Κρίση πανικού. Αντιμετωπίζεται; Πώς;

Ο πιο σίγουρος τρόπος για να αντιδράσετε σε μια κρίση πανικού είναι να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας να δεχτεί τον πανικό με ηρεμία. 

Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε συγκεκριμένες και απλές οδηγίες που θα σας δώσουν τη δύναμη να περάσετε όσο πιο ανώδυνα γίνεται μια κρίση πανικού.

Καθώς διαβάζετε, αναλογιστείτε τι κάνετε εσείς όταν βρίσκεστε σε αυτή τη θέση και τι θα μπορούσατε να κάνετε διαφορετικά. Η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό που το ένστικτό σας σας λέει να κάνετε εκείνη τη στιγμή, ουσιαστικά γιγαντώνει αντί να μειώσει τη δυσφορία που νιώθετε. Το μυστικό για να «απαντήσετε» σε μια κρίση πανικού είναι να κάνετε κάτι διφορετικό από αυτό που αυθόρμητα σας έρχεται να κάνετε. Αν συνεχίσετε να ακούτε το ένστικτό σας, μάλλον το αποτέλεσμα θα έιναι πάντα το ίδιο δύσκολο για εσάς. Για να μειώσετε, λοιπόν, το άγχος, θα πρέπει να ακολουθήσετε διαφορετικές μεθόδους.  

Τα  βήματα για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά μια κρίση πανικού είναι τα ακόλουθα:

1. Αναγνώριση και αποδοχή
2. Αναμονή και Παρακολούθηση ( και ενδεχομένως Πράξη)
3. Δράση (για να είστε πιο άνετα)
4. Επανάληψη
5. Λήξη

Ας δούμε τώρα το κάθε βήμα πιο συγκεκριμένα:

1. Αναγνώριση και αποδοχή

Όλη η διαδικασία ξεκινάει εδώ. Αυτό είναι το πιο σημαντικό βήμα για να αντιμετωίσετε μια κρίση πανικού.

Αναγνώριση

Εδώ αναγνωρίζετε την παρούσα κατάσταση, ότι δηλαδή σας έχει καταβάλει ο φόβος και ότι βρίσκεστε σε κατάσταση πανικού. Μην προσπαθήσετε να το αγνοήσετε και να κάνετε ότι δεν υπάρχει. Μην πείτε στον εαυτό σας «Σταμάτανα το σκέφτεσαι»
Απλά πραδεχτείτε ότι φοβάστε, όχι ότι είστε σε κίνδυνο. Η σκέψη ότι  βρίσκεστε σε κίνδυνο είναι ένα άλλο σύμπτωμα του πανικού, αναληθές και όχι χρήσιμο στην παρούσα φάση. Δεν κινδυνεύετε όταν περνάτε μια κρίση πανικού.

Αποδοχή

Δεχτείτε το γεγονός ότι ο φόβος σας έχει καταβάλει τη δεδομένη στιγμη. Μην προσπαθείτε να διώξετε το συναίσθημα, μην προσευχηθείτε στο Θεό να το πάρει μακρυά, μην κατηγορείτε τον εαυτό σας ή κάποιον άλλο. Δεχτείτε, όσο είναι δυνατόν, ότι φοβάστε όπως δέχεστε ότι έχετε πονοκέφαλο, όταν έχετε. Δεν μας αρέσουν οι ημικρανίες, αλλά δεν χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για να τις ξεφορτωθούμε, γιατί  αυτό τις κάνει χειρότερα. Το να αντιμετωπίσετε μια κρίση πανικού ξεκινά με το να δουλέψετε μαζί με το άγχος, όχι εναντίον του.

Πώς να δεχτώ μια κρίση πανικού;

Αυτό που βοηθέι στο να δεχτεί κανείς μια κρίση πανικού (όχι να την επιθυμεί, αλλά να τη δεχτεί) είναι ότι, αν και σε κάνει να νιώθεις πάρα πολύ άσχημα και είναι πολύ τρομακτικό, ωστόσο δεν έιναι επικίνδυνο. Δεν πρόκειται να οδηγήσει στο θάνατο, ούτε στην τρέλα.

Το να με σημαδεύει κάποιος  με όπλο, δεν είναι αποδεκτό. Μπορεί να τραυματτιστώ ή και να πεθάνω. Αν κάποιος με σημαδεύει με όπλο, πρέπει να κάνω ότι μπορώ για να σωθώ: να τρέξω, να κρυφτώ, να παλέψω, να ουρλιάξω, να ικετέψω, γιατί το να με πυροβολήσει είναι κάτι που πρέπει να αποφύγω. Το να πάθω όμως μια κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνο για εμένα. Δεν πρόκειται να πάθω τίποτα περισσότερο από μια σειρά από άσχημα συναισθήματα και σωμαικά συμπτώματα, που δεν μπορώ και δε χρειάζεται να αποφύγω, αφού δεν πρόκειται να μου κάνουν κακό.

Το να αποδεχόμαστε, λοιπόν, τα συμπτώματα και να μην αντιστεκόμαστε σε αυτά, είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση μιας κρίσης πανικού.

Τι μπορεί να πάθω από μια κρίση πανικού;

Αυτό που κάνει μια κρίση πανικού είναι να μας κάνει να βιώνουμε πολύ έντονο φόβο. Είναι σα να βιώνουμε ήδη το χειρότερο που θα μπορόυσε να συμβεί σε μια κατάσταση, χωρίς οπωσδήποτε αυτό να συμβαίνει. Απλά πρέπει να βγούμε από αυτό. Αυτή είναι η πιο σίγουρη λύση σε μια κρίση πανικού.

Γιατί πρέπει να δεχτείτε τον πανικό; Γιατί, όσο περισσότρο του αντιστεκεστε, τόσο χειρότερο γίνεται.  Όσο περισσότερο συνηθίζετε να αποδέχεστε το φόβο σας, τόσο πιο κοντά έρχεστε στο να αντιμετωπίσετε μια κρίση αποτελεσματικά.

2.Αναμονή και Παρακολούθηση ( και ενδεχομένως Πράξη)

Αναμονή

Απλά, μην κάνετε κάτι, μείνετε εκεί. Είναι αντίστοιχο της πρότασης «Μέτρα μέχρι το 10 πριν θυμώσεις»

Ένα από τα χαρακτηριστικά της κρίσης πανικού είναι ότι για το διάστημα που διαρκεί μειώνει την ικανότά σου να σκεφτέις λογικά, να θυμηθείς και να συγκεντρωθείς. Το να περιμένετε, θα σας δώσει λίγο χρόνο να ανακτήσετε αυτές τις ικανότητες πριν προβείτε σε οποιαδήποτε ενέργεια. 

Όταν αντιδράτε πριν ανακτήσετε τη δυνατότητα να σκεφτείτε λογικά τότε τι κάνετε; Αν δεν έχετε κάποια υπερδύναμη τότε το πιο πιθανό είναι να ταλαιπωρείστε. Κάνετε ενέργειες που μάλλον να κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Είναι σαν αυτό που λέμε «Όσο περισσότερο προσπαθώ, τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα»

Το να ενεργείτε πολύ γρήγορα είναι μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθειά σας να αντιμετωπίσετε μια κρίση πανικού.

Επομένως αν και ενσικτοδώς έχετε μια μεγάλη ανάγκη να προβείτε σε φυγή, προσπαθήστε να καθυστερήσετε αυτή σας την απόφαση για λίγο. Μην πείτε στον εαυτό σας ότι δεν μπορείτε να φύγετε. Κρατήστε αυτό το ενδεχόμενο της φυγής ανοιχτό για να μην νιώσετε παγιδευμένοι, αλλά καθυστερήστε την απόφαση για το αν τελικά θα φύγετε ή όχι. Δεν χρειάζεται να απομακρυνθείτε για να νιώσετε ανακούφιση. Αφήστε την ανακούφιση να σας βρει εκεί που είστε. Έτσι κι αλλιώς ο πανικός θα σας ακολουθήσει όπου κι αν πάτε. 

Παρακολούθηση

Χρησμποιήστε το περιστατικό για να παρακολουθήσετε πώς λειτουργεί ο πανικός. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να κρατάτε ένα ημερολόγιο. Διαμορφώστε το  σαν ημερολόγιο που θα σας βοηθήσει να παρατηρήσετε σημαντικές πτυχές της κρίσης, ώστε με τον καιρό να είστε σε θέση να ανιδράτε πιο αποτέλεσματικά.

Πολλοί ισχυρίζοντια ότι παρατηρώντας και καταγράφοντας όσα λαμβάνουν χώρα σε μια κρίση πανικού τους, νιώθουν πιο ήρεμοι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η διαδικασία αυτή βοηθάει στο να αποστασιοποιηθείτε από τα έντονα συναισθήματα εκείνης της στιγμής και να δείτε τα συμπτώματα και τα πράγματα γενικά ως έχουν. Έχετε το ρόλο δηλαδή ενός παρατηρητή της όλης κατάστασης και όχι αυτόν τους θύματος της κρίσης.

Ο καλύτερος τρόπος να κρατάτε το ημερολόγια είναι αμέσως μετά την κρίση και όχι πολύ μετά.

Πράξη

Αν βρίσκεστε σε μια παθητική κατάσταση κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού (π.χ. επιβάτης σε ενα αυτοκίνητο ή στο δρόμο με τα πόδια ή περιμένετε σε μια ουρά) τότε η Αναμονή και Παρακολούθηση είναι όλα όσα χρειάζεται να κάνετε σε αυτό το βήμα. Αν έχετε όμως πιο  ενεργό ρόλο όταν πάθετε μια κρίση πανικού (π.χ. οδηγείτε εσείς ένα αυτοκίνητο ή δίνετε κάποια ομιλία), τότε θα πρέπει σε αυτό το βήμα να προβείτε και σε Πράξη της ενέργειας που κάνατε προηγουμένως. Θα πρέπει δηλαδή, να περιμένετε και να παρακολουθείτε, όπως είπαμε, αλλά θα πρέπει να μείνετε και δεσμευμενοι στην πράξη που κάνατε προηγουμένως, μέχρι τουλάχιστον να την τερματίσετε με ασφάλεια.

3.Δράση (για να είστε πιο άνετα)

Σε αυτό το σημείο έχετε ήδη κάνει τα δυο πιο σημαντικά βήματα για να αντιμετωπίσετε μια κρίση πανικού.

Ποια είναι η «δουλειά σας» κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού;

Δεν είναι ο ρόλος σας να κάνετε την κρίση να τελειώσει ή να περάσει. Αυτό θα γίνει έτσι κι αλλιώς από μόνο του ότι και να κάνετε.

Ο ρόλος σας είναι να βοηθήσετε το εαυτό σας να νιώσει όσο πιο άνετα γίνεται καθώς περιμένετε να περάσε η κρίση πανικού.

Παρακάτω είναι μερικές χρήσιμες τεχνικές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε: 

Αναπνεύστε από την κοιλιά

Ανεξάρτητα από το τι άλλο κάνετε, να αναπνέετε από την κοιλιά. Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή  και ως διαφραγματική αναπνοή. Πολλοί νομίζουν ότι γνωρίζουν πώς να αναπνέουν βαθιά, αλλά δεν το κάνουν σωστά και έτσι δεν έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Καλές διαφραγματικές αναπνοές είναι ένα πολύ καλό όπλο για να περάσει εύκολα και γρηγορότερα μια κρίση πανικού. 

Εαν δε γνωρίζετε, μην αγχώνεστε. Χρησιμοποιήστε την παρακάτω τεχνική με σκοπό να παρατείνετε της εκπνοή σας. Πώς γίνεται; Πάρετε μια φυσιολογική εισπνοή και  εκπνεύστε από μια πολύ μικρή τρυπούλα που θα δημιουργήσετε με το στόμα σας αργά- αργά, σα να φυσάτε ένα πούπουλο που έχτε μπροστά σας. Όταν θα τελειώσει όλος ο αέρας, δε θα πάρεττε μεγάλη αναπνοή αλλά άλλη μια κανονική και θα εκπνεύσετε με τον ίδιο τρόπο. Θα συνεχίσετε αυτόν τον τρόπο αναπνοής μέχρι να νιώσετε  καλύτερα.

Μιλήστε στον ευατό σας

Μιλήστε στον εαυτό σας (από μέσα σας) για το τι σας συμβαίνει και τι πρέπει να κάνετε. Μια καλή ερώτηση που μπορείτε να κάνετε είναι: « Είναι απικίνδυνο αυτό που συμβαίνει ή άβολο;» Αλλες σκέψεις που μπορείτε να κάνετε:

• Ωραία, ας πάθω μια κρίση πανικού. Καλή ευκαιρία να εξασκήσω τα βήματα που έχω μάθει.

• Απαντήστε στους φόβους τύπου « Και αν...;» που κάνετε λέγοντας « Ε και; Θα τρομάξω πολύ και μετα θα ηρεμήσω πάλι, όπως κάθε φορά» 

• Είναι ΟΚ να φοβάμαι. Δεν είναι κάτι τραγικό.

Σκεφτείτε στο παρόν.

Δεν πανικοβαλόμαστε για κάτι που συμβαίνει τώρα. Ο φόβος μας συνήθως έχει να κάνει με κάτι κακό που  πρόκειται να συμβεί ή έχει συμβεί στο παρελθόν. Και γι’ αυτό οι φόβοι κατά τη διάρκεια της κρίσεις έχουν τη μορφή « Και αν...;» Και ο  λόγος που έχουν αυτη τη μορφή είναι επειδή αυτό που φοβάστε δε συμβαίνει  πραγματικά εκείνη τη στιγμή.

Γυρίστε σε αυτό που κάνατε πριν σας καταβάλει ο πανικός και εμπλακείτε με τα άτομα και τα αντικέιμενα γύρω σας. Εαν βρίσκεστε σε κάποιο κατάστημα, συνεχίστε τα ψώνια σας. Το να επαναφέρετε το ενδιαφέρον σας στο παρόν θα σας κινητοποιήσει προς το στόχο σας, να αντιμετωπίσετε δηλαδή την κρίση. Ασχοληθείτε, λοιπόν, με ότι βρίσκεται γύρω σας. 

Ασχοληθείτε με το σώμα σας.

Χαλαρώστε τα μέλη του σώματός σας που έχουν τη μεγαλύτερη ένταση κατα τη διάρκεια της κρίσης πανικού. Συνήθως έιναι το σαγόνι, ο λαιμός, οι ώμοι, ή πλάτη και τα πόδια. Μην αφήσετε το σώμα σας σφιγμένο και απελευθερώστε την αναπνοή σας (που συνήθως την κρατάτε κατά τη διάρκεια του πανικού, κάτι που απλά σας κάνει να νιώθετε χειρότερα). Αν νομίζετε ότι δεν μπορείτε να κουνηθείτε, ξεκινήστε με ένα δάκτυλο και σιγά- σιγά επεκτείνετε την κίνηση και στο υπόλοιπο σώμα.

4. Επανάληψη

Μπορεί να νιώσετε καλύτερα και σε λίγο να νιώσετε άλλο ένα κύμα πανικού να έρχεται. Και τότε θα σκεφτείτε: « Γαμώτο, το κόλπο δεν έπιασε» Το βήμα αυτό υπάρχει για να σας υπενθυμήσει ότι ακομα και αν αυτό συμβεί είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό που πρεπει να κάνετε είναι να πάρετε πάλι όλα τα βήματα από την αρχή. Δεν πρόκειται για κάτι ασυνήθιστο ή επικίνδυνο. Μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές. Το μόνο που έχετε να κάνετε έιναι να πάρετε τα ίδια βήματα από την αρχή, όσο συχνά χρειάζεται.

5.Λήξη

Αυτό το βήμα σας υπενθυμίζει ότι η κρίση πανικού θα τελειώσει, όπως συμβαίνει σε όλες τις κρίσεις πανικού. Τελειώνουν ανεξάρτητα από το πώς θα αντιδράσετε και τι θα κάνετε. Δεν είναι στο χέρι σας να σταματήσετε ή να επέμβετε σε μια κρίση. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε έιναι να βρείτε τους τρόπους να κάνετε πιο εύκολη  για τον εαυτό σας την αναμονή μέχρι να τελειώσει και να νιώσετε όσο πιο άνετα γίνεται κατά τη διάρκειά του.

Και ίσως, κάποια από τις επόμενες φορές, όταν θα πιάσετε τον εαυτό σας να λέει: «Θα τελειώσει ποτέ;» να απαντήσετε «ΝΑΙ».

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Μετακομιζουμε. Πώς μπορώ να κάνω πιο ομαλή την αλλαγή για τα παιδιά;

Αργά ή γρήγορα πολλές οικογένειες έρχονται αντιμέτωπες με την προοπτική μιας μετακόμισης.

Μια τέτοια εμπειρία είναι ίσως αποδιοργανωτική για τους γονείς, αλλά για τα παιδιά ενδέχεται να είναι πιο τραυματική. Μπορεί να μην έχουν πάρει μέρος στη διαδικασία της απόφασης ή να μην κατανοούν τους λόγους που κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει. 

Θα χρειαστούν οπωσδήποτε χρόνο και την απαιτούμενη προσοχή κατά τη διάρκεια της μετάβασης αυτής. Εδώ θα σας δοθούν ορισμένες συμβουλές προκειμένου να γίνει η εμπειρία αυτή λιγότερο στρεσογόνα για όλους.

Παίρνοντας την απόφαση

Για τα παιδιά είναι πολύ εποικοδομητική η οικογενειακή ατμόσφαιρα και η ρουτίνα στο σπίτι. Επομένως, όταν σκέφτεστε την πιθανότητα μετακόμισης, καλό είναι να ζυγίσετε καλά τα πλεονεκτήματα της αλλαγής αυτής έναντι της άνεσης που προσφέρει στα παιδιά σας ένα συνηθισμένο και δομημένο περιβάλλον, το σχολείο και η κοινωνική τους ζωή όπως είναι.

Εάν η οικογένειά σας έχει πρόσφατα χρειαστεί να αντιμετωπίσει μια μεγάλη αλλαγή ζωής, όπως ένα διαζύγιο ή ένας θάνατος στην οικογένεια, μπορεί να θέλετε να αναβάλετε αν είναι δυνατόν μια μετακόμιση για να δώσετε στα παιδιά σας το χρόνο να συνηθίσουν τη νέα κατάσταση.

Ωστόσο, η απόφαση της μετακόμισης μπορεί να μην είναι στα δικά σας χέρια, ενδεχομένως λόγω κάποιας προοπτικής για εργασία σε άλλη πόλη ή για οικονομικούς λόγους. 

Ακόμα και αν δεν είστε χαρούμενοι για τη μετακόμιση, προσπαθήστε να κρατήσετε μια θετική στάση. Κατά τις μεγάλες αλλαγές, η διάθεση των γονέων και η συμπεριφορά τους μπορεί σε μεγάλο βαθμό να επηρεάσει τα παιδιά, που μέσα από εκείνους προσπαθούν να πάρουν επιβεβαίωση ότι αυτό που πρόκειται να γίνει δεν πρέπει να τα τρομάζει, γιατί τουλάχιστον οι γονείς τους φαίνονται έτοιμοι να τους προσφέρουν ασφάλεια σε αυτό το νέο βήμα.

Συζητήστε για τη μετακόμιση με τα παιδιά

Ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τους λόγους της μετακόμισης, ο πιο σημαντικός τρόπος να προετοιμάσετε τα παιδιά σας για τη μετακόμιση είναι να μιλήσετε μαζί τους για αυτό.
Προσπαθήστε να τους δώσετε όσο περισσότερες πληροφορίες για τη μετακόμιση μπορείτε. Απαντήστε στις ερωτήσεις τους ολοκληρωμένα με αλήθεια και ειλικρίνεια. Παραμείνετε δεκτικοί στην θετική αλλά και την αρνητική αντίδρασή τους. Ακόμα και αν η αλλαγή σημαίνει πρόοδο και βελτίωση για την οικογένεια, τα παιδιά δεν το καταλαβαίνουν πάντα αυτό και παραμένουν προσκολλημένα στις τρομακτικές πτυχές της αλλαγής και ντιδρούν άσχημα. Δεχτείτε το.

Το να εμπλέκετε τα παιδιά στην οργάνωση της μετακόμισης όσο περισσότερο γίνεται, θα τα κάνει να νιώσουν ότι συμμετέχουν και η άποψή τους έχει αξία. Εμπλέξτε τα στη διαδικασία της επιλογής του καινούριου σπιτιού ή σχολείου. Αυτό θα τα κάνει να νιώσουν ότι είναι και αυτά μέρος της αλλαγής και δεν είναι τόσο αναγκασμένα να το κάνουν με το ζόρι, αφού έχουν και αυτά άποψη στην επιλογή. 

Προσπαθήστε να παίρνετε μαζί σας τα παιδιά όταν επισκέπτεστε το καινούριο σπίτι ή όταν επιβλέπετε ίσως το χτίσιμο της νέας κατοικίας και παροτρύνετέ τα να εξερευνήσουν τη νέα γειτονιά.
Επιπλέον, δώστε στα παιδιά όσο περισσότερες πληροφορίες μπορείτε για το καινούριο σπίτι, την πόλη ή τη χώρα στην οποία θα ζήσετε. Ψάξτε μαζί τους στο Internet για το πώς είναι η κοινωνία εκεί. Ενημερωθείτε για το που θα μπορούν εκεί  να συνεχίσουν να ασκούν τις αγαπημένες τους συνήθειες ή τα χόμπυ τους και μοιραστείτε το μαζί τους. 

Μετακομίζοντας με εφήβους

Είναι σύνηθες οι έφηβοι να αντιδρούν αρνητικά και να επαναστατούν ενάντια σε μια μετακόμιση. Η μετακόμιση σημαίνει για αυτούς ότι θα χάσουν το σχολείο, τις παρέες τους, τις ομάδες στις οποίες ανήκουν ή ένα σημαντικό για αυτούς γεγονός (π.χ. μια εκδήλωση του σχολείου που περιμένουν όλη τη χρονιά)

Είναι πολύ σημαντικό για τους εφήβους να τους δείχνετε ότι είστε πρόθυμοι να ακούσετε τις ανησυχίες τους και ότι τις σέβεστε. Είναι θεμιτό να τους ενημερώσετε ότι η μετακόμιση θα είναι θετική για το μέλλον τους, γιατί μπορεί να τους προσφέρει καλύτερες προοπτικές για εκπαίδευση ή για την ανεύρεση μια καλής δουλειάς στο μέλλον, αν κάτι τέτοια ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να τους δώσετε να καταλάβουν ότι είστε εκεί για να ακούσετε τις ανησυχίες τους, αλλά όχι να τους δώσετε διαβεβαιώσεις οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. 

Μετά τη μετακόμιση, αν είναι δυνατόν, κανονίστε επισκέψεις στην παλιά γειτονιά. Επίσης διερευνήστε την πιθανότητα να πάτε τον έφηβο εκεί σε εκδηλώσεις που δεν θα ήθελε να χάσει και κανόνιζε όσο ακόμα ζούσε στην παλιά του γειτονιά. 

Αν η μετακόμιση γίνει στα μέσα της σχολικής χρονιάς, μπορείτε να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μείνει ένας μεγαλύτερος έφηβος με κάποιο φίλο ή συγγενή μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, αν είναι δυνατόν.

Η επόμενη μέρα

Μετά τη μετακόμιση, προσπαθήστε να βοηθήσετε τον έφηβο να ετοιμάσει το δωμάτιό του πριν ασχοληθείτε με κάποιο άλλο  χώρο του σπιτιού. Επίσης, προσπαθήστε να κρατήσετε όσο γίνεται το παλιό πρόγραμμα της οικογένειας (π.χ. ως προς τα γεύματα ή την ώρα του ύπνου) ώστε να δώσετε στα παιδιά την αίσθηση ότι η ρουτίνα και η οικογενειακή ατμόσφαιρα δεν άλλαξε.

Όταν ο έφηβος πάει στο καινούριο σχολείο πηγαίνετε και εσείς μαζί του, μόνο αφού το συζητήσετε μαζί του και αν εκείνος το επιθυμεί.

Να θέτετε ρεαλιστικούς στόχους για τη μετάβαση στο σχολείο. Γενικά, οι καθηγητές περιμένουν ότι τα καινούρια παιδιά θα νιώσουν άνετα στο νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον σε διάστημα 6 εβδομάδων. Μερικά παιδιά χρειάζονται λιγότερο, ενώ άλλα περισσότερο. 

Ενθαρρύνετε τους εφήβους να κρατούν επαφή με τους παλιούς τους φίλους μέσω τηλεφώνου, video- κλήσεων, μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή με όποιον άλλο τρόπο θέλουν.  
Μετά τη μετακόμιση, αν ανησυχείτε για την ομαλή μετάβαση των παιδιών, μερικές συνεδρίες συμβουλευτικής θα μπορούσαν να είναι πολύ βοηθητικές για την ομαλή μετάβαση και κοινωνικοποίηση. 

Τελικά, μια μετακόμιση έχει πολλές προκλήσεις, αλλά μια τέτοια αλλαγή μπορεί να φέρει και καλά πράγματα. Η οικογένειά σας θα έρθει πιο κοντά και ο ένας θα μάθει περισσότερα για τον άλλον, καθώς όλοι μαζί θα περάσετε από αυτό. 

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Πότε είναι ο χρόνος οι νέοι να σταματήσουν να μένουν με τους γονείς τους; (video)

Κάποια στιγμή οι νέοι αποφασίζουν να φύγουν από  το σπίτι που έμεναν με τους γονείς τους. Η ιδανική συνθήκη είναι αυτό να γίνει κοινή συναινέση μεταξύ των γονέων και των νέων και να νιώθουν και οι δυο ότι αυτό είναι το σωστό τη δεδομένη στιγμή.

Να μείνω ή να φύγω; Πότε είναι η σωστή στιγμή;

Πολλοί νέοι αποφασίζουν να φύγουν από το πατρικό τους πριν να είναι αρκετά ώριμοι να το κάνουν ή μένουν περισσότερο με τους γονείς τους από ότι οι ίδιοι ή οι γονείς τους θα ήθελαν, συχνά γιατί σπουδάζουν ή δεν είναι σε θέση να βρουν δουλειά, οπότε δεν μπορούν να επωμιστούν τα έξοδα ενός σπιτιού και της ανεξάρτητης διαβίωσης.

Ο χρόνος που ένας νέος θα αποφασίσει να κάνει αυτό το βήμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Μπορεί:

• Να χρειάζεται να μένει πιο κοντά στη δουλειά  ή στις σπουδές του
• Να έχει κάποια σχέση και να αποφασίσουν να συγκατοικήσουν
• Να αποφασίσει να συγκατοικήσει με φίλους του
• Να φύγει εξαιτίας κάποιας διαμάχης ή τσακωμού
• Να του ζητήσουν οι γονείς του να μετακομίσει
• Να έχει αποφασισει ότι αυτή είναι η σωστή στιγμή να το κάνει

Οι αντιδράσεις των γονέων:

Το πώς θα αντιδράσουν οι γονείς εξαρτάται άμεσα από το λόγο για τον οποίο ο νέος επιλέγει να μετακομίσει και την ηλικία του. Μια προσχεδιασμένη αποχώρηση λόγω γάμου ή σπουδών γίνεται γενικά πιο εύκολα αποδεκτή. Μια μετακόμιση μετά από τσακωμό, για να μείνει ο νέος με μια σχέση του ή με άλλους ή μόνος του χωρίς προφανή λόγο, μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις. Ενδεχομένως οι γονείς να μην εγκρίνουν τους φίλους με τους οποίους ο νέος έχει επιλέξει να μείνει ή να ανησυχούν για την επιλογή του/της συντρόφου του παιδιού τους. Μπορεί να πιστεύουν ότι ο νέος έχει υιοθετήσει άλλες απόψεις από αυτές με τις οποίες μεγάλωσε και να ανησυχούν για το τι μπορεί να πιστέψουν οι φίλοι ή η σχέση τους για εκείνον ή εκείνους.  Ενδέχεται να ανησυχούν και για το ότι ότι οι νέοι δε θα μπορέσουν να φροντίσουν καλά τον εαυτό τους και δε θα τρώνε καλά, θα είναι ακατάστατοι και δε θα κάνουν τακτικά τις δουλειές του σπιτιού. Είναι πιθανό να νιώθουν λυπημένοι που θα χάσουν τη συντροφιά των παιδιών τους. Εξάλλου, υπάρχουν πολλοί γονείς που έχουν περάσει τη ζωή τους να σκέφτονται και να προσέχουν τα παιδιά τους. Αυτοί θα δυσκολευτούν πολύ να συνηθίσουν το κενό που μένει στο σπίτι.

Τι μπορείτε να κάνετε αν είστε ο γονιός

Εαν το παιδί σας έχει αποφασίσει να φύγει από το σπίτι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα. Θα έχετε διάφορες ανησυχίες αλλά το μόνο που μπορείτε να κάνετε σε αυτή τη φάση είναι να πείτε στο νέο την άποψή σας και να εκφράσετε τις ανησυχίες σας. Οι διαμάχες και οι τσακωμοί δε θα βοηθήσουν.

Αντί για αυτό είναι καλύτερο να μπείτε στη διαδικσαία να καταλάβει ο ένας τον άλλον πριν την αποχώρηση του νέου, οπότε όταν αυτό γίνει, να έχετε μια καλή και ειλικρινή σχέση μεταξύ σας.

Εαν το παιδί σας επιλέξει να φύγει από το σπίτι μετά από καβγά που είχατε μεταξύ σας, προσπαθήστε να ηρεμήσετε την κατάσταση ώστε μια τόσο σοβαρή απόφαση να μην γίνει εν θερμώ.

Μερικοί γονείς έχετε αμφιβλίες και αντιρρήσεις σχετικά με την επιλογή συντρόφου του παιδιού σας. Ωστόσο, θα πρέπει να κατανοήσετε ότι οι νέοι πρέπει να ζουν τη ζωή τους βασισμένη σε δικές τους επιλογές. Είναι σημαντικό να ανακαλύψουν μόνοι τους ποιο είναι το σωστό για τους ίδιους. Μην βάζετε τα παιδιά σας στη δύσκολη θέση να επιλέξουν ανάμεσα σε εσάς και το συντροφό τους. Εξάλλου υπάρχει πάντε η περίπτωση να χάσετε...

Εαν έχετε αμφιβολίες για τον τρόπο που τα παιδιά σας διαχειρίζονται τα οικονομικά τους θέματα και ανησυχείτε ότι δεν θα τα καταφέρουν, μπορείτε να τα παροτρύνετε για κάποιο διάστημα όσο μένουν ακόμα μαζί σας να δαχειριστούν ένα θέμα του σπιτιού βασισμένοι σε συγκεκριμένο budget για να δουν αν τελικά θα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα και να μάθουν πώς θα μπορούσαν να διαχειρίζονται τα χρήματά τους όταν δε θα είστε εκεί να βοηθήσετε.  

Η μετακόμιση είναι μια συναρπαστική εμπειρία για τους νέους. Προσπαθήστε να δείχνετε κατανόηση και υποστήριξη. Προσφερθείτε να βοηθήσετε να επιλεξουν σπίτι, έπιπλα ή αγαθά, αλλά να επέμβετε μόνο όσο και εφόσον σας επιτρέπουν.
Θα πρέπει να επιλέξετε ποια από τα πράγματα και τα έπιπλα που έχετε στο σπίτι που μένετε ανήκουν σε εκείνους.

Άλλος ένας παράγοντας που καλό θα ήταν να σκεφτείτε είναι αν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας θα μετακινηθεί στο δωμάτιο αυτού που φεύγει, εαν θα το χρησιμοποιήσετε για κάποιον άλλο λόγο ή αν θα κρατήσετε το χώρο ως έχει, περιμένοντας ενδεχόμενη επιστροφή. Οι νέοι μπορεί να εκνευριστούν αν παρέμβετε στο χώρο τους πολύ νωρίς, ειδικά εαν βγάλετε από εκεί όλα τους τα πράγματα. Μια καλή αντιμετώπιση θα ήταν να αφήσετε όπως ήταν το δωμάτιο για κάποιο διάστημα, εαν είναι δυνατόν. Σε κάθε περίπτωση αναλογιστείτε τι μήνυμα θα πάρει ο νέος με κάθε κίνηση που θα κάνετε στον χώρο του. Εαν πρέπει να μετακινήσετε ή και να πετάξετε προσωπικά τους αντικείμενα, ζητήστε τους να το κάνουν οι ίδιοι. Πρόκειται για πράγματα από την παιδική τους ηλικία που αφήνουν πίσω και έχουν συναισθηματική αξία για αυτούς.

Εαν ο λόγος που μετακομίζει ο νέος έχει να κάνει με κάποιο τσακωμό ή βίαιο γεγονός ή συνδέεται με ενδοοικογενειακή βία καλό θα ήταν να τον προτρέψετε να συμβουλευτεί κάποιον είδικό για να μπορέσει να ανακάμψει πιο σύντομα και ουσιαστικά.

Αν θέλετε να μάθετε γιατί οι έφηβοι απειλούνν ότι θα φύγουν από το σπίτι τους, πατήστε εδώ.

Τι μπορείτε να κάνετε για τους εαυτούς σας

Εάν έχετε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας χρονικά και συναισθηματικά στο μεγάλωμα των παιδιών σας, θα είναι μια δύσκολη περίοδος για εσάς. Σκεφτείτε ότι είναι πια καιρός να αλλάξει η φύση της σχέσης που έχετε με τα παιδιά σας, αλλά όχι και η αγάπη που τρέφετε ο ένας για τον άλλον.

Είναι καιρός να επαναπροσδιορίσετε πού θέλετε να στρέψετε την προσοχή και την ενέργειά σας.

Αυτό ενδέχεται να φέρει πίεση στο γάμο και στη σχέση με τον σύντροφό σας, από τη στιγμή που ο ένας θα θέλει να αλλάξει πράγματα στη ζωή του ενώ ο άλλος μπορεί να μην έχει αυτή την ανάγκη.

Είναι λοιπόν σημαντικό να μοιραστείτε με τον σύντροφό σας τα συναισθήματα και τις ανάγκες σας προκειμένου να βρείτε μια νέα ισορροπία που να είναι αρεστή και στους δύο σας.

Είναι επίσης η ευκαιρία να θυμηθείτε πράγματα που θα θέλατε να κάνετε για τον εαυτό σας και που ενδεχομένως με τα παιδιά να είχαν μείνει «σε αναμονή»

Εντοπίστε τι είναι σημαντικό για εσάς και μην φοβάστε να δοκιμάσετε πράγματα. Ποτέ δεν είναι αργά να δοκιμάσετε κάτι καινούριο.

Επίσκεψη

Είναι σημαντικό ο νέος που δεν μένει πια μαζί σας να ξέρει ότι είναι ακόμα μέλος της οικογένειας ακόμα και αν δεν μοιράζεται το ίδιο σπίτι.

Χρειάζεται να νιώθει ευπρόσδεκος να σας επισκέπτεται.

Ωστόσο έχετε το δικαίωμα να το πείτε αν μια συμπερφορά δεν είναι ευπρόσδεκτη στο σπίτι σας. Για παράδειγμα μπορείτε να πείτε αν χρειαστεί: «Μπορείς να έρχεσαι στο σπίτι όποτε θέλεις, αλλά το να καπνίζεις, να βρίζεις ή να είσαι βίαιος δεν επιτρέπεται. Το τι κάνεις έξω από αυτό το σπίτι είναι δικό σου θέμα αλλά εδώ θα πρέπει να ακολουθείς τους δικούς μας κανόνες»

Εαν το παιδί σας έχει κάποιον σύντροφο που δεν συμπαθείτε ή δεν εγκρίνετε, θα πρέπει να σκεφτείτε καλά πριν αρνηθείτε να έρθουν μαζί, γιατί μπορεί μαζί να διώξετε και το παιδί σας. Συνήθως είναι πιο βοηθητικό να μην επιτρέψετε μια συμπεριφορά, παρά έναν άνθρωπο.

Θα πρέπει να έχετε πίστη στο ότι ο νέος άνθρωπος που έχετε μεγαλώσει με αγάπη και φροντίδα θα είναι σε θέση να βασιστεί στα συναισθήματα και τις ηθηκές αξίες με τις οποίες το μεγαλώσατε και τελικά να παρει τις κατάλληλες για τον ίδιο αποφάσεις.

Στο παρακάτω video φαίνονται οι δυσκολίες που και οι δυο μεριές αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια της απόφασης και της αλλαγής αυτής:





Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Γιατί οι έφηβοι απειλούν ότι θα φύγουν από το σπίτι και πώς να το αποτρέψετε.

«Τα παιδιά που απειλούν ότι θα φύγουν από το σπίτι τους, το κάνουν χειριστικά για να ασκήσουν πίεση» ακούγεται συχνά να λέγεται. Ισχύει πάντα όμως; Και τι μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Καλό είναι να αναφερθεί από την αρχή ότι η πρόθεση του παρόντος άρθρου είναι να υποστηρίξει και να δώσει πληροφόρηση σε γονείς που τα παιδιά τους χρησιμοποιούν τη φυγή ως λανθασμένο τρόπο επίλυσης προβλημάτων που αφορούν συνήθως αντίδραση σε κανόνες ή περιορισμούς που τίθενται από το σπίτι. Πολλές φορές, ωστόσο, υπάρχουν και άλλες συνθήκες που μπορεί να ωθήσουν έναν έφηβο στο να το σκάσει. Το άρθρο αυτό δεν απευθύνεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει πιθανότητα κακοποίησης ή παραμέλησης.

Το να φύγει ένας έφηβος από το σπίτι του είναι ο χειρότερος εφιάλτης κάθε γονιού.  Κάθε παιδί μπορεί να επιλέξει να φύγει από το σπίτι του αν οι συγκυρίες το ευνοούν, αν δηλαδή η πίεση και το άγχος που νιώθει είναι πολύ έντονο.

Δε θα πρέπει να ξεχνάτε ότι η φυγή είναι μια ενέργεια, που για να γίνει χρειάζεται να πληρούνται τρεις προϋποθέσεις: η ικανότητα να φύγει, η θέληση να το κάνει και  η ευκαιρία. Και κακά τα ψέματα, τα παιδιά έχουν και την ευκαιρία και την ικανότητα να το σκάσουν όποτε θέλουν, επομένως αυτό που ουσιαστικά χρειάζεται για να το κάνουν είναι η πραγματική θέληση. Αυτή η θέληση μπορεί να προκύψει για διάφορους λόγους. Θα μπορούσε να είναι μια στρεσογόνα περίοδος που διανύει, ο φόβος των συνεπειών που μπορεί να έχει κάτι που έχει κάνει, μια μορφή επίδειξης δύναμης, το ότι μπορεί να μην θέλει αν πάει στο σχολείο ή η κατάχρηση ουσιών κ.α.  

Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι οι έφηβοι συχνά εξειδανικεύουν τη φυγή και έχουν μια περιπετειώδη και ρομαντική άποψη για το πώς θα είναι μετά η ζωή στους δρόμους. Στην πραγματικότητα όμως είναι απαίσια: κρυώνεις, πεινάς και είναι επικίνδυνο. Αλλά οι έφηβοι συχνά το βλέπουν σαν μια περιπέτεια ή το κλειδί για την ελευθερία όπου «κανείς δεν πρόκειται να τους πει τι να κάνουν»   

Γιατί τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι;

Πολλοί έφηβοι φεύγουν από το σπίτι τους λόγω κατανάλωσης αλκοόλ ή άλλων ουσιών. Όταν παιδιά στην εφηβεία ή την προ-εφηβεία εμπλέκονται σε κατανάλωση ουσιών, συνήθως φεύγουν από το σπίτι τους για να το κρύψουν από τους γονείς τους και να μην το καταλάβουν. Συνήθως αυτά τα παιδιά κάνουν πολλά περισσότερα από όσα οι γονείς τους γνωρίζουν, θέλουν να νιώθουν πιο ελεύθεροι και ανοιχτοί σε εμπειρίες και επιλέγουν τη φυγή.

Επίσης, συναισθήματα όπως φόβος, θυμός ή το αίσθημα της αποτυχίας μπορεί να κάνουν ένα νέο να φύγει από το σπίτι του. Μερικοί το σκάνε επειδή είναι ευκολότερο να ζουν μόνοι τους από το να ζουν σε ένα σπίτι που τους κρίνουν. Δυστυχώς, παιδιά με προβλήματα στη διαχείριση των συναισθημάτων τους ή μαθησιακές δυσκολίες συχνά απογοητεύονται ή κουράζονται που δεν μπορούν να κάνουν τα πράγματα σωστά. Φαντάζει ευκολότερο στα μάτια τους να το σκάσουν από το να λύσουν το πρόβλημα. Δε γνωρίζουν όμως ότι αυτό που περνάνε μπορεί να αντιμετωπιστεί, αν μπουν στη διαδικασία να μάθουν νέες στρατηγικές επίλυσης των προβλημάτων τους.  

Ο κυριότερος λόγος που ένας έφηβος φεύγει από το σπίτι , ανεξάρτητα από την αφορμή είναι το ότι δεν έχεί βρει άλλο τρόπο να λύνει τα προβλήματά του. Το να φεύγει από το σπίτι είναι ένας τρόπος θεώρησης του προβλήματος τύπου «άσπρο- μαύρο». Σαν να μην υπάρχει μέση λύση- η γκρίζα ζώνη- για να λύσει ένα ενδεχόμενο πρόβλημα. Το σκάει γιατί δεν θέλει να αντιμετωπίσει κάτι, και αυτό περιλαμβάνει και συναισθήματα τα οποία αποφεύγει να βιώσει. Ο έφηβος που το σκάει δεν μπορεί να βρει άλλο τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που τον απασχολεί. Και το να αφήνει πίσω το σπίτι του- μαζί με αυτό που δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί- φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος να λύσει άμεσα το πρόβλημα.

Είναι σημαντικό να γίνει μια διάκριση μεταξύ των εφήβων που φεύγουν από το σπίτι τους επεισοδιακά και αυτών που είναι «χρόνιοι φυγάδες». Οι λόγοι πίσω από αυτές τις τάσεις φυγής είναι διαφορετικοί και είναι σημαντικό να τους γνωρίζετε. 

Επεισοδιακή φυγή:  Όταν το παιδί σας φεύγει από το σπίτι όταν έχει γίνει κάτι. Δεν είναι  ένα σταθερό μοτίβο συμπεριφοράς και το παιδί δεν το χρησιμοποιεί ως στρατηγική επίλυσης προβλημάτων συνέχεια. Επίσης, δεν είναι κάτι που χρησιμοποιεί ως ένδειξη δύναμης. Αντιθέτως, ίσως προσπαθεί να αποφύγει κάποια συνέπεια των ενεργειών του, την ταπείνωση ή την ντροπή και την αμηχανία.

Χρόνια φυγή: Παιδιά που συνεχώς χρησιμοποιούν τη φυγή από το σπίτι ως ένδειξη της δύναμής τους στην οικογένεια. Είναι μια μορφή χειριστικής συμπεριφοράς, «πολέμου» προς τους γονείς. Μπορεί να απειλούν τους γονείς λέγοντας: «Αν με βάλεις να κάνω αυτό, θα φύγω από το σπίτι». Ξέρουν ότι οι γονείς τους ανησυχούν και για τα περισσότερα το να σταματήσουν οι γονείς τους να ανησυχούν είναι ο μεγαλύτερός τους φόβος τους, γι’ αυτό και χρειάζονται επιβεβαίωση-ότι και αυτή τη φορά θα ανησυχήσουν. Πολλοί γονείς μπαίνουν λανθασμένα στη διαδικασία να διαπραγματευτούν με τα παιδιά τους αυτό που δεν θέλουν να γίνει, από φόβο μήπως πραγματοποιήσουν την απειλή. Όμως πρέπει να καταλάβετε ότι τα παιδιά που απειλούν ότι θα φύγουν θέλουν να  τσεκάρουν τη δύναμή τους και εσάς. Η διαπραγμάτευση όχι μόνο τους δίνει δύναμη προς τους εαυτούς τους, αλλά και προς τους γονείς και τις οικογένειές τους. Όταν ένας γονιός ενδίδει σε έναν εκβιασμό, το παιδί θα αρχίσει να το χρησιμοποιεί προς όφελός του. Για παράδειγμα, ένας γονιός σε αυτή την κατάσταση θα μάθει να μην στέλνει το παιδί στο δωμάτιό του όταν πρέπει, αν κάθε φορά αυτό απειλεί ότι θα φύγει. Παιδιά που συνεχώς απειλούν ότι θα φύγουν δεν το κάνουν για να λύσουν ένα πρόβλημα. Το κάνουν γιατί αυτή τη στρατηγική έχουν υιοθετήσει για να λύνουν τα προβλήματά τους. Προσπαθούν να αποφύγουν κάθε είδους οριοθέτηση, τιμωρία ή λογοδοσία για κάτι που έχει γίνει.

Υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια;

Δυστυχώς δεν υπάρχουν πραγματικά σημάδια που υποδεικνύουν  ότι ο παιδί σας σκέφτεται ή πρόκειται να φύγει από το σπίτι. Σίγουρα, μυστικοπαθείς συμπεριφορές ή αποταμίευση χρημάτων ή εξαφάνιση ακριβών αντικειμένων από το σπίτι μπορεί να σας  υποψιάσει για κάτι. Αν δείτε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, μην κάνετε τα στραβά μάτια. Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Προσοχή όμως! Μην προσβάλετε ή κατηγορήσετε άδικα τον έφηβο σε καμία περίπτωση . 

3 Πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς σε περίπτωση που ο έφηβος έιναι έτοιμος να φύγει:

Πολλοί νέοι φεύγουν από το σπίτι μετά από έντονο καβγά με τους γονείς τους ή μετά από ένα πολύ σημαντικό περιστατικό. Αυτή η πράξη, όμως, είναι μάλλον συνειδητή- το παιδί σας ενδεχομένως σκεφτόταν για κάποιο διάστημα πώς να το σκάσει. Εάν νομίζετε ότι το παιδί σας είναι έτοιμο να φύγει, εδώ υπάρχουν κάποια πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε ή να πείτε για να τα σταματήσετε: 

• Προσπαθήστε να ηρεμήσετε τον έφηβο

Προσπαθήστε να ηρεμήσετε το παιδί σας για 5 λεπτά. Μπορείτε να πείτε: « Γιατί δεν κάθεσαι λίγο στο σαλόνι να πάρεις το χρόνο σου; Εγώ θα επιστρέψω σε 5 λεπτά» Καλό θα ήταν να μην του πείτε να πάει στο δωμάτιό του. Προτείνετέ του να μείνει μόνος τους σε ένα κοινόχρηστο χώρο του σπιτιού.  
• Ρωτήστε «Τι συμβαίνει;» και όχι «Τι νιώθεις;»

Όταν μιλήσετε μαζί του μην ρωτήσετε τι αισθάνεται, ρωτήστε τι συμβαίνει. Όλοι οι έφηβοι θέλουν να τσακωθούν για αυτά που νιώθουν (ή εξαιτίας τους) ή θέλουν να αρνηθούν ότι νιώθουν το παραμικρό. Συχνά οι γονείς κολλάνε σε αυτό και ξεκινά καινούριος καβγάς που επιδεινώνει την κατάσταση. Άρα, αντί να πείτε «Γιατί είσαι τόσο θυμωμένος», δοκιμάστε να πείτε «Τι συμβαίνει; Τι είναι αυτό που σε έκανε να θέλεις να φύγεις από το σπίτι;»

• Χρησιμοποιήστε πειστικά επιχειρήματα.

Μια πολύ καλή ερώτηση που μπορείτε να κάνετε στο παιδί σας είναι: « Λοιπόν, τι είναι τόσο δύσκολο για εσένα και δεν μπορείς να το διαχειριστείς;» Αφού σας πει μπορείτε να πείτε: « Έχεις χειριστεί και άλλα πράγματα σαν αυτό στο παρελθόν.  Νέοι στην ηλικία σου αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα και ξέρω ότι μπορείς και εσύ να τα καταφέρεις. ΟΚ τα θαλάσσωσες. Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αντιμετώπισε αυτό που έχεις να αντιμετωπίσεις και μετά συνεχίζεις τη ζωή σου.» Με αυτόν τον τρόπο, δεν ενδίδετε στον εκβιασμό, αλλά προσπαθείτε να πείσετε το παιδί σας ότι θα είναι όλα εντάξει.

Και θυμηθείτε! Οι έφηβοι το σκάνε από προβλήματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Είναι στη φύση τους. Το βλέπουν σαν ένα τρόπο να νιώσουν ότι έχουν δύναμη και ότι μπορούν να είναι ανεξάρτητοι. Η παρορμητικότητα της εφηβείας δεν τους αφήνει να δουν ότι κάτι τέτοιο είναι ψευδαίσθηση δύναμης και ανεξαρτησίας, αφού δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους  με νόμιμο τρόπο στους δρόμους. Παρόλα αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένα σε κάποιους εφήβους. 

Το πιο σημαντικό είναι τα παιδιά να μάθουν στρατηγικές και τρόπους να λύνουν τα προβλήματά τους διαφορετικά. Τα παιδιά σας θα πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν και να μην το αποφεύγουν, γι’ αυτό η καλύτερη συμβουλή και μάθημα ζωής για αυτά είναι να τους υπενθυμίζετε ότι: «Τελικά, δυστυχώς θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις αυτό.» 

Αν θέλετα να μέθετε πότε είναι ο χρόνος οι νέοι να σταματήσουν να μένουν με τους γονείς τους, πατήστε εδώ.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γονέων στη λήψη απόφασης επαγγέλματος;

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του επαγγέλματος ενός εφήβου και στην επαγγελματική του εξέλιξη. Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να βρουν την ευτυχία και να επιτύχουν στη ζωή τους. Ένας σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, που έχει να κάνει με την ευτυχία και την επιτυχία κάποιου είναι και το επάγγελμα που έχει επιλέξει. 

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι μαθητές που νιώθουν υποστήριξη και αγάπη από τους γονείς τους, έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όταν επιλέγουν το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν και η τελική τους επιλογή τους ικανοποιεί και τους ευχαριστεί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί έχει αποδειχθεί ότι έφηβοι που νιώθουν ικανοποιημένοι από την επιλογή καριέρας που έχουν κάνει, τείνουν να είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες στο μέλλον.

Οι γονείς επηρεάζουν τα παιδιά τους στην επιλογή αυτή με πολλούς τρόπους. Καθορίζουν μέχρι ποιο επίπεδο εκπαίδευσης θα φτάσουν τα παιδιά τους και τις γνώσεις που έχουν σχετικά με τις διάφορες μορφές απασχόλησης και το πλήθος των επαγγελμάτων που υπάρχουν. Επίσης, παίζουν σημαντικό ρόλο στη στάση που θα κρατήσουν τα παιδιά τους μεγαλώνοντας προς την εργασία γενικότερα, αλλά και στο κίνητρό τους να επιτύχουν ειδικότερα. 

Τα περισσότερα από αυτά μαθαίνονται ασυνείδητα- τα παιδιά και οι έφηβοι προσλαμβάνουν τις πεποιθήσεις και τις προσδοκίες των γονιών τους καθώς αυτά καθώς μεγαλώνουν, ακόμα και αν δεν μιλήσουν ποττέ μαζί τους για αυτά.

Μερικοί από τους κύριους παράγοντες επιρροής των γονιών προς τα παιδιά είναι:

• Οι προσδοκίες που έχουν οι γονείς για την εκπαίδευση και την επαγγελματική καριέρα των παιδιών τους.

• Το παράδειγμα που δίνουν οι ίδιοι οι γονείς στα παιδιά τους. 

• Οι αξίες που έχουν για την έννοια της οικογένειας, της φιλίας και της κοινωνίας.

• Οι ευκαιρίες που δίνουν στα παιδιά τους να μάθουν και να εξελιχθούν.

• Το είδος της σχέσης που αναπτύσσουν μαζί τους.

• Ο τρόπος που τους επιβραβεύουν ή τους τιμωρούν.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τα παιδία σας να επιλέξουν το επάγγελμα που τους ταιριάζει:

• Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μορφωθούν όσο γίνεται περισσότερο.

• Βοηθήστε τα να ανακαλύψουν τα έμφυτα ταλέντα και τις δυνατότητές τους.

• Διευρύνετε τις γνώσεις που έχουν σχετικά με τα επαγγέλματα που υπάρχουν και γενικότερα με την έννοια της «εργασίας».

• Μάθετέ τους τεχνικές και τρόπους για να λαμβάνουν μόνα τους σημαντικές αποφάσεις.

•   Δείξτε τους τη σημασία της ισότητας των δυο φύλων και της αποδοχής της πολιτισμικής πολυμορφίας

• Αναζητήστε μαζί με το παιδί πηγές επαγγελματικής μόρφωσης και διάφορα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και συμβουλευτικής που υπάρχουν.

• Παροτρύνετε το  παιδί σας να ακολουθήσει ένα συμβουλευτικό πρόγραμμα επαγγλματικού προσανατολισμού.

• Συζητήστε τις επιπτώσεις και το κέρδος που έχει το να δουλεύει κανείς σε κάθε σχέση εργασίας.

• Μοιραστείτε μαζί τους τη δική σας εργασιακή εμπειρία.

Είναι σημαντικό να είστε σημαντική και θετική επιρροή σε αποφάσεις που επηρεάζουν την επαγγελματική εξέλιξη ενός νέου ανθρώπου. Ωστόσο θα πρέπει να είστε προσεκτικί και να γνωρίζετε ότι η υπερ-εμπλοκή σας κατά τη διαδικασία της λήψης απόφασης μπορεί να υποβαθμίσει όποια θετική επιρροή έχετε στο παιδί σας γενικότερα. Ενδεχόμενος εκτεταμένος πατρικός έλεγχος σχετικά με μια τέτοια απόφαση μπορεί θα φέρει αρνητικά αποτελέσματα.

Θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μην επιβάλετε στα παιδιά σας δικούς σας στόχους και όνειρα ή να βλέπετε τα επιτεύγματα των παιδιών σας ως δικές σας αντανακλάσεις. Τα παιδιά σας είναι άνθρωποι που κάνουν τα δικά τους όνειρα και παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις και επιπλέον ότι καταφέρνουν είναι αποτέλεσμα των δικών τους προσπαθειών και πρέπει τους το αναγνωρίζετε και να τα επιβραβεύετε γι’ αυτό.

Έτσι, πρέπει από τη μία να δείχνετε πραγματικό ενδιαφέρον και υποστήριξη στα επαγγελματικά σχέδια που κάνουν, αλλά ταυτόχρονα να τα αφήνετε  να ανακαλύψουν μόνοι τους ποιοι είναι και πώς θέλουν να είναι η ζωή τους. Μερικοί έφηβοι φοβούνται ότι θα δυσαρεστήσουν τους γονείς τους εάν επιλέξουν ένα επάγγελμα από τον καλλιτεχνικό χώρο, για παράδειγμα, σε σύγκριση με το να επιλέξουν μια ακαδημαϊκού επιπέδου και καλά αμοιβόμενη εργασία, όπως η δικηγορία ή η ιατρική. Εαν ως γονείς έχετε ξεκαθαρίσει ότι δεν έχετε συγκεκριμένες, περιοριστικές προσδοκίες για την καριέρα των παιδιών σας, θα νιώσουν ελέυθερα να διερευνήσουν πολύ μεγαλύτερη γκάμα επαγγελμάτων,  επιλέγοντας τελικά αυτό που θα βασίζεται στις δικές τους προτιμήσεις, προσωπικότητα και ικανότητες. Έτσι, είναι πιο πιθανό να οδηγηθούν σε μια ζωή που θα τους φέρνει ευχαρίστηση, ακόμα και αν δεν συγκλίνει και τόσο με τις δικές σας προσδοκίες.

Η επιλογή επαγγέλματος είναι μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση που έχει να κάνει με το μέλλον του ατόμου, και αυτό δημιουργεί στο νέο αλλά και σε εσάς τους γονείς του πολύ μεγάλη ανησυχία και άγχος. Είναι πολύ σημαντικό να παραμένετε θετικοί, αλλιώς μπορεί να αποβεί πολύ δύσκολη και στρεσογόνα περίοδος για όλους όσοι εμπλέκονται. Εαν δείχνετε το άγχος και την ανησυχία σας, είναι πολύ πιθανό να κάνετε το παρελθόν να μοιάζει ιδανικό και το μέλλον τροματικό και δραματικο στα μάτια των παιδιών σας και να τα απογοητεύσει.

Είναι καλό να επαναληφθεί ότι είναι σημαντικό οι γονείς να δείχνετε υποστήριξη και να ενθαρύνετε τα έφηβα παιδιά σας να λάβουν υπόψη τους όλες τις δυνατές επιλογές που έχουν και να βρουν αυτό που τους ταιριάζει καλύτερα. Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε μια τέτοια συζήτηση όσο νωρίτερα γίνεται, μην περιμένετε όταν τα παιδιά θα στέκονται μπροστά σε ένα μηχανογραφικό που πρέπει να συμπληρώσουν τελειώνοντας την Γ’ Λυκείου. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας θα ήταν ωφέλιμο να εχει γίνει πολύ πριν από αυτό. Εαν η διαδικασία της επιλογής έχει αρχίσει από πολύ νωρίτερα και με σαφή τρόπο, θα αποφύγετε ατυχείς επιλογές.

Θα πρέπει επίσης να προσέχετε ώστε να μην απορρίψετε τυχόν ιδέες που τα ίδια τα παιδιά εχουν για το μέλλον τους. Εάν αντιδράσετε αρνητικά σε κάτι, μπορεί να αποθαρρύνετε όλη τη διαδικασία διερεύνησης πιθανών επαγγελμάτων. 

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το τι να κάνετε αν δεν συμφωνείτε με τις επαγγελματικές επιλογές των παιδιών σας πατήστε εδώ.

Θα ήταν πολύ βοηθητικό να κρατάτε ανοιχτές διόδους επικοινωνίας και να ενθαρρύνετε να παίρνουν όσο περισσότερη πληροφόρηση γίνεται σχετικά με όλα τα δυνατά πεδία απασχόλησης. Πολύ βοηθητικο θα ήταν,λοιπόν, να παροτρύνετε το έφηβο παιδί σας να παρακολουθήσει ένα συμβουλετικό πρόγραμμα επαγγελματικού προσανατολισμού. Από μια τέτοια διαδικασία θα πάρει ακόμα περισσότερες πληροφορίες τόσο για τις διαφορετικές επαγγελματικές προοπτικές που υπάρχουν, όσο και για στοιχεία  του χαρακτήρα, της προσωπικότητας και των ικανοτήτων του και πως θα μπορόυσε αυτά να τα αξιοποιήσει σε κάθε επάγγελμα.

Όρισμένοι παράγοντες που λειτουργούν ανασταλτκά στην επιλογή επαγγέλματος ανάλογου των δυνατοτήτων του εφηβου είναι οι ακόλουθοι:

• Να περιμένει μέχρι τελευταία στιγμή για να πάρει μια απόφαση.

• Να θέτει μη ρεαλιστικούς στόχους.

• Να υπόσχεται ότι θα «κάνει θαύματα» το επόμενη τρίμηνο/χρονιά κ.α.

• Να αναλαμβάνει δύσκολες δραστηριότητες/ εργασίες, αλλά να έχει χαμηλές αποδώσεις σε αυτά.

• Να μην διαβάζει στο σπίτι.

• Αποφυγή κοινωνικών εκδηλώσεων που είναι σημαντικός παράγοντας κοινωνικοποίησης.

Τέλος, πρέπει να καταλάβετε ότι ο ρόλος σας είναι απλά να ενεργείτε διευκολυντικά στο ταξίδι αναζήτησης του παιδιού σας, επιτρέποντας την προσωπική τους ανεξάρτητη επιλογή επαγγέλματος. Αυτό θα είναι το πρώτο του βήμα προς την ενηλικίωση και πρέπει να το κάνει μόνο του. Εξάλλου, η επιλογή που θα πάρει τώρα δεν είναι υποχρεωτικό να το ακολουθεί σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Πάντα υπάρχουν και αλλαγές σχεδίου, αλλά και δεύτερες ευκαιρίες. Το σημαντικότερο είναι να πάρει την ευθύνη της επιλογής του και αυτή η διαδικασία να το «μεγαλώσει» και να το εξελίξει.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Πώς να απαλλαγείτε από μια κακιά συνήθεια.

Γενικά το να αλλάξει κάποιος μια συμπεριφορά του που δεν του αρέσει περιλαμβάνει τρια βασικά βήματα:

1. Το να αναγνωρίσει πόσο άσχημη είναι αυτή η συμπεριφορά και πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει στον ίδιο αλλά και τους γύρω του.

2. Το να αντιλαμβάνεται πόσο καταστροφική είναι η συμπεριφορά αυτή.

3. Το να αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης μιας νέας συμπεριφοράς.

Κρατήστε όμως στο νου σας ότι στην προσπάθειά σας να απαλλαγείτε από μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά θα βρεθείτε μπροστά στο εξής παράδοξο: Το να σκέφτεστε τις αρνητικές επιπτώσης της συμπεριφοράς αυτής θα αυξήσει κατά πολύ την ανάγκη σας να προβείτε  στη συγκεκριμένη συμπεριφορά. 

Όμως γιατί συμβαίνει αυτό; 

Η ψυχολογική αιτία στον πυρήνα οποιασδήποτε εξάρτησης είναι η άρνηση. Δηλαδή, όταν έχετε να σκεφτείτε οποιαδήποτε αρνητική ιδέα ( για παράδειγμα ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο), το μυαλό σας θα θελήσει έντονα εκείνη τη στιγμή να αντλήσει ευχαρίστηση από την κακή αυτή συνήθεια, σαν αντίδραση (άρνηση) στην τρομακτική αυτή ιδέα.

Επιπλέον,  αν και είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις αρνητικές επιπτώσεις μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, ο φόβος των συναιπειών αυτών από μόνος του δεν αποτελέι τόσο δυνατό κίνητρο όσο η ελπίδα για θετικές αλλαγές μετά τη διακοπή. 

Άρα, αυτες οι θετικές αλλαγές είναι αυτές που πρέπει να αναλογιστείτε πολύ πολύ καλά.

Εδώ υπάρχουν κάποιες προτάσεις για το πώς θα μπορούσατε να το πετύχετε: Εφαρμόστε την ακόλουθη διαδικασία 1-2 φορές την ημέρα, μέχρι να μην το χρειάζεστε πια:

Πρώτα, χαλαρώστε. Η χαλάρωση είναι σημαντική γιατί τα επόμενα δυο βήματα (αν γίνουν σωστά) θα σας δημιουργήσουν ανησυχία και θα πρέπει να είστε ήρεμοι για να την αντιμετωπίσετε. Αν δεν έχετε κάποια προηγούμενη εμπειρία με τεχνικές χαλάρωσης, δοκιμάστε την ακόλουθη αναπνευστική άσκηση:

Πάρτε μια βαθιά εισπνοή και εκπνεύστε στο διπλάσιοχρόνο από αυτόν που εισπνεύσατε.

Με κάθε αναπνοή διπλασιάστε το χρόνο. Για παράδειγμα, εισπνεύστε μετρώντας «Ένα», εκπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο». 
Εισπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο», εκπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο, Τρία Τέσσερα» Συνεχίστε μέχρι να μετρήσετε 6 κατά την είσποή και 12 κατά την εκπνοή. Μετά αντιστρέψτε: Έξι για την εισπνοή και 12  για την εκπνοή, 5 για είσπνοή και 10 για την εκπνοή. Συνεχίστε μέχρι να φτάσετε πάλι 1 για την εισπνοή και 2 για την εκπνοή.   

Δεύτερον, δημιουργήστε μια αρνητική διάθεση, στην οποία θα αναλογίζεστε τις επιβλαβείς και επικίνδυνες επιπτώσης της συνήθειας από την οποία θέλετε να απαλλαγείτε. Αντί να υπερασπίζεστε τη συμπεριφορά σας αυτή στον εαυτό σας και τους άλλους, δείτε την εξάρτηση όπως πραγματικά είναι. Για παράδειγμα, μυρίστε τον καπνό από το τσιγάρο στα ρούχα και το σώμα σας, δείτε τα σημάδια στα χέρια σας, παρατηρείστε τη δυσκολία στην αναπνοή ή το βήχα σας, δείτε το δηλητήριο να καταστρέφει τα ζωτικά σας όργανα. Αφού έχετε βιώσει όλη την απαισιοδοξία της διάθεσης αυτής στην οποία μπήκατε, χαλαρώστε πάλι για να μετριάσετε την ανησυχία που δημιουργήθηκε και επιστρεψτε στην ήρεμη κατάσταση που βρισκόσασταν προηγουμένως.

Τρίτον, αναλογιστείτε πόσο μίζερη και άθλια θα είναι η ζωή σας εαν εμμείνετε σε αυτή την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, φανταστείτε τον εαυτό σας να μην μπορεί να ανπνεύσει καλά ή να πάσχει από καρκίνο. Φανταστείτε τους ανθρώπους γύρω σας να υποφέρουν εξαιτίας της δικής σας εξάρτησης. Τώρα χαλαρώστε πάλι για να μετριάσετε την ανησυχία που δημιουργήθηκε και επιστρεψτε στην ήρεμη κατάσταση που βρισκόσασταν προηγουμένως.

Και τώρα περνάμε στα σημαντικότερα βήματα της διδικασίας:

Τέταρτον, δημιουργήστε μια θετική διάθεση στην οποία θα φαντάζεστε τα ευεργετικά αποτελέσματα της υιοθετησης μιας νέας, υγιούς συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, δείτε τον εαυτό σας ήρεμο και  σίγουρο για τον εαυτό του, χαλάρο και ικανό να συγκεντρωθεί σε κάτι χωρίς περισπασμούς, χωρίς ένταση και ως καλό παράδειγμα για τους άλλους. Χρησιμοποήστε την τεχνική χαλάρωσης για να ευχαριστηθείτε την κατάσταση αυτή με βαθύ αίσθημα ελπίδας για αλλαγή.  

Πέμπτον, ενισχύστε τη θετική σας διαθεση με θετικές δηλώσεις για αλλαγή. Επαναλάβετέ τες αρκετές φορρές. Δημιουργήστε τες μόνοι σας ή επιλέξτε από τα παρακάτω παραδείγματα:

• Δε χρειάζομαι το τσιγάρο. Δεν είναι πια εξαρτημένος και δεν έχω ανάγκη κανένα τσιγάρο για να νιώσω καλύτερα.

• Όταν είναι χαλαρός  μπορώ να δουλέψω ήρεμα και είμαι  σίγουρος για τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει κάτι να βασανίζει το μυαλό μου και η αυτοπεποίθησή μου δε θα καμφθεί από μικρά ανούσια λάθη.

• Δε χάνω τη συγκέντωσή μου από περιπσασμούς. Δρω με πειθαρχία και πίστη στην απόφασή μου.

• Σέβομαι το σώμα μου. Παρουσιάζομαι στους άλλους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Θα  ακούσω και θα σεβαστώ και εγώ τους άλλους.

• Μπορώ να παραμείνω ήρεμος και χαλαρός  και χωρίς την εξάρτηση, γιατί πιστεύω σε μένα.

• Δεν υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Μπορώ να κάνω ότι πρέπει να κάνω πάντα, γιατί κρατάω το λόγο μου.

Έκτον, τελειώστε με μια απλή τεχνική χαλάρωσης. Μερικές βαθιές ανάσες και επιβεβαιώστε στον εαυτό σας: « Νιώθω πραγματικά ήρεμος»

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πώς να σταματήσετε το κάπνισμα αποτελεσματικά πατήστε εδώ.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Ποια είναι τα μυστικά μιας πετυχημένης σχέσης;

Η αμερικανίδα οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Βιρτζίνια Σατίρ στο βιβλίο της "Πλάθοντας Ανθρώπους" προυσιάζει το ζευγάρι ως τους αρχιτέκτονες της οικογένειας.

Όσο μεγαλύτερη αυτεκτίμηση αισθανόμαστε τόσο λιγότερο εξαρτιόμασε από την ανάγκη να μας αποδεικνύει αδιάκοπα ο σύντροφός μας πόσο μας λογαριάζει.

Οι ελπίδες της γυναίκας σε μια σχέση επικεντρώνονται στην απόκτηση ενός άντρα που να αγαπάει μόνο εκείνη,να τη σέβεται και να την εκτιμάει, να της μιλάει με τροπο ώστε να χαίρεται που είναι γυναίκα, να την υπολογίζει, να της δίνει κουράγιο και ερωτική ικανοποίηση.  

Με τη σειρά τους, οι άντρες θέλουν μια γυναίκα που να φροντίζει και ικανοποιεί τις ανάγκες τους, να καμαρώνει τη δύναμη και το σώμα τους, να τους βλέπει σαν σοφούς αρχηγούς, και να τους βοηθά όταν εκφράζουν τις ανάγκες τους.  Επθυμούν καλό φαγητό και σεξ. 

Χωρίς  πάντα να το ξέρουν, τον βασικό ερωτικό τύπο των παιδιών τους (συναισθηματικό και σεξουαλικό) τον φτιάχνουν οι γονείς.

Κάθε ζευγάρι αποτελείται από το εσύ, το εγώ και το εμείς. Πρόκειται για τρία μέρη, το καθένα σημαντικό, το καθλενα με τη δική του ζωή. Κανένα από τα τρία δεν πρέπει να παραγκωνίζεται για να υπάρχει το άλλο και η καλή ύπαρξη του ενός δεν σημαίνει την μη ύπαρξη του άλλου. Πολύ σημαντικό είναι το κάθε μέλος του ζευγαριού να αφοιμοιώσει βαθιά το γεγονός πως ο καθένας έχει χρέος να στηρίζεται στα δικά του πόδια.

Οι πιθανότητες να έχουν οι σύζυγοι κοινά σημεία είναι περίπου 100%. Οι ίδιες πιθανότητες υπάρχουν και για το ότι θα βρούν διαφορές μεταξύ τους. Η ανατροφή των παιδιών και η λήψη αποφάσεων προβάλλουν τις διαφορές. 

Ένας καλός, υγιής καβγάς στη σχέση δε σημάινει θάνατο. Αντιθετα, μπορεί να φέρει οικειότητα ή εμπιστοσύνη μεταξύ των συντρόφων.

Δεν υπάρχει μια "ειδική συνταγή"  για την τέλεια σχέση. Ωστόσο, αν και κάθε σχέση είναι μοναδική, θα προσπαθήσω να παραθέσω μερικά "συστατικά" που φίνεται ότι "πιάνουν" στις σχέσεις.

Αν και η τέλεια σχέση δεν μπορεί να μελετηθεί από την επιστήμη, γίνονται παντού έρευνες σχετικά με το τι μπορεί να κάνει μια σχέση πετυχημένη. Αυτές οι έρευνες μας έχουν δώσει να καταλάβουμε καλύτερα σε τι δαφέρει  μια σχέση που αντέχει στο χρόνο από μια άλλη που τελειώνει πολύ γρήγορα. Πολλά από αυτά είναι κοινή λογική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να μας τα υπενθυμίζουν πού και πού....

Σκέψου θετικά

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι όσο πιο θετικός είναι κάποιος τόσο πιο πιθανό είναι να είναι ικανοποιημένος από τη σχέση του. Το ενδιαφέρον είναι το πόσο σημαντικό  είναι αυτό.

Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν ένας σύζυγος είναι πολύ θετικός υπάρχει λιγότερη σύγχιση στη σχέση. Επίσης, ο τρόπος που ο κάθε σύντροφος αντιδρά σε καλά νέα που του φέρνει ο άλλος έχει σημασία. Ο ενθουσιασμός, η υπερηφάνια ή η αδιαφορία σε καλά νέα που ανακοινώνει ο σύντροφός σου σχετίζονται με το είδος του δεσμού που δημιουργείται μεταξύ σας.

Φυσικά, οι θετικές σκέψεις δεν έιναι καλές μόνο για τη σχέση, αλλά και γενικότερα για εσάς τους ίδιους. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αλλάξετε τους εαυτούς σας και να είστε θετικοί στα πάντα. Απλά, προσπαθήστε να δείχνετε την ευχαρίστησή σας στις επιτυχίες του συντρόφου σας. 

Επικοινωνήστε σωστά.

Έρευνες έχουν δείξει ότι καβγάδες για οικονομικά θέματα και κακή επικοινωνία κάνουν τα ζευγάρια δυστυχισμένα. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να αντιμετωπίζουμε τέτοια ζητήματα.

Κάποια συχνά προβλήματα επικοινωνίας που έχουν να αντιμετωπίσουν τα ζευγάρια έχουν να κάνουν με το ότι περιμένετε ο σύντροφός σας να μαντέψει τι σκέφτεστε και τι θέλετε την κάθε δεδομένη στιγμή και απογοητεύεστε όταν δεν το κάνει. Ή δεν μιλάτε ανοιχτά ο ένας στον άλλον. Ή αρπάζεστε από ασήμαντες  αφορμές. 

Ο λόγος που γίνεται κάθε τσακωμός θα πρέπει να είναι για να βρεθεί μια λύση σε κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα, όχι μια αφορμή για να ειπωθούν όλα τα παράπονα που έχει ο ένας για τον άλλον.

Η καλή επικοινωνία θέλει προσπάθεια, είναι δύσκολο να επιτευχθεί και η διαδρομή δεν έιναι πάντοτε εύκολη.  Αλλά αν αφήνετε ασήμαντα γεγονότα να γιγαντώνονται και δεν τα επικοινωνείτε, δημιουργούνται προβλήματα.  Κάθε σχέση έχει τα δικά της ζητήματα που  πρέπει να διευθετηθούν.

Διατηρήστε δυνατές φιλίες με άλλους ανθρώπους.

Όταν ειστε σε μια σχέση είναι συχνά  πολύ εύκολο να επαναπαύεστε ο ένας στον άλλον. Αυτό είναι υπέροχο, αλλά είναι σημαντικό να διατηρείτε τις φιλίες που είχατε και έξω από τη σχέση.  Διάφορες έρευνες αποδεικνύουν ότι είναι δυνατό να διατηρηθούν φιλίες και χόμπυ και εκτός της σχέσης.

Δεν χρειάζεται να περνάτε όλο τον ελεύθερο χρόνο σας με ένα άτομο. Χρειάζετε να μιλάτε και με άλλους ανθρώπους και να μη βασίζεστε μόνο σε ένα άτομο. 

Τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια είναι αυτά που τα ενδιαφέροντα και η υποστήριξή τους δεν προέρχονται μόνο από τη διάδα τους αλλά και από άλλα άτομα. 

Φυσικά, το να δημιουργήσει κάποιος φιλίες  και να τις διατηρήσει είναι δύσκολο, αλλά κάντε την προσπάθεια να διατηρήσετε αυτές τις σχέσεις δυνατές αν θέλετε να κρατήσει πολύ η σχέση σας.

Δοκιμάστε καινούρια πράγματα

Γενικά, τείνουμε ως άνθρωποι να κολλάμε σε συγκεκριμένες συνήθεις στις σχέσεις μας. Όταν συμβαίνει αυτό, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται βαρετά. Έρευνες δείχνουν ότι ζευγάρια που δοκιμάζουν συχνά νέα πράγματα τείνουν να είναι ευτυχέστερα.

Όσο περισσότερο επενδύετε στο να περνάτε καλά και να διατηρείτε τις φιλίες σας, τόσο πιο ευτυχισμένη θα γίνεται η σχέση σας στο χρόνο. 

Το sex είναι σημαντικό

Όπως θα μπορούσατε να υποθέσετε, έρευνες δείχνουν ότι ζευγάρια που κάνουν sex δυο με τρεις φορές την εβδομάδα είναι πιο ευτυχισμένα και ικανοποιημένα από τη σχέση τους. Ανεξάρτητα από την ηλικία σας, όσο περισσότερο sex κάνετε, τόσο περισσότερο ικανοποιημένοι θα είστε από τη σχέση σας.

Τα ζευγάρια χρειάζεται να μάθουν πώς να επικοινωνούν μεταξύ τους τις σεξουαλικές τους ανάγκες ή τους λόγους που μπορεί να μην θέλουν να κάνουν sex μια δεδομένη στιγμή.
Θα πρέπει να συζητούν μεταξύ τους σχετικά με τη συχνότητα που κάνουν sex. To να μιλάτε ανοιχτά μεταξύ σας σχετικά με το sex και να καταλήγετε από κοινού σε μια απόφφαση σχετικά με τη συχνότητα που βρισκόσαστε ερωτικά είναι πολύ σημαντικό για τη γενική σεξουαλική σας ικανοποίηση και τη συνακόλουθη ικανοποίησή σας από τη σχέση σας. 

Μπορεί να φαίνεται χαζό να κάνετε κατι σαν "πρόγραμμα", αλλά έιναι σημαντικό να αρχίσετε να μιλάτε  για τη σεξουαλική σας ζωή και να φτιάχνετε λίγο χρόνο απλά για να είστε οι δυο σας. 

Μην γίνεστε  εγωκεντικοί κόπανοι

Να  συμβάλετε και οι δυο στις υποχρεώσεις του σπιτιού: Τα ζευγάρια που έχουν πρόγραμμα για τις δουλειές του  σπιτιού και ποιανού δικαιοδοσία έιναι η καθεμία τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένα. Επομένως, όταν ο άνθρωπός σας σας προτείνει να πλένετε για παράδειγμα τα πιάτα καμια φορά, απλά κάντε το!

Σταματήτε να χαραμίζετε τη ζωή σας παίζοντας: Το να παίζετε video games είναι τέλειο, ακόμα και αν το να παίζετε υπερβολικά δεν έχει κάποιο αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση σας. Ωστόσο, όταν το να παίζετε πολύ γίνεται συνήθεια, αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη σχέση. Γιατί αυτό σημάινει ότι ο ένας μένει μέχρι αργά ξύπνιος πάιζοντας, ή χάνει κοινωνικές εκδηλώσεις γιατί έπαιζε κ.α. Φυσικά το video game του συγκεκριμένου παραδέιγματος μπορεί να αντικατασταθεί από οποιοδήποτε άλλο χόμπυ μπορεί να γίνει συνήθεια του ενός και να καταλήξει πρόβλημα.

Μην συζητάτε προβλήματα της σχέσης μέσω μηνυμάτων: Η τεχνολογία έχει μια ικανότητα να διαταράσσει τις σχέσεις. Τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους μέσω μηνυμάτων δίνουν στη σχέση τους χαμηλότερη ποιότητα από ότι αξίζει. Αυτό σημαίνει, ότι ζευγάρια που χρησιμοποιούν μηνύματα για να λύσουν τις διαφορές τους ή για να απολογήθούν ο ενας στον άλλον αντί να έχουν μια συζήτηση από κοντά τείνουν να μην αντλούν πολλή ικανοποίηση από τη σχέση τους. Ωσόσο, μηνύματα με θετικό νόημα (π.χ. "σ'αγαπώ") είναι υπέροχα. Απλά, σταματήστε να συζητάτε  πολύπλοκα ζητήματα μέσω μηνυμάτων.

Η γενική ιδέα είναι απλή και κατανοητή. Να είστε απλοί, καλοί ανοιχτοί στην επικοινωνία με τον άνθρωπό σας και μπείτε στον κόπο να κάνετε πράγματα που να αξίζουν. Αλλά πάνω απ'όλα να έισττε ο εαυτός σας. Γιατί στην τελική, οι σχέσεις είναι μοναδικές και πάνω  από την επιστήμη.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More