Ποια είναι τα μυστικά μιας πετυχημένης σχέσης;

Η αμερικανίδα οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Βιρτζίνια Σατίρ στο βιβλίο της "Πλάθοντας Ανθρώπους" προυσιάζει το ζευγάρι ως τους αρχιτέκτονες της οικογένειας.

Όσο μεγαλύτερη αυτεκτίμηση αισθανόμαστε τόσο λιγότερο εξαρτιόμασε από την ανάγκη να μας αποδεικνύει αδιάκοπα ο σύντροφός μας πόσο μας λογαριάζει.

Οι ελπίδες της γυναίκας σε μια σχέση επικεντρώνονται στην απόκτηση ενός άντρα που να αγαπάει μόνο εκείνη,να τη σέβεται και να την εκτιμάει, να της μιλάει με τροπο ώστε να χαίρεται που είναι γυναίκα, να την υπολογίζει, να της δίνει κουράγιο και ερωτική ικανοποίηση.  

Με τη σειρά τους, οι άντρες θέλουν μια γυναίκα που να φροντίζει και ικανοποιεί τις ανάγκες τους, να καμαρώνει τη δύναμη και το σώμα τους, να τους βλέπει σαν σοφούς αρχηγούς, και να τους βοηθά όταν εκφράζουν τις ανάγκες τους.  Επθυμούν καλό φαγητό και σεξ. 

Χωρίς  πάντα να το ξέρουν, τον βασικό ερωτικό τύπο των παιδιών τους (συναισθηματικό και σεξουαλικό) τον φτιάχνουν οι γονείς.

Κάθε ζευγάρι αποτελείται από το εσύ, το εγώ και το εμείς. Πρόκειται για τρία μέρη, το καθένα σημαντικό, το καθλενα με τη δική του ζωή. Κανένα από τα τρία δεν πρέπει να παραγκωνίζεται για να υπάρχει το άλλο και η καλή ύπαρξη του ενός δεν σημαίνει την μη ύπαρξη του άλλου. Πολύ σημαντικό είναι το κάθε μέλος του ζευγαριού να αφοιμοιώσει βαθιά το γεγονός πως ο καθένας έχει χρέος να στηρίζεται στα δικά του πόδια.

Οι πιθανότητες να έχουν οι σύζυγοι κοινά σημεία είναι περίπου 100%. Οι ίδιες πιθανότητες υπάρχουν και για το ότι θα βρούν διαφορές μεταξύ τους. Η ανατροφή των παιδιών και η λήψη αποφάσεων προβάλλουν τις διαφορές. 

Ένας καλός, υγιής καβγάς στη σχέση δε σημάινει θάνατο. Αντιθετα, μπορεί να φέρει οικειότητα ή εμπιστοσύνη μεταξύ των συντρόφων.

Δεν υπάρχει μια "ειδική συνταγή"  για την τέλεια σχέση. Ωστόσο, αν και κάθε σχέση είναι μοναδική, θα προσπαθήσω να παραθέσω μερικά "συστατικά" που φίνεται ότι "πιάνουν" στις σχέσεις.

Αν και η τέλεια σχέση δεν μπορεί να μελετηθεί από την επιστήμη, γίνονται παντού έρευνες σχετικά με το τι μπορεί να κάνει μια σχέση πετυχημένη. Αυτές οι έρευνες μας έχουν δώσει να καταλάβουμε καλύτερα σε τι δαφέρει  μια σχέση που αντέχει στο χρόνο από μια άλλη που τελειώνει πολύ γρήγορα. Πολλά από αυτά είναι κοινή λογική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να μας τα υπενθυμίζουν πού και πού....

Σκέψου θετικά

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι όσο πιο θετικός είναι κάποιος τόσο πιο πιθανό είναι να είναι ικανοποιημένος από τη σχέση του. Το ενδιαφέρον είναι το πόσο σημαντικό  είναι αυτό.

Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν ένας σύζυγος είναι πολύ θετικός υπάρχει λιγότερη σύγχιση στη σχέση. Επίσης, ο τρόπος που ο κάθε σύντροφος αντιδρά σε καλά νέα που του φέρνει ο άλλος έχει σημασία. Ο ενθουσιασμός, η υπερηφάνια ή η αδιαφορία σε καλά νέα που ανακοινώνει ο σύντροφός σου σχετίζονται με το είδος του δεσμού που δημιουργείται μεταξύ σας.

Φυσικά, οι θετικές σκέψεις δεν έιναι καλές μόνο για τη σχέση, αλλά και γενικότερα για εσάς τους ίδιους. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αλλάξετε τους εαυτούς σας και να είστε θετικοί στα πάντα. Απλά, προσπαθήστε να δείχνετε την ευχαρίστησή σας στις επιτυχίες του συντρόφου σας. 

Επικοινωνήστε σωστά.

Έρευνες έχουν δείξει ότι καβγάδες για οικονομικά θέματα και κακή επικοινωνία κάνουν τα ζευγάρια δυστυχισμένα. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να αντιμετωπίζουμε τέτοια ζητήματα.

Κάποια συχνά προβλήματα επικοινωνίας που έχουν να αντιμετωπίσουν τα ζευγάρια έχουν να κάνουν με το ότι περιμένετε ο σύντροφός σας να μαντέψει τι σκέφτεστε και τι θέλετε την κάθε δεδομένη στιγμή και απογοητεύεστε όταν δεν το κάνει. Ή δεν μιλάτε ανοιχτά ο ένας στον άλλον. Ή αρπάζεστε από ασήμαντες  αφορμές. 

Ο λόγος που γίνεται κάθε τσακωμός θα πρέπει να είναι για να βρεθεί μια λύση σε κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα, όχι μια αφορμή για να ειπωθούν όλα τα παράπονα που έχει ο ένας για τον άλλον.

Η καλή επικοινωνία θέλει προσπάθεια, είναι δύσκολο να επιτευχθεί και η διαδρομή δεν έιναι πάντοτε εύκολη.  Αλλά αν αφήνετε ασήμαντα γεγονότα να γιγαντώνονται και δεν τα επικοινωνείτε, δημιουργούνται προβλήματα.  Κάθε σχέση έχει τα δικά της ζητήματα που  πρέπει να διευθετηθούν.

Διατηρήστε δυνατές φιλίες με άλλους ανθρώπους.

Όταν ειστε σε μια σχέση είναι συχνά  πολύ εύκολο να επαναπαύεστε ο ένας στον άλλον. Αυτό είναι υπέροχο, αλλά είναι σημαντικό να διατηρείτε τις φιλίες που είχατε και έξω από τη σχέση.  Διάφορες έρευνες αποδεικνύουν ότι είναι δυνατό να διατηρηθούν φιλίες και χόμπυ και εκτός της σχέσης.

Δεν χρειάζεται να περνάτε όλο τον ελεύθερο χρόνο σας με ένα άτομο. Χρειάζετε να μιλάτε και με άλλους ανθρώπους και να μη βασίζεστε μόνο σε ένα άτομο. 

Τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια είναι αυτά που τα ενδιαφέροντα και η υποστήριξή τους δεν προέρχονται μόνο από τη διάδα τους αλλά και από άλλα άτομα. 

Φυσικά, το να δημιουργήσει κάποιος φιλίες  και να τις διατηρήσει είναι δύσκολο, αλλά κάντε την προσπάθεια να διατηρήσετε αυτές τις σχέσεις δυνατές αν θέλετε να κρατήσει πολύ η σχέση σας.

Δοκιμάστε καινούρια πράγματα

Γενικά, τείνουμε ως άνθρωποι να κολλάμε σε συγκεκριμένες συνήθεις στις σχέσεις μας. Όταν συμβαίνει αυτό, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται βαρετά. Έρευνες δείχνουν ότι ζευγάρια που δοκιμάζουν συχνά νέα πράγματα τείνουν να είναι ευτυχέστερα.

Όσο περισσότερο επενδύετε στο να περνάτε καλά και να διατηρείτε τις φιλίες σας, τόσο πιο ευτυχισμένη θα γίνεται η σχέση σας στο χρόνο. 

Το sex είναι σημαντικό

Όπως θα μπορούσατε να υποθέσετε, έρευνες δείχνουν ότι ζευγάρια που κάνουν sex δυο με τρεις φορές την εβδομάδα είναι πιο ευτυχισμένα και ικανοποιημένα από τη σχέση τους. Ανεξάρτητα από την ηλικία σας, όσο περισσότερο sex κάνετε, τόσο περισσότερο ικανοποιημένοι θα είστε από τη σχέση σας.

Τα ζευγάρια χρειάζεται να μάθουν πώς να επικοινωνούν μεταξύ τους τις σεξουαλικές τους ανάγκες ή τους λόγους που μπορεί να μην θέλουν να κάνουν sex μια δεδομένη στιγμή.
Θα πρέπει να συζητούν μεταξύ τους σχετικά με τη συχνότητα που κάνουν sex. To να μιλάτε ανοιχτά μεταξύ σας σχετικά με το sex και να καταλήγετε από κοινού σε μια απόφφαση σχετικά με τη συχνότητα που βρισκόσαστε ερωτικά είναι πολύ σημαντικό για τη γενική σεξουαλική σας ικανοποίηση και τη συνακόλουθη ικανοποίησή σας από τη σχέση σας. 

Μπορεί να φαίνεται χαζό να κάνετε κατι σαν "πρόγραμμα", αλλά έιναι σημαντικό να αρχίσετε να μιλάτε  για τη σεξουαλική σας ζωή και να φτιάχνετε λίγο χρόνο απλά για να είστε οι δυο σας. 

Μην γίνεστε  εγωκεντικοί κόπανοι

Να  συμβάλετε και οι δυο στις υποχρεώσεις του σπιτιού: Τα ζευγάρια που έχουν πρόγραμμα για τις δουλειές του  σπιτιού και ποιανού δικαιοδοσία έιναι η καθεμία τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένα. Επομένως, όταν ο άνθρωπός σας σας προτείνει να πλένετε για παράδειγμα τα πιάτα καμια φορά, απλά κάντε το!

Σταματήτε να χαραμίζετε τη ζωή σας παίζοντας: Το να παίζετε video games είναι τέλειο, ακόμα και αν το να παίζετε υπερβολικά δεν έχει κάποιο αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση σας. Ωστόσο, όταν το να παίζετε πολύ γίνεται συνήθεια, αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη σχέση. Γιατί αυτό σημάινει ότι ο ένας μένει μέχρι αργά ξύπνιος πάιζοντας, ή χάνει κοινωνικές εκδηλώσεις γιατί έπαιζε κ.α. Φυσικά το video game του συγκεκριμένου παραδέιγματος μπορεί να αντικατασταθεί από οποιοδήποτε άλλο χόμπυ μπορεί να γίνει συνήθεια του ενός και να καταλήξει πρόβλημα.

Μην συζητάτε προβλήματα της σχέσης μέσω μηνυμάτων: Η τεχνολογία έχει μια ικανότητα να διαταράσσει τις σχέσεις. Τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους μέσω μηνυμάτων δίνουν στη σχέση τους χαμηλότερη ποιότητα από ότι αξίζει. Αυτό σημαίνει, ότι ζευγάρια που χρησιμοποιούν μηνύματα για να λύσουν τις διαφορές τους ή για να απολογήθούν ο ενας στον άλλον αντί να έχουν μια συζήτηση από κοντά τείνουν να μην αντλούν πολλή ικανοποίηση από τη σχέση τους. Ωσόσο, μηνύματα με θετικό νόημα (π.χ. "σ'αγαπώ") είναι υπέροχα. Απλά, σταματήστε να συζητάτε  πολύπλοκα ζητήματα μέσω μηνυμάτων.

Η γενική ιδέα είναι απλή και κατανοητή. Να είστε απλοί, καλοί ανοιχτοί στην επικοινωνία με τον άνθρωπό σας και μπείτε στον κόπο να κάνετε πράγματα που να αξίζουν. Αλλά πάνω απ'όλα να έισττε ο εαυτός σας. Γιατί στην τελική, οι σχέσεις είναι μοναδικές και πάνω  από την επιστήμη.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Η σημασία της σχέσης πατέρα-παιδιού.

Η συμβολή της μητέρας στην ανάπτυξη και στην ανατροφή του παιδιού είναι αδιαμφισβήτητη. Ο ρόλος και η σημασία της μητρικής φιγούρας έχει μελετηθεί και συνεχίζει να διερευνάται εκτενώς. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο πατέρας εμπλέκεται πλέον πιο ενεργά στην ανατροφή του παιδιού, δεν έχει δοθεί επαρκής προσοχή στο ρόλο του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού και ιδιαίτερα στην επίδραση που έχει στο συναισθηματικό του κόσμο.

Η προσκόλληση του παιδιού στη μητέρα είναι ποιοτικά διαφορετική από ότι στον πατέρα (Sandhu, 2014). Πιο συγκεκριμένα, η αλληλεπίδραση παιδιού και πατέρα έχει πιο έντονο το στοιχείο της φυσικής δραστηριότητας και του παιχνιδιού. Αντίθετα, η αλληλεπίδραση παιδιού και μητέρας βασίζεται πιο πολύ στο συναισθηματικό δέσιμο και στην παροχή φροντίδας και στοργής. Έτσι η ποιοτικά διαφορετική αλληλεπίδραση επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού (Dumont & Paquette, 2012; Sandhu, 2014).

Πώς επηρεάζει τον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού η σχέση του με τον πατέρα;

Η σχέση παιδιού-πατέρα είναι πιο ενεργητική και ενέχει σε μεγάλο βαθμό και τη φυσική δραστηριότητα. Στα πλαίσια αυτά το παιδί ενθαρρύνεται να εξερευνήσει το περιβάλλον του, να τολμήσει, να αναζητήσει, να πάρει πρωτοβουλίες, να πειραματιστεί νιώθοντας παράλληλα ασφάλεια χάρη στην πατρική φιγούρα (Dumont & Paquette, 2012; Sandhu, 2014; Rosenberg & Wilcox, 2006). Δημιουργείται μία σχέση λοιπόν επανατροφοδοτούμενη, η οποία ενδυναμώνεται σταδιακά όσο ο πατέρας παίζει το ρόλο του συνεργάτη στις εξερευνήσεις του παιδιού. Για παράδειγμα, όταν ο πατέρας παίζει κυνηγητό με το παιδί, το πετάει στον αέρα και το πιάνει, κάνουν βουτιές μαζί στη θάλασσα, το παιδί μαθαίνει τι σημαίνει ασφάλεια και φόβος, συνδέει το πατέρα του με το αίσθημα της προστασίας και της ζεστασιάς ενώ παράλληλα μαθαίνει τα όρια του (Dumont & Paquette, 2012; Sandhu, 2014; Rosenberg & Wilcox, 2006).

Σύμφωνα με τους Rosenberg και Wilcox (2006), η αλληλεπίδραση πατέρα-παιδιού βοηθάει το παιδί να γίνει πιο υπομονετικό και ανεκτικό. Σιγά-σιγά αρχίζει να εξερευνά τον κόσμο γύρω του, να ορίζει και να ορίζεται, να μαθαίνει να αυτορυθμίζεται τόσο σε επίπεδο συναισθημάτων όσο και συμπεριφοράς (Dumont & Paquette, 2012; Sandhu, 2014). Στο πλαίσιο αυτό, του δίνεται η δυνατότητα να ασκήσει τη δημιουργικότητά του, την ικανότητά του να επιλύει προβλήματα αντίστοχα της ηλικίας του και να παίρνει αποφάσεις. Έτσι, οι γνωστικές λειτουργίες του παιδιού οξύνονται (Rosenberg & Wilcox, 2006).

Ο πατέρας φαίνεται ακόμη να επηρεάζει και τη συνασθηματική ανάπτυξη του παιδιού με έμμεσο τρόπο μέσα από τη σχέση του με τη μητέρα (Rosenberg & Wilcox, 2006). Όταν ο πατέρας είναι υποστηρικτικός και στοργικός με τη μητέρα, τότε και εκείνη νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά σε ό,τι αφορά στο γονεϊκό της ρόλο (Rosenberg & Wilcox, 2006). Αξίζει ακόμη να υπογραμμισθεί ότι η πατρική φιγούρα μπορεί να διαδραματίσει διαμεσολαβητικό ρόλο σε αρνητικές συμπεριφορές της μητέρας απέναντι στο παιδί και να μετριάσει τις συνέπειές τους (Papadaki & Giovazolias, 2013). Για παράδειγμα, η υποστηρικτική στάση του πατέρα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις συνέπειες μιας απορριπτικής στάσης της μητέρας απέναντι στο παιδί (Papadaki & Giovazolias, 2013).

Καταλήγουμε, λοιπόν, ότι ο γονεϊκός ρόλος του πατέρα είναι πολυσήμαντος και πολυδιάστατος. Αγγίζει την ψυχή του παιδιούμε τρόπο διαφορετικό από εκείνο της μητέρας και για αυτό η ενεργή συμμετοχή του στην ανατροφή του παιδιού είναι υψηλής σημασίας.

Πηγή: http://www.psychologynow.gr/oikogeneia-kai-paidi/i-simasia-tis-shesis-patera-paidioy-toy-nikoy-tsaknaki

Read More

Ο σύντροφός μου πάσχει από κατάθλιψη. Πώς μπορώ να του συμπαρασταθώ;

Το να είσαι σε μία σχέση όταν ο ένας (ή και οι δύο) πάσχει από κατάθλιψη είναι πρόκληση. Η κατάθλιψη ίσως κάνει το σύντροφό σου να φαίνεται απόμακρος. Μπορεί να νιώθει ότι είναι βάρος ή να κλείνεται στον εαυτό του. Τίποτα όμως από αυτά δε σημαίνει ότι η σχέση σας είναι προβληματική. Οι δυο σας μπορείτε να το αντιμετωπίσετε μαζί.

Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι ο τρόπος που εκδηλώνεται η κατάθλιψη δε διαφέρει μόνο από άτομο σε άτομο, αλλά και από τη μια σχέση στην άλλη. Μπορείτε να ακολουθήσετε κάποιες οδηγίες και προτάσεις που θα βρείτε σε αυτό το άρθρο αλλά μόνο εσείς και ο σύντροφός σας μπορείτε να καθορίσετε τα όρια, τους συμβιβασμούς και τι είναι αυτό που τελικά μπορείτε να χειριστείτε μαζί.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει ελπίδα για τη σχέση. Ένας καταθλιπτικός σύντροφος μπορεί να προκαλέσει άγχος σε μια σχέση. Το ίδιο δύναται να προκαλέσει όμως και ένας θάνατος στην οικογένεια ή οικονομικά προβλήματα, ακόμα και μια διαφωνία. Η κατάθλιψη δεν είναι το πρώτο πρόβλημα που προκύπτει στη σχέση και σίγουρα δε θα είναι και το τελευταίο. Ακριβώς όπως και με οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα μπορείτε να μπείτε σε μια συμβουλευτική ή θεραπευτική διαδικασία και να δουλέψετε τα προβλήματά σας.

Μην παίρνετε τα συμπτώματα της κατάθλιψης προσωπικά

Ένα από τα βασικά συμπτώματα της κατάθλιψης είναι η διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Όλα φαντάζουν χειρότερα από ότι είναι στην πραγματικότητα και μερικές μέρες σου φαίνεται ακατόρθωτο ακόμα και το να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί. Όταν κάποιος που πάσχει από κατάθλιψη είναι σε σχέση, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί και σε πράγματα όπως το να βγείτε για μια βόλτα ή να κάνετε sex ή να κάνετε κάποια συζήτηση. Και είναι και πολύ πιθανό ο λόγος που υπάρχει ενδιαφέρον για αυτά να μην έχει καμία απολύτως σχέση μαζί σας.

Μέρος της δυσκολίας που έχετε να αντιμετωπίσετε είναι ότι τα περισσότερα από τα συμπτώματα της κατάθλιψης έρχονται σε αντίθεση με τα χαρακτηριστικά μιας υγιούς και επιτυχημένης σχέσης. Αν η σχέση σας είναι "καλή" θα πρέπει να είστε θετικοί! Προσπαθήστε να δοκιμάζετε καινούρια πράγματα, να έχετε κοινωνικές σχέσεις και με άλλους ανθρώπους και να κάνετε sex συχνά.

Δεν υπάρχει κάποιος οδηγός σχέσεων που να λέει ότι μια επιτυχημένη σχέση είναι αυτή όπου ο σύντροφος σου γυρνάει από τη δουλειά, λέτε λίγα πράγματα, χαζεύει στον υπολογιστή και κάνα δύωρο και μετά κοιμάται για τις επόμενες 10 ώρες. Αυτό που οι άλλες σχέσεις βλέπουν ως σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση, για εσάς είναι ρουτίνα. Αυτά μπορεί να είναι ανησυχητικά σημάδια αλλά δεν αφορούν απαραίτητα τη δική σας σχέση. Αν είχατε ένα σύντροφο με σπασμένο πόδι, ίσως να μην μπορούσε να βγαίνετε συχνά ή να κάνετε sex όπως κάνατε, αλλά ο λόγος θα ήταν προφανής. Με την κατάθλιψη, το πρόβλημα είναι κρυμμένο. Είναι πιο εύκολο να νομίζετε ότι εσείς είστε ο λόγος, αφού δεν υπάρχει κάτι προφανές να φταίει. Και αυτό γίνεται χειρότερο, όταν βλέπετε τον σύντροφο σας να φέρεται διαφορετικά όταν είναι με άλλους ανθρώπους, αλλά αυτό δεν είναι κάτι κακό.

Είναι δύσκολο να μην παίρνετε τα πράγματα προσωπικά. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο να σκέφτεστε τι μπορεί να κάνατε εσείς που οδήγησε τον σύντροφό σας στην κατάθλιψη. Όταν πάσχει κάποιος από κατάθλιψη αισθάνεται απόλυτη ανικανότητα να είναι ο εαυτός του. Και αυτό γίνεται 10 φορές χειρότερο όταν είναι με αγαπημένους του ανθρώπους (αυτούς που ήξεραν τον παλιό, αληθινό του εαυτό). Το να είναι με αγνώστους είναι πολλές φορές πιο εύκολο, γιατί μπαίνει στη διαδικασία να δώσει μια παράσταση. Παριστάνει για λίγο ότι δεν έχει τίποτα και είναι απόλυτα καλά. Κάτι τέτοιο μπορεί να σας πληγώσει πραγματικά και να σας κάνει να σκεφτείτε ότι εσείς προκαλείτε την κατάθλιψη. Αλλά δεν είναι έτσι. Όταν ο σύντροφός σας είναι καταθλιπτικός όταν είναι μαζί σας, είναι καλό σημάδι κατά έναν περίεργο λόγο. Σημαίνει ότι σας αγαπά και σας εμπιστεύεται τόσο ώστε να μοιράζεται την πραγματική του κατάσταση μαζί σας. Μερικές φορές σας το κρύβει, άλλες σας διώχνει μακριά. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να είστε εκεί για αυτόν.

Ακόμα και σε μια υγιή σχέση δεν μπορεί κανείς να θεωρήσει καθαρά δική του ευθύνη την καλή συναισθηματική κατάσταση του συντρόφου του. Η κατάθλιψη μπορεί να κάνει τον σύντροφό σας να φαίνεται ότι βαριέται με αυτά που του λέτε ή που σας αρέσουν και να τον κάνει να μην βρίσκει ενδιαφέρον πια σε αυτά που τον ευχαριστούσαν. Αυτά είναι πράγματα που καλείστε να αντιμετωπίσετε. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε ότι το να έχει κάποιος κατάθλιψη είναι πολύ διαφορετικό από το να βρίσκεται σε μια σχέση που δεν του αρέσει. Από τη στιγμή που ο σύντροφός σας παραδέχεται ότι δεν είστε ο λόγος που φαίνεται να μην είναι χαρούμενος, αποδεχτείτε το και προσπαθήστε να δουλέψετε άλλα ζητήματα που προκύπτουν μαζί.


Φτιάξτε ένα πλάνο για να αντιμετωπίσετε μαζί την κατάθλιψη

Θα πρέπει να μην παίρνετε προσωπικά τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να τα αγνοείτε. Το γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι αυτή που καταστρέφει το κίνητρο του συντρόφου σας για ρομαντισμό και για οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τη σχέση γενικότερα και όχι εσείς, δεν το κάνει να σας πονάει λιγότερο όταν νιώθετε παραμελημένοι.

Μια υποστηρικτική σχέση αγάπης έχει πραγματικά τη δυνατότητα να είναι ένα τεράστιο εφόδιο για κάποιον που πάσχει από κατάθλιψη. Ωστόσο, αυτό μπορεί να δουλέψει όταν και οι δυο προσπαθείτε συνεχώς. Αυτό περιλαμβάνει να δείχνετε κατανόηση, αλλά και έμπρακτα να αντιμετωπίζετε καταστάσεις που απορρέουν από την ασθένεια. Υπάρχουν ποικίλοι τρόποι να το πετύχετε αυτό (να ενημερωθείτε σχετικά με την κατάθλιψη και όλες της τις εκφάνσεις, να ενθαρρύνετε το πάσχον άτομο να βάζει στόχους και να προσπαθεί να τους πετυχαίνει, να παρακολουθείτε την πρόοδο που κάνει). Αλλά ο καλύτερος τρόπος είναι να ξεκινήσετε θεραπεία μαζί.

Ακόμα και αν δεν ξεκινήσετε μαζί θεραπεία το να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό θα κάνει πολλή μεγάλη διαφορά στη θεραπεία της κατάθλιψης. Μπορεί να μην υπάρχει ένα καθορισμένο "τέλος" στη θεραπεία, αλλά θα μπορέσετε να δουλέψετε προς ένα συγκεκριμένο στόχο που διαχειρίσιμο και από τους δύο.

Σε αυτή τη φάση είναι πολύ σημαντικό να μην πιέζετε το σύντροφό σας να θεραπευτεί. Μπορείτε να είστε υποστηρικτικοί αλλά δεν είναι σωστό να πιέσετε το σύντροφό σας να κάνει τίποτα. Αν αρνείται να δεχτεί βοήθεια, τότε είναι στη δικαιοδοσία σας να επιλέξετε αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε υποστηρικτικοί ή αν θέλετε να παραμείνετε στη σχέση, αλλά θα πρέπει να επιλέξει εκείνος πότε και πώς θα βοηθηθεί.

Δώστε στο σύντροφό σας τη δυνατότητα να έχει άσχημες μέρες

Το να πάσχει κάποιος από κατάθλιψη είναι πολύ μπερδεμένο. Μπορεί να έχετε κανονίσει πράγματα ή να έχετε θέσει στόχους και να πιστεύετε σε αυτά. Ωστόσο, υπάρχουν μέρες που ο σύντροφός σας θα ξυπνάει, θα νιώθει αβοήθητος, θα σιχαίνεται τον εαυτό του που νιώθει έτσι, θα σκέφτεται το γεγονός ότι ακόμα και έτσι νιώθει αβοήθητος, θα σκέφτεται τη δουλειά που έχει κάνει μέχρι τώρα για να μην νιώθει αβοήθητος και θα νιώθει ακόμα περισσότερο αβοήθητος και θα μένει κουλουριασμένος στο κρεβάτι μέχρι να τον πάρει ο ύπνος. Αυτά συμβαίνουν.

Φυσικά εσείς δε θα βλέπετε αυτόν τον εσωτερικό μονόλογο. Θ α αντικρίζετε κάποιον να κάθεται στο κρεβάτι ή τον καναπέ να περνάει όλη του την ημέρα εκεί και να μην απαντάει ούτε στα τηλέφωνα, ούτε τα μηνύματά σας. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε ότι θα υπάρχουν και άσχημες μέρες που πρέπει να σεβαστείτε. Μια μόνο μέρα δε σημαίνει και το τέλος του κόσμου.

Βρείτε τι μπορεί να διαχειριστεί ο καθένας σας και μείνετε σε αυτό 

Το να υποστηρίζετε ένα σημαντικό για εσάς πρόσωπο σε μια δύσκολη περίοδο είναι πάντα αγχογόνο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν αξίζει, αλλά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ευημερία σας. Δεν μπορείτε να βοηθήσετε τον άνθρωπό σας αν υπερβάλετε στο να βοηθήσετε έμπρακτα με κάθε μέσο. Είναι πολύ ρομαντικό να σκέφτεστε ότι θα κάνετε ότι περνάει από το χέρι σας για να βοηθήσετε αυτόν που αγαπάτε, αλλά αυτή η νοοτροπία θα θέσει σε κίνδυνο τη δική σας ψυχική υγεία. Όταν βοηθάτε τον σύντροφό σας σιγουρευτείτε ότι έχετε θέσει σαφή όρια στο τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να
διαχειριστείτε προκειμένου να προστατέψετε τον εαυτό σας.

Αυτό δε σημαίνει να έχετε μια ιδέα του πόσα μπορείτε να ανεχτείτε μέχρι να χωρίσετε. Πιο εποικοδομητικά, πρέπει να προσδιορίσετε τι είναι αυτό που χρειάζεστε για να είστε χαρούμενοι, υγιείς και ικανοί για να συνεχίσετε να υποστηρίζετε και τον εαυτό σας και τον άνθρωπό σας. Αυτό μπορεί να σημαίνει να βρίσκετε χρόνο να κάνετε κάποιο χόμπυ ή για να βρίσκεστε μόνοι σας ή να βγαίνετε με άλλους ανθρώπους. Αυτό περιλαμβάνει ακόμα και το να αρνείστε να γίνεστε ο θεραπευτής του συντρόφου σας. Μην πάρετε πάνω σας αυτή την ευθύνη.

Μπορείτε να θυμίζετε στον σύντροφό σας να λαμβάνει τη φαρμακευτική του αγωγή, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι είναι και δική σας ευθύνη, να τον ενθαρρύνετε να πηγαίνει στη θεραπεία του, αλλά θα πρέπει να το κάνει και μόνος του από κάποιο σημείο. Μπορείτε να είστε ένας καλός σύντροφος, αλλά αν δεν συμπαραστέκεστε ο ένας στον άλλον εξίσου (ή τουλάχιστον με κάποιο τρόπο που να είναι κοντά στο αμοιβαίο) θα υπάρχει δυσαρέσκεια στη σχέση.

Αυτό περιλαμβάνει και το να αφήνετε τον σύντροφό σας να καταλάβει ότι δεν είστε ευτυχισμένος. Όταν ο άνθρωπός σας έχει κατάθλιψη, είναι πολύ πιθανό να φοβάστε να τον αφήσετε να καταλάβει ότι κάτι σας απασχολεί. Τα συναισθήματα είναι ορατά, αλλά αν φοβάστε να του πείτε ότι σας απογοήτευσε ή να αναφέρετε κάτι που σας θύμωσε ή σας στενοχώρησε μπορεί να πυροδοτήσει κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο. Ίσως να μην προκύψει πρόβλημα αν αφήσετε μικρά πράγματα ασχολίαστα, αλλά θα πρέπει να έχετε την ευχέρεια να μοιραστείτε κάτι που για αρκετό διάστημα ή συνεχόμενα δεν σας αρέσει ή σας φέρνει σε δύσκολη θέση.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Διαζύγιο: «Να προσπαθήσω κι άλλο ή τελείωσαν όλα;»

Γιατί  παντρεύτηκες; Γιατί παντρεύτηκες το συγκεκριμένο άνθρωπο; Γιατί παντρεύτηκες τότε;  Ό,τι και αν απάντησες, το πιθανότερο είναι πως οι λόγοι για τoυς οποίους παντρεύτηκες αντιπροσώπευαν για σένα μια ευκαιρία να προσθέσεις κάτι στη ζωή σου. Μόνο ένα ιδιόρρυθμο άτομο και για πολυ ιδιόρρυθμους λόγους θα πήγαινε να παντρευτεί ξέροντας ότι με το γάμο θα χειροτερέψει η ζωή του.

Είχες πολλές ελπίδες ότι τα πράγματα θα καλυτέρευαν για σενα μετά το γάμο. Όταν κάτι συμβεί σε αυτές τις ελπίδες, αρχίζουν οι πρώτες ζυμώσεις και αναταραχές για το διαζύγιο.

Αν θέλετε να μαθετε περισσότερα για τα χαρακτηριστικά μια επιτυχημένης σχέσης πατήστε εδώ.

Το διαζύγιο αποτελεί ένα οδυνηρό γεγονός, συνήθως στρεσογόνο, που αφορά όλα τα μέλη της οικογένειας. Το τέλος της σχέσης του ζευγαριού γίνεται συχνά πολύ τραυματική εμπειρία.
Αποτελέι τη νομική λύση ενός γάμου. Για να φτάσει όμως κάποιος στο νομικό διαζύγιο, έχει προηγηθεί το συναισθηματικό, του οποίου οι διεργασία κρατά μήνες ή και χρόνια πριν από την τελική απόφαση.

Στην Ελλάδα διαλύεται πλέον ο ένας στους τέσσερεις γάμους και η μεγάλη κρίση φαίνεται να εκδηλώνεται 5 με 10 χρόνια μετά τη σύναψή του. Σπάνια η απόφαση για το χωρισμό είναι κοινή μεταξύ των συζύγων. Σε ποσοστό 80% οι γυναίκες είναι εκείνες που παίρνουνν την οριστική απόφαση.  Παρ’όλα αυτά οι γυναίκες είναι αυτές που δυσκολεύονται περισσότερο μετά το χωρισμό.

Πριν πάρετε την απόφαση:

Διερευνήστε τους λόγους που οδήγησαν το γάμο σας σε κρίση και σκεφτείτε ή συζητήστε με τον/τη σύτροφό σας τις αμοιβαίες προσπάθειες που θα απιτηθούν για να συνεχιστεί η σχέση σας.

Εξετάστε από κοινού αν  έχετε κοινες επιδιώξεις και στόχους.

Διερευνήστε αν υπάχουν περιθώρια να ξανανιώσετε χαρά με κοινά όνειρα ή δραστηριότητες. Σε περίπτωση που συμνφωνείτε σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, ο γάμος σας μπορεί να διασωθεί.

Αν κάθε συζήτηση που κάνετε καταλήγει σε καβγά ή διαφωνία, τότε είναι φανερό ότι στη σχέση σας έχει συσσωρευτεί αρκετή εχθρότητα. Θα πρέπει με συνεννόηση και προσπάθεια να απαλείψετε την οργή. Αν αυτό δεν είναι εφικτό θα ήταν ίσως χρήσιμο πριν προχωρήσετε στη λύση του γάμου σας να επισκευτείτε κάποιον είδικό. Το ότι υπάρχει ένα τόσο έντονο συναίσθημα στο γάμο σας, σημαίνει ότι ίσως υπάρχει μεταξύ σας μια μεγάλη θέληση για το μαζί που έχει χάσει το δρόμο της.

 Αν κάποιος από τους δυο δημιούργησε εξωσυζυγική σχέση, βάλτε όσο μπορείτε στην άκρη τη δικαιολογημένη οργή που νιώθετε για την προδοσία και αναλογιστείτε τι συνέβη. Συχνά η εξωσυζυγική σχέση υποδηλώνει μακροχρόνια κακή επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού. Αν έχετε περιθώρια να βελτιώσετε και οι δυο την επικοινωνία σας ίσως έχετε περιθώρια να σώσετε και το γάμο σας.

Οι περιπτώσεις στις οποίες είναι οφθαλμοφανές ότι το διαζύγιο αποτελεί τη μοναδική λύση είναι οι γάμοι στους οποίους ασκείται κάποια μορφή βίας, είτε αυτή είναι λεκτική, είτε ψυχολογική έιτε σωματική.

Συναισθήματα κατά το χωρισμό:

Οι μήνες ή οι εβδομάδες που προηγούνται του χωρισμού είναι γενικά οι πιο επώδυνες στιγμές για τους ανήσυχους και στεναχωρημένους συζύγους, με έντονο άγχος.

Το ζευγάρι κατακλύζεται από διάφορα συναισθήματα. Βιώνουν θλίψη, εξαιτίας της αποχώρησης του άλλου, θυμό γι’αυτό που συμβαίνει –ειδικά στην περίπτωση που δεν ήταν επθυμητό- ενοχές για την αποτυχία της σχέσης, άγχος για το μέλλον που έρχεται και φαντάζει αβέβαιο, το αίσθημα της εγκατάλειψης και της απόρριψης, αγωνία, φόβο.  Οι σύζυγοι κατακλύζοντια από αυτά τα συναισθήματα που μοιραία επηρεάζουν τη ζωή τους, πολύ συχνά την επαγγελματική τους δραστηριότητα, αλλά και τη συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά τους. Κάποιες φορές γίνονται πιο ευερέθιστοι και μπορέι να παρουσιάσουν δυσανεξία στη συμπεριφορά των παιδιών τους, τα οποία αδυνατούν να καταλάβουν τις περίεργες αντιδράσεις των γονέων τους. Είναι γεγονός ότι οι γονείς βυθισμένοι στα προβλήματά τους δεν έιναι πάντα πολύ διαθέσιμοι για τα παιδιά τους.

Γι’αυτό κατά την περίοδο της κρίσης είναι απαραίτητο οι γονείς να μπορούν να αποφορτίζονται παροδικά από τις γονεϊκές τους ευθύνες. Μη διστάζετε, λοιπόν, όταν βρίσκεστε σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση να ζητάτε τη βοήθεια των κοντινών σας   ανθρώπων προκειμένου να κρατήσουν τα παιδιά. Έτσι θα μπορέσετε να σκεφτείτε πιο ψύχραιμα, να ηρεμήσετε και να πάρετε πιθανά αποφάσεις για σημαντικά θέματα που αφορούν τη ζωή σας, αλλά και τη ζωή των παιδιών σας.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πώς να ανακοινώσετε το διαζύγιο στα παιδιά σας πατήστε εδώ.

Πολυδώρου Χριστίνα

Read More

Συνεξάρτηση, δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο «καλοί» με τους άλλους.

Συνεξάρτηση είναι όταν αναλαμβάνεις τα προβλήματα των άλλων, τις ανάγκες, τα συναισθήματά, τις προτιμήσεις, τους στόχους, τη ζωή τους, σα να είναι δικά σου, παραμελώντας ή ακόμη και χάνοντας επαφή με τα πραγματικά δικά σου.

Ο όρος αρχικά αναφερόταν στη νοσηρή «δυναμική» που παρατηρούνταν στους συντρόφους αλκοολικών, που χωρίς να το θέλουν, υπέθαλπαν τα προβλήματα του εθισμένου ατόμου, μέσα από υποθετικά βοηθητικές συμπεριφορές.

Η συνεξάρτηση τώρα πλέον αναφέρεται σε οποιονδήποτε εμπλέκεται σε παρόμοια νοσηρή «δυναμική». Λέμε «νοσηρή» γιατί το να καλύπτει τις ανάγκες του άλλου, δεν είναι υγιές για τον συνεξαρτημένο αλλά ούτε και για τον παραλήπτη.

Πως αναπτύσσεται η συνεξάρτηση;

Η συνεξάρτηση αναπτύσσεται όταν ένα παιδί είναι σε ανισότιμη σχέση με τους γονείς του, όπου μαθαίνει να βάζει στην άκρη τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τα θέλω των γονιών του, προκειμένου να πάρει τη φροντίδα τους, την προσοχή ή την έγκρισή τους.

Έτσι το παιδί μεγαλώνοντας, αποκτά την τάση να ξαναδημιουργεί κα να έλκεται απ’ αυτή τη «δυναμική» σε όλες του τις σχέσεις. Συνήθως χρειάζεται να αλλάξει αρκετές σχέσεις ή θέσεις εργασίας, πριν συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήματά του δεν οφείλονται στον λάθος σύντροφο ή στη λάθος δουλειά, αλλά σε νοσηρές συνήθειες. Επειδή οι συνήθειες στις σχέσεις αποκτούνται κατά την πρώιμη ανάπτυξη, είναι βαθιά ριζωμένες και φαίνονται φυσιολογικές, κάνοντάς το πιο δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν εναλλακτικές.

Παραδείγματα Συνεξάρτησης

Η Μαρία είχε συνεξάρτηση με τον σύντροφό της Παύλο. Ο Παύλος δεν ήταν ευχαριστημένος με τη δουλειά του και η Μαρία ανέλαβε να του βρει μια νέα δουλειά. Ξανάφτιαξε το βιογραφικό του, έψαξε στο διαδίκτυο για αγγελίες και του αγόρασε πουκάμισα και γραβάτες για τις συνεντεύξεις.

Ο Παύλος ήταν πολύ ευχαριστημένος στη νέα δουλειά που βρήκε με τη σκληρή προσπάθεια της Μαρίας αλλά εκείνη έγινε καταθλιπτική και υποτονική. Καθώς ο Παύλος δεν χρειαζόταν τη βοήθειά της, εκείνη δεν ένιωθε πλέον σέξι και ελκυστική, πράγμα που έφερε προβλήματα και στην ερωτική τους ζωή. Η μελαγχολία της Μαρίας επιδεινώθηκε και παραιτήθηκε από τη δουλειά της. Ο οικογενειακός γιατρός την παρέπεμψε σ’ έναν ψυχολόγο και η Μαρία έμαθε πώς να σχετίζεται με πιο ισορροπημένο τρόπο και με τον σύντροφό της και με τον εαυτό της.

Ο Σταύρος είχε συνεξάρτηση με τη δουλειά του. Ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στη δουλειά, έπαιρνε προαγωγές και αυξήσεις που έσπαγαν τα ρεκόρ της εταιρείας. Αυτό απαιτούσε ηρωική προσπάθεια από τον Σταύρο, που δούλευε μέχρι αργά τη νύχτα και τα σαββατοκύριακα, παραμελώντας την προσωπική του ζωή. Έξι μήνες αφότου προάχθηκε σε μια θέση που ούτε την ήθελε ούτε του άρεσε αλλά ένιωθε υποχρεωμένος να δεχτεί, κατέρρευσε με κλινική κατάθλιψη.

Η Ειρήνη είχε συνεξάρτηση με το γιό της Φώτη. Ο Φώτης δεν είχε τελειώσει μια εργασία για το σχολείο, που έπρεπε να παραδώσει την επόμενη μέρα. Δεν είχε αρκετό χρόνο για να την ολοκληρώσει και να πάει για προπόνηση στο ποδόσφαιρο. Η Ειρήνη δεν άντεξε να τον αφήσει να χάσει το ποδόσφαιρο, οπότε τελείωσε εκείνη την εργασία του και την είχε έτοιμη όταν εκείνος γύρισε στο σπίτι.

Είμαι συνεξαρτημένος;

Αν απαντήσετε «Ναι» σε 4 ή περισσότερες από τις παρακάτω δηλώσεις, τότε έχετε κάποιο βαθμό συνεξάρτησης.

1. Δεν μπορείτε να πείτε «Όχι».

2. Πάντα συμμορφώνεστε με τις προτιμήσεις των άλλων.

3. Νιώθετε άβολα και ένοχα όταν κάνετε τα πράγματα που εσείς θέλετε.

4. Έχετε δυσκολία να αποδεχτείτε τις φιλοφρονήσεις που σας κάνουν.

5. Ντρέπεστε ή νιώθετε υπεύθυνος για την κακή συμπεριφορά των άλλων.

6. Νιώθετε θυμωμένος και δεν ξέρετε γιατί.

7. Πιστεύετε ότι η σύγκρουση δεν έχει κανένα καλό αποτέλεσμα και την αποφεύγετε πάση θυσία.

8. Συνεχώς προλαβαίνετε τις ανάγκες των άλλων και τις ικανοποιείτε πριν καν σας το ζητήσουν.

9. Έχετε την τάση να έλκετε ανθρώπους που χρειάζονται κάποιον να τους σώσει.

10. Νιώθετε μεγάλο άγχος όταν τα πράγματα δεν εξελιχθούν όπως τα σχεδιάσατε.

Πως θα αναγνωρίσετε τη Συνεξάρτηση;

Κάποιες φορές χρειάζεται να κάνουμε θυσίες για τους άλλους αλλά όταν παραμελούμε συστηματικά τις δικές μας ανάγκες, τους στόχους και τις προσδοκίες μας, για μήνες ή χρόνια, αυτό δεν είναι υγιές.

Η συνεξάρτηση οδηγεί το άτομο σε εξάντληση. Με τον καιρό, μπορεί να πάθει κατάθλιψη, να είναι αγχώδης, ευρέθιστος και θυμωμένος. Κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο για τα συνεξαρτημένα άτομα να επιτρέψουν στον εαυτό τους να νιώσουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, καθώς έχουν μάθει να μη δίνουν αξία στα συναισθήματά τους.

Μπορώ να το αλλάξω;

Τα συνεξαρτημένα άτομα λένε συχνά: «Έτσι είμαι. Δεν μπορώ να αλλάξω». Συνήθως χωρίς να το συνειδητοποιούν, το να υποφέρουν τους δίνει μια ικανοποίηση και μια αίσθηση περηφάνιας επειδή τα καταφέρνουν. Όμως αν δεν ζήσεις εσύ τη ζωή σου, δεν θα το κάνει κανείς άλλος για σένα.

Μπορείς να αλλάξεις την τάση για συνεξάρτηση. Είναι δύσκολο και χρειάζεται χρόνο, αλλά δεν είναι τόσο κοπιαστικό όσο το να είσαι συνεξαρτημένος. Μικρές αλλαγές μπορεί να έχουν εντυπωσιακά μεγάλη επίδραση, γιατί η νοοτροπία, η συμπεριφορά και τα συναισθήματα της συνεξάρτησης αλληλεπιδρούν και έτσι, αλλάζοντας το ένα, αλλάζουν και τα άλλα.

Ένα πρώτο βήμα για να αλλάξεις τη συνεξάρτηση, είναι να αναπτύξεις μια νοητική εικόνα, ένα «μέτρο» για το τι είναι ρεαλιστικό για σένα να κάνεις. Μπορείς για παράδειγμα, να οραματιστείς τον εαυτό σου – το χρόνο και την ενέργειά σου – σαν ένα γυάλινο δοχείο με χρωματιστό νερό, στο αγαπημένο σου χρώμα.

Αποφάσισε πόσο από το χρωματιστό νερό χρησιμοποιούν ήδη οι διάφορες ευθύνες και υποχρεώσεις σου και επέλεξε το χαμηλότερο επίπεδο στάθμης (όχι κάτω από 30%) που θα φροντίζεις να εξασφαλίζεις για το περιεχόμενό σου, έτσι ώστε να έχεις αρκετό απόθεμα για τον εαυτό σου και τις έκτακτες ανάγκες.

Από κει και πέρα, κάθε φορά που κάποιος θα σου ζητάει να κάνεις κάτι, πριν αποφασίσεις αν θα το κάνεις, μπορείς να φέρνεις στο μυαλό σου την εικόνα του δοχείου σου και να εξετάζεις αν, ικανοποιώντας το αίτημα, θα εξαντλήσεις τα αποθέματά σου κάτω από το χαμηλότερο επιτρεπτό όριο (π.χ. το 30% του περιεχομένου). Επιπλέον, είναι σημαντικό να λάβεις υπόψη αν το αίτημα έρχεται από κάποιον με τον οποίο έχεις μια ισορροπημένη και υγιή σχέση.

Το επόμενο βήμα είναι να μάθεις να λες «Όχι», πράγμα πολύ δύσκολο για όσους έχουν θέματα συνεξάρτησης. Το να λες «Όχι» δεν σε κάνει κακό άνθρωπο ούτε σε εμποδίζει να παίρνεις αγάπη και τρυφερότητα.

Το να νιώθεις ότι πρέπει να κερδίσεις την αγάπη και τη στοργή, είναι μια λανθασμένη πεποίθηση που οι συνεξαρτημένοι μαθαίνουν ακούσια, ως παιδιά. Χρειάζεται να μάθεις να επεξεργάζεσαι το αίτημα του άλλου αντί να συμφωνείς αυτόματα όπως συνηθίζει να κάνει ο συνεξαρτημένος.

Εξασκήσου στο να λες δυνατά μια φράση στον εαυτό σου, που θα λέει ότι θα το σκεφτείς και θα τους απαντήσεις. Είναι καθοριστικό να εξασκηθείς λέγοντας δυνατά τη φράση, γιατί έτσι κάνεις πρόβα σε μια νέα αυτόματη απάντηση που θα έχεις έτοιμη, καθώς είναι δύσκολο να πεις «Όχι» όταν σε αιφνιδιάζουν. Μέχρι να τους απαντήσεις, μπορεί κιόλας να έχουν βρει άλλη λύση στα προβλήματά τους. Στη συνέχεια, εξασκήσου με τον ίδιο τρόπο στο να λες «Όχι».

Επιπλέον, χρειάζεται να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Οι συνεξαρτημένοι νιώθουν αυτοεκτίμηση μέσα από τον εθισμό τους στο να παρέχουν βοήθεια. Οπότε για να αλλάξεις τη συνεξάρτηση, χρειάζεται να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι θα παίρνεις λιγότερη ευχαρίστηση μέσα απ’ αυτό, και παράλληλα να αναπτύξεις νέους τρόπους για να νιώθεις αυτοεκτίμηση.

Για παράδειγμα, να ασχοληθείς με όλα εκείνα τα πράγματα που είχες βάλει στην άκρη, όπως το να αλλάξεις εργασία ή καριέρα, να ασχοληθείς με ένα αγαπημένο σου χόμπι ή να βρεις ένα καινούριο, να αθληθείς, να κοινωνικοποιηθείς κλπ.

Φαντάσου ότι αυτή η εξάσκηση στους νέους τρόπους συσχέτισης με τους άλλους, είναι ένα πείραμα. Μην περιμένεις να πετύχεις μόνιμες αλλαγές αμέσως. Δες τι αποδίδει και τι όχι, κάνε τις δικές σου διορθώσεις και πειραματίσου ξανά. Αρκετά σύντομα, αυτό που έμοιαζε πολύ δύσκολο στην αρχή, θα γίνει κάτι φυσιολογικό για σένα. Σκέψου πόσα πολλά μπορείς να πετύχεις αν βάλεις όλη την ενέργεια και το χρόνο που ξόδευες για τους άλλους, στη δική σου ζωή!!

Πηγή: http://www.thessalonikiartsandculture.gr/life/aytoveltiwsi/syneksartisi-den-xreiazetai-na-eimaste-toso-kaloi-me-tous-allous#.VXND29Kqqkp

Read More

Συναισθηματικός εκβιασμός: Μία αόρατη μορφή κακοποίησης.

Συναισθηματικός εκβιασμός – Πιο συχνός και πιο αληθινός απ΄ό,τι νομίζουμε

Τί είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός;

Ο όρος συναισθηματικός εκβιασμός αναφέρεται σε μία μορφή ψυχολογικής χειραγώγησης που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια στενών προσωπικών σχέσεων: μπορεί να είναι η σχέση ανάμεσα σε μία μητέρα και το παιδί της, η σχέση μεταξύ συζύγων, αδελφών, ακόμη και μεταξύ πολύ στενών φίλων. Σε αυτές τις σχέσεις, το ένα μέλος χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, ενώ το άλλο μέλος υποχωρεί μπροστά στο φόβο των συνεπειών. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.

Πώς λειτουργεί;

Ο «συναισθηματικός εκβιαστής» προβάλλει τις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του πάνω από οτιδήποτε άλλο: προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα πάρει αυτό που επιθυμεί χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση απειλώντας, άμεσα ή έμμεσα, ότι αν δε γίνει το δικό του θα υπάρξουν συνέπειες. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές συναισθηματικού εκβιασμού. Ο εκβιαστής μπορεί να απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του (όχι απαραίτητα σωματικό), ότι θα τιμωρήσει το «θύμα» του αν δεν ανταποκριθεί ή μπορεί να παριστάνει το μάρτυρα προκαλώντας συναισθήματα ενοχής και οίκτου. Υπάρχουν επίσης εκείνοι που χρησιμοποιούν μία μορφή δωροδοκίας, υποσχόμενοι διάφορα ανταλλάγματα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους.

Παραδείγματα συναισθηματικού εκβιασμού.

Οι μάρτυρες. Σκεφτείτε μία μητέρα η οποία στερεοτυπικά όταν επιθυμεί κάτι, επαναλαμβάνει στα παιδιά της ότι «έκανε τα πάντα και ξόδεψε όλη της τη ζωή» για να τα μεγαλώσει σωστά ή ένα σύζυγο ο οποίος πάντα προβάλλει το γεγονός ότι εργάζεται σκληρά για να μη λείψει τίποτα στην οικογένειά του. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ενοχή και την υποχρέωση σαν μοχλό για να επιτύχουν το σκοπό τους.

Οι τιμωροί. Οι τιμωροί χρησιμοποιούν απειλές και κυρώσεις για να πιέσουν τις καταστάσεις. Μπορεί να απειλούν ότι θα τους συμβούν επώδυνα πράγματα αν δεν τους βοηθήσουμε, ότι θα είναι δυστυχείς, ότι θα κινδυνέψουν ή ακόμα ότι θα μας κάνουν να υποφέρουμε αν δεν ενδώσουμε στις πιέσεις τους.

Οι δωροδοκούντες. Προκειμένου να αποσπάσουν αυτό που θέλουν από το «θύμα» του εκβιασμού τους, δίνουν υποσχέσεις και ανταλλάγματα: «Αν κάνεις αυτό που θέλω, θα συνεχίσω να σε φροντίζω».

Πώς αισθάνονται τα «θύματα» του συναισθηματικού εκβιασμού;

Οι συνέπειες του συνεχιζόμενου συναισθηματικού εκβιασμού είναι οδυνηρές για τον ψυχισμό των θυμάτων. Αισθάνονται ανασφαλείς, ασήμαντοι και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ενώ κάθε φορά που κάνουν κάτι για τον εαυτό τους νιώθουν εγωιστές. Τα κύρια συναισθήματα που εμπνέει ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι φόβος, υποχρέωση και ενοχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι το «θύμα» εμπλέκεται σε έναν ιστό από τον οποίο αισθάνεται αδύναμο ή ανίκανο να ξεφύγει.

Οι άνθρωποι που πέφτουν «θύματα» συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως άνθρωποι με έντονα αλτρουιστικά αισθήματα αλλά ταυτόχρονα φοβούνται και αποφεύγουν τη ρήξη, το θυμό και τη διαφωνία. Έχουν μεγάλη ανάγκη να τους αγαπούν, να τους αποδέχονται και να έχουν ανθρώπους γύρω τους. Γίνονται έτσι ευάλωτοι στις συναισθηματικές πιέσεις και εύκολα υπαναχωρούν με αποτέλεσμα να βάζουν πάντοτε τις ανάγκες τους σε δεύτερο πλάνο.

Είμαι «θύμα» συναισθηματικού εκβιασμού;

Παρόλο που πρόκειται για μία μορφή ψυχολογικής βίας και κακοποίησης, πολλές φορές οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ή να παραδεχτούν τι τους συμβαίνει. Οι συναισθηματικοί εκβιαστές:

– Σας απειλούν ότι θα σας εγκαταλείψουν αν δεν κάνετε αυτό που σας ζητούν.

– Όταν τους αρνηθείτε κάτι, σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.

– Σας κατηγορούν ότι είστε εγωιστές, άπληστοι, ότι σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας.

– Σας δίνουν υποσχέσεις τις οποίες σπάνια τηρούν όταν τελικά πετύχουν αυτό που θέλουν.

– Αφήνουν να εννοηθεί ότι αν δεν τους βοηθήσετε θα τους συμβεί κάτι κακό.

– Επαναλαμβάνουν διαρκώς πόσο τους απογοητεύετε, πόσο δεν το περίμεναν αυτό από σας και πόσο τους πληγώνει η συμπεριφορά σας.

– Σας υπενθυμίζουν συχνά πόσα έχουν κάνει για σας και άρα, πόσο υποχρεωμένοι είστε.

– Σας λένε καλά λόγια και σας φέρονται καλά όσο τους δίνετε ό,τι σας ζητήσουν αλλά τα αναιρούν όλα και γίνονται σκληροί και επιθετικοί στο πρώτο όχι που θα πείτε.

– Χρησιμοποιούν τα χρήματα σαν απειλή ή σαν εργαλείο για να σας χειριστούν.

Πώς να το αντιμετωπίσετε.

Οι σχέσεις που βασίζονται σε μηχανισμούς συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως βαθειά ριζωμένες και αντιστέκονται σθεναρά στην αλλαγή.

Αναγνωρίστε τη μορφή του εκβιασμού. Παρόλο που ο συναισθηματικός εκβιασμός, ειδικά όταν συμβαίνει χρόνια, μας δημιουργεί σύγχυση και θολώνει τη σκέψη μας, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα κίνητρα της συμπεριφοράς μας. Νιώθετε ενοχή, φόβο και υποχρέωση;

Βάλτε όρια. Σπάστε το φαύλο κύκλο του εκβιασμού βάζοντας όρια και κρατήστε τα. Αυτό θα δώσει το μήνυμα ότι έχετε τη δύναμη να πείτε όχι σε κάτι που θεωρείτε παράλογο.

Φροντίστε τον εαυτό σας. Εξετάστε τις προσωπικές σας ανάγκες και επιθυμίες χωρίς να επηρεάζεστε από το φόβο της απειλής. Τι θα κάνατε για τον εαυτό σας αν είχατε απόλυτη ελευθερία;

Δείτε τον εαυτό σας από απόσταση. Πώς θα κρίνατε εσείς τον εαυτό σας; Τι ρόλο έχετε παίξει σε αυτή τη σχέση; Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν άνθρωπο που βρίσκετε στη θέση σας;

Ξεκινήστε με μικρές αλλαγές. Κάνοντας μικρές προσωπικές επιλογές σε καθημερινή βάση και υποστηρίζοντας τον εαυτό σας, θα σας βοηθήσει όχι μόνο να βάλετε όρια αλλά και να θυμηθείτε σταδιακά πώς είστε δυνατοί, αξιόλογοι και πως η αγάπη και η συντροφιά σας αξίζει, χωρίς να χρειάζεται να την «εξαγοράζετε» υποχωρώντας πάντα σε αυτό που σας ζητούν.

Πηγή: http://proionta-tis-fisis.com/synaisthimatikos-ekviasmos-mia-aorati-morfi-kakopoiisis/

Read More