διακομωδήσετε τα προβλήματά σας, αλλά χρησιμοποιήστε το χιούμορ ώστε να τα αντιμετωπήσετε πιο εποικοδομητικά. Δεύτερον, μην γίνετε σαρκαστικοί και καυστικοί, καθώς αυτός είναι απλά ένας εναλλακτικός τρόπος εκδήλωσης του θυμού σας.

Το κοινό που έχουν μεταξύ τους αυτές οι τεχνικές χρήσης του χιούμορ, είναι η άρνηση από τη μεριά σας να πάρετε τον εαυτό σας στα σοβαρά όταν βρίσκεται εκτός ελέγχου. Ο θυμός είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα, αλλά συχνά αν κάτσετε να το σκεφτείτε, μπορεί να σας κάνει να γελάσετε! 


Αλλαγή περιβάλλοντος

Πολλές φορές είναι το αμεσο περιβάλλον αυτό που προκαλεί την ευερεθιστότητα και την ένταση. Προβλήματα και ευθύνες ενδέχεται να σας βαραίνουν και να σας οδηγούν στο θυμό. Νιώθετε παγιδευμένοι μαζί με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που διαμορφώνουν αυτή την παγίδα.

Δώστε στον εαυτό σας το χώρο που έχει ανάγκη. Σιγουρευτείτε ότι έχετε τον προσωπικό σας χρόνο, ειδικά σε μέρες ή περιόδους που αναγνωρίζετε ότι είστε πιο πιεσμένοι. Για παράδειγμα, εάν είστε μια εργαζόενη μητέρα θα μπορούσατε να θέσετε έναν κανόνα σύμφωνα με τον οποίο για τα πρώτα 15 λεπτά που θα επιστρέψετε από τη δουλειά, κανείς δε θα μπορεί να μιλήσει στη  μαμά, εκτός αν συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό. Μετά από το χρόνο αυτό, που θα είναι ο δικός σας χρόνος, θα είστε πολύ καλύτερα προετοιμασμένη να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των παιδιών σας χωρίς να θυμώνετε μαζί τους.





Χρόνος

Αν συνηθίζετε να τσακώνεστε με το σύζηγό σας όταν ξεκινάτε κάποια συζήτηση το βράδυ- που είναι πιθανό να είστε κουρασμένοι ή να διασπάται η προσοχή σας- μπορείτε να δοκιμάσετε να αλλάξετε την ώρα που συζητάτε για σημαντικά θέματα, ώστε να αποφύγετε τη σύγκρουση.


Αποφυγή

Αν το γεγονός ότι το παιδί σας δεν έχει μαζέψει ακόμα το δωάτιό του σας βγάζει από τα ρούχα σας κάθε φορά που περνάτε απ’έξω, κλείστε την πόρτα. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να έρχεται συνέχεια σε επαφή με αυτό που σας εκνευρίζει. Μην πέσετε στην παγίδα να πείτε: « Ο γιός μου πρέπει να μαζέψει το δωμάτιό του για να μην είμαι θυμωμένη». Δεν έιναι αυτό το ζήτημα. Ο στόχος είναι να διατηρείστε σε μια ήρεμη κατάσταση. 


Εναλλακτικές

Αν κάθε μέρα πέφτετε σε κίνηση και δεν το αντέχετε, προσπαθήστε να το αποφύγετε. Βρείτε μια εναλλακτική διαδρομή με λιγότερη κίνηση. Ακόμα και αν κάνετε περισσότερη ώρα να φτάσετε δε θα βρίσκεστε μέσα στην κίνηση που σας προκαλεί εκνευρισμό. Ή βρείτε άλλες εναλλακτικές (π.χ. να παίρνετε το λεωφορείο ή το τραίνο όταν κυκλοφορείτε σε ώρες αιχμής)


Μετά τον εκνευρισμό, μοιραστείτε το θυμό

Αφού καταφέρετε  να σκεφτείτε καθαρά, μοιραστείτε το θυμό που βιώσατε με τους γύρω σας με μη επικριτικό τρόπο. Μιήστε για τις αντιρρήσεις, την ανησυχία ή τις ανάγκες σας ευθέως, έχοντας στο νου σας να μην πληγώσετε τους άλλους και να μην επιχειρήσετε να τους ασκήσετε έλεγχο (είπαμε προηγουμένως ότι όσοι θυμώνουν εύκολα είναι ιδιαίτερα ελεγχτικοί)


Φυσική άσκηση

Η γυμναστική βοηθάει στη μείωση του άγχους και της έντασης που κάνει πιο εύκολο το να βγείτε εκτός ελέγχου αν θυμώσετε. Αν νιώθετε πως περνάτε μια περίοδο με έντονο άγχος και ανησυχία  ή ότι είστε πιο ευέξαπτοι, βγείτε για περπάτημα ή για τρέξιμο ή βρείτε έναν τρόπο να αθληθείτε που σας ευχαριστεί.


Μιλήστε με το «εγώ»

Για να αποφύγετε χαρακτηρισμούς ή κατηγορίες πάνω στα νεύρα σας- που το μόνο που κάνουν είναι να αυξάνουν τη ένταση- χρησιμοποιήστε προτάσεις που ξεκινούν με το «εγώ» για να περιγράψετε το πρόβλημα ή την κατάσταση. Να σέβεστε τους άλλους και να είστε συγκεκριμένοι. Για παράδειγμα προτιμήστε να πείτε: «Εγώ είμαι αναστατωμένος που έφυγες από το τραπέζι χωρίς να προσφερθείς να με βοηθήσεις με τα πιάτα» αντί «Ποτέ δεν με βοηθάς στις δουλειές του σπιτιού» 


Μην το κρατάτε «μανιάτικο»

Η συγχώρεση είναι ισχυρό εργαλείο. Αν επιτρέπετε στο θυμό και σε άλλα έντονα συναισθήματα να υπερισχύσουν άλλων, πιο θετικών και αισιόδοξων, ενδέχεται να σας κυριεύσει η πικρία και η αδικία. Αν όμως συγχωρέσετε αυτούς που σας προκάλεσαν το θυμό, θα μάθετε και  οι δυο από αυτή την κατάσταση. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένετε από όλους να ενεργούν όπως θέλετε εσείς συνέχεια.





Αναγνωρίστε πότε χρειάζεστε βοήθεια με το θυμό σας

Το να μάθετε να ελέγχτε και να περιορίζετε το συναίσθημα του θυμού αποτελεί μια πρόκληση για τον καθένα. Εξετάστε το ενδεχόμενο να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό εαν ο θυμός σας σας φτάνει εκτός ελέγχου, σας οδηγεί στο να κάνετε πράγματα για τα οποία μετανιώνετε ή σας φέρνει στο σημείο να πληγώνετε τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω σας. 

Αν νομίζετε ότι ο θυμός σας είναι πραγματικά εκτός ελέγχου, αν έχει αντίκτυπο στις διαπροσωπικές σας σχέσεις και σημαντικές πτυχές της ζωής σας, θα μπορούσατε να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια. Κάποιος ειδικός ψυχικής υγείας (ψυχολόγος ή σύμβουλος) θα μπορούσε να σας βοηθήσει να αναπτύξετε στρατηγικές προκειμένου να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά σας στα κομμάτια που δε σας αρέσουν στον εαυτό σας.

Μιλώντας σε έναν θεραπευτή, ενημερώστε τον σχετικά με τη δυσκολία που αντιμετωπίζετε σχετικά με το θυμό και ρωτήστε  τον/την για την άποψή του σχετικά με τη διαχείριση του θυμού (anger management). Σιγουρευτείτε ότι έχει κατανοήσει ακριβώς το πρόβλημά σας και είναι σε θέση να σας βοηθήσει.


Μήπως να προτιμήσω πρόγραμμα ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης;

Είναι αλήθεια ότι άνθρωποι που θυμώνουν εύκολα χρειάζεται να πιστέψουν περισσότερο στον εαυτό τους (και λιγότερο στο θυμό). Ωστόσο, τα περισσότερα προγράμματα που στοχεύουν στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν προβλήματα θυμού, αλλά σε ανθρώπους που είναι πιο παθητικοί και συγκαταβατικοί. Εκείνοι, τείνουν να αφήνουν τους άλλους να τους κάνουν ό,τι θέλουν. Βέβαια, κάποιες από τις τακτικές που χρησιμοποιούνται θα ήταν χρήσιμες και σε κάποιον που βρίσκεται σε ένταση.

Θυμηθείτε ότι δεν μπορείτε  να  εξαλείψετε εντελώς το συνάισθημα του θυμού- και δε θα ήταν καλή ιδέα ακόμα και αν μπορούσατε. Ανεξάρτητα από όση προσπάθεια και αν έχετε καταβάλει, πάντα θα συμβαίνουν πράγματα που θα σας εκνευρίζουν. Και κάποιος φορές θα είναι δικαιολογημένος ο θυμός σας. Η ζωή είναι γεμάτη με ένταση, πόνο, απώλεια και απροσδόκητες ενέργειες από άλλους ανθρώπους. Δεν μπορείτε να το αλλάξετε αυτό. Μπορείτε όμως να αλλάξετε τον τρόπο που αφήνετε τέτοια πράγματα να σας επηρεάζουν. Ο έλεγχος των αντιδράσεών σας όταν είστε θυμωμένοι μπορεί να σας προστατέψει από το να είστε δυστυχισμένοι μακροπρόθεσμα.


Πότε χρειάζομαι επαγγελματική βοήθεια για να αντιμετωπίσω το θυμό μου;

Αν η απάντησή σας είναι ναι σε κάποια από τις  παρακάτω ερωτήσεις, τότε θα ήταν χρήσιμο να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, ώστε να μάθετε να διαχειρίζεστε το συνάισθημα του θυμού.

Η συμπεριφορά σας όταν είστε θυμωμένος σας έχει οδηγήσει να κάνετε κάτι παράνομο.
Γίνεστε επιθετικός προς το σύντροφο, τα παιδιά σας ή οποιονδήποτε άλλον.
Απειλείτε ότι θα ασκήσετε βία ή θα καταστρέψετε ξένη περιουσία.
Έχετε ξεσπάσματα θυμού που περιλαμβάνουν σπάσιμο πραγμάτων.
Έχετε συνεχείς καβγάδες με κοντινούς σας ανθρώπους, το σύντροφό σας, τους γονείς, τα παιδιά, τους συναδέλφους ή τους  φίλους σας.
Θυμώνετε πολύ συχνά αλλά εσωτερικεύετε το θυμό σας.
Θεωρείτε ότι μπορεί και να χρειάζεστε επαγγελματική βοήθεια.


Πολυδώρου Χριστίνα

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Διακοπές Χριστουγέννων με χωρισμένους γονείς

Οι γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων μπορεί να γίνουν πραγματικά δύσκολες για ένα γονιό που δεν ζει με τα παιδιά  του. Οι γονείς αυτοί συχνά νιώθουν ζήλια, μοναξιά, σταναχώρια, θυμό ακόμα και μνησικακία. Ενδεχομένως σκέφτονται ότι όλες οι άλλες οικογένειες γιορτάζουν και διασκεδάζουν ενωμένες, ενώ οι ίδιοι είναι πιο απομονωνμενοι και μόνοι από ότι όλο τον υπόλοιπο χρόνο.






Αυτή η συνθήκη είναι δυνατό να προκαλέσει άγχος και ένταση και  θα βοηθούσε πραγματικά να μιλήσετε σε κάποιον για αυτά που πραγματικά αισθάνεστε. Μερικοί γονείς που δεν ζουν πλέον με τα παιδιά τους στεναχωριούνται που δε θα είναι εκεί να δουν τα παιδιά τους να ανοίγουν τα δώρα τους τα Χριστούγεννα. Είναι πολύ ματαιωτικό το συνάισθημα αυτό. Ωστόσο, θα μπορούσατε να κάνονίσετε με τον άλλο γονέα να βρεθείτε κάποιες από τις γιορτινές μέρες με τα παιδιά σας. Το καλύτερο θα ήταν οι συνεννοήσεις αυτές να γίνουν όσο το δυνατό νωρίτερα, ώστε να υπάρχει ο χρόνος να κανονίσετε τις μέρες και τις ώρες που θα περάσετε με τα παιδιά και να τις οργανώσετε. Αν για παράδειγμα τα παιδιά θα περάσουν τη μέρα των Χριστουγέννων με τον άλλο γονέα, μπορείτε να έχετε συμφωνήσει συγκεκριμένες ώρες που θα περάσετε για να τους δώσετε τα δώρα τους. 

Θα μπορούσατε να κάνετε κάποια συμφωνία να περνάτε μαζί με τα παιδιά σας τη μέρα των Χριστουγέννων κάθε δεύτερο χρόνο. Αν αυτό δεν έιναι εφικτό, θα μπορούσατε να οργανώσετε μια άλλη μέρα «Χριστουγέννων», οπότε θα δημιουργήσετε και θα περάσετε όλη τη γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων με τα παιδιά σας. Θα κάνετε με αυτόν τον τρόπο όλα όσα θέλετε να κάνετε με τα παιδια σας τα  Χριστούγεννα, αλλά θα είναι μια άλλη μέρα εκείνης της εβδομάδας. Με αυτόν τον τρόπο όλοι θα περάσετε μια γιορτινή χριστουγεννιάτικη μέρα, και  τα παιδιά σας θα το χαρούν διπλά.


Να κάνετε μακροπρόθεσμα πλάνα

Το να προγραμματίζετε σωστά και με σαφή τρόπο τις διακοπές των Χριστουγέννων με τον άλλον γονέα, και η συμφωνία αυτή να έχει διάρκεια και συνέπεια στο χρόνο, καθώς και το να είστε ευέλικτοι στις αποφάσεις αυτές είναι πολύ καθοριστικά και βοηθητικά και για εσάς, αλλά και για τα παιδιά. Για παράδειγμα, είναι πολύ όμορφο όταν ακόυμε γονείς να λένε: « Η μεγάλη μου κόρη θα περάσει φέτος τα Χριστούγεννα με τον παέρα της. Μου είναι πολύ δύσκολο και θα στεναχωρηθώ πολύ αλλά πρέπει να είναι δίκαιη απέναντί του.» Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό, αλλά θα σας βοηθούσε πολύ να γνωρίζεττε τι θα γίνει τα Χριστούγεννα απο τον προηγούμενο χρόνο. Έτσι, υπάρχει ένα πρόγραμμα και γνωρίζουν όλοι και προετοιμάζονται  για το πώς θα περάσουν τις γιορτές. Δεν το κάνει πιο εύκολο για το γονιό που δε θα έχει τα παιδιά του μαζί, αλλά του δίνει χρόνο να προετοιμαστεί για αυτό.





Η επίσκεψη στους παππούδες

Η κατάσταση αυτή επηρρεάζει και τους παππούδες. Η ιδέα ότι το εγγγόνι τους δε θα περάσει μαζί τους ή ότι δε θα το δουν τη μέρα των Χριστουγέννων τους ανησυχεί. Όπως και ο γονέας που δε θα περάσει τη γιορτινή αυτή μέρα με τα παιδιά, έτσι και οι παππούδες, μπορούν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα κάποια άλλη μέρα μαζί τους και να τους δώσουν τα δώρα τους. 

Το κυνήγι του καλύτερου δώρου και πώς να κάνετε το χρόνο που περνάτε μαζί τους ιδιαίτερο.

Ο χρόνος που περνάτε με τα  παιδία σας το διάστημα των Χριστουγέννων πρέπει να είναι ιδιαίτερος. Πολλοί χωρισμένοι γονείς προσπαθούν να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον, κάτι το οποίο τους προκαλεί άγχος και δυσαρέσκεια. Πολλές φορές δεν καταφέρνουν να πετύχουν τις προσδοκίες τους και νιώθουν ότι έρχονται δεύτεροι στην καρδιά των παιδιών τους και χάνουν το χρόνο που θα μπορούσαν να περάσουν μαζί τους όμορφα. 

Επιπλέον, οι γονείς που δεν μένουν μαζί με τα παιδία τους νιώθουν ότι ανταγωνίζονται τον άλλο γονέα όταν έρχεται η στιγμή να αγοράσουν τα δωρα των παιδιών. Έτσι, τους αγοράσουν ακριβά δώρα ή  οργανώνουν εκδρομές φαντασμαγορικές. Όταν, λοιπόν, ο ένας γονιός ξοδεύει μεγάλα ποσά για τα παιδιά, ο άλλος μπορεί να νιώσει ότι δεν έχει τη δυνατότητα άλλα εχει την υποχρέωση να ξοδέψει  και εκείνος το ίδιο ποσό. Όλο αυτό, οδηγεί σε μεγάλη ανησυχία, καθώς οι γονείς νιώθουν ότι θα απογοητεύσουν τα παιδιά τους αν δεν έχουν τα χρήματα να ανταγωνιστούν τον άλλο γονέα.

Το να εξηγήσετε στα παιδιά σας ότι δε θα τους πάρετε τα δώρα που θέλουν, μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά εκείνα θα εκτιμήσουν την ειλικρίνειά σας. Προσπαθήστε να μην τους δίνετε απαντήσεις του τύπου: «Γιατί το λέω εγώ», αλλά να τους δίνετε εξηγήσεις, λέγοντας π.χ. ότι το συγκεκριμένο δωρο δε θεωρείτε ότι είναι κατάλληλο ή ότι είναι πολύ ακριβό για εσάς. 






Γονείς που θα περάσουν τα Χριστούγεννα μόνοι


Εαν δε θα έχετε την ευκαιρία να περάσετε τα Χριστούγεννα με τα παιδιά σας, δείτε αν θα μπορούσατε να κανονίστε να περάσετε την ημέρα με κάποιο οικογενειακό ή φιλικό σας πρόσωπο. Εαν κάποιος κοντινός σας βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με εσάς, θα μπορούσατε να κανονίσετε κάτι μαζί του, ή να τον καλέσετε στο σπίτι σας για φαγητό, ώστε να μην περάσετετην ημέρα μόνοι. 

Αν ο γονιός δε θέλει να δει τα παιδιά τα Χριστούγεννα.

Μερικές φορές ο γονιός που μένει με τα παιδιά μπορεί να βρεθεί στη θέση να εξηγήσει στα παιδιά του οτι ο  άλλος γονέας δε θα μπορέσει ή δε θέλει να δει τα παιδιά τις μέρες αυτές. Κάτι τέτοιο προκαλέι άγχος και δυσφορία. Είναι πολύ δύσκολη η θέση σας, ωστόσο, θα ήταν πολύ βοηθητικό να παραμείνετε θετικοί και να προσπαθήσετε να μην κρίνετε τον άλλο γονέα μπροστά στα  παιδιά, όσο θυμωμένοι και αν είστε μαζί του.

Πολυδώρου Χριστίνα