Online συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία

Η αποτελεσματικότητα της εξ αποστάσεως ψυχοθεραπείας είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και πειραματικά αποδεδειγμένη. Την τελευταία δεκαετία εκατοντάδες έρευνες αποδεικνύουν ότι η εξ’ αποστάσεως ψυχοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική με την κλασσική θεραπεία δια ζώσης, πρόσωπο με πρόσωπο στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή.

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γονέων στη λήψη απόφασης επαγγέλματος;

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του επαγγέλματος ενός εφήβου και στην επαγγελματική του εξέλιξη. Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να βρουν την ευτυχία και να επιτύχουν στη ζωή τους. Ένας σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, που έχει να κάνει με την ευτυχία και την επιτυχία κάποιου είναι και το επάγγελμα που έχει επιλέξει.

Το συνάισθημα του θυμού. Μύθοι και αλήθειες

Όλοι ξέρουμε τι είναι ο θυμός αφού κάθε άνθρωπος τον έχει βιώσει είτε ως ενόχληση ή ως ξέσπασμα. Είναι ένα απολύτως φυσιολογικό, συνήθως υγιές συναίσθημα. Όμως όταν σε κάνει να χάνεις τον έλεγχο είναι δυνατό να δημιουργηθούν προβλήματα- στη δουλειά, στις προσωπικές σχέσεις και γενικότερα στην ποιότητα ττης ζωής του ατόμου. Και όλο αυτό μπορεί να σε κάνει να νιώθεις έρμαιο ενός απρόβλεπτου και πολύ δυνατου συναισθήματος.

Ο σύντροφός μου πάσχει από κατάθλιψη. Πώς μπορώ να του συμπαρασταθώ;

Το να είσαι σε μία σχέση όταν ο ένας (ή και οι δύο) πάσχει από κατάθλιψη είναι πρόκληση. Η κατάθλιψη ίσως κάνει το σύντροφό σου να φαίνεται απόμακρος. Μπορεί να νιώθει ότι είναι βάρος ή να κλείνεται στον εαυτό του. Τίποτα όμως από αυτά δε σημαίνει ότι η σχέση σας είναι προβληματική. Οι δυο σας μπορείτε να το αντιμετωπίσετε μαζί.

Διαζύγιο: «Να προσπαθήσω κι άλλο ή τελείωσαν όλα;»

Γιατί παντρεύτηκες; Γιατί παντρεύτηκες το συγκεκριμένο άνθρωπο; Γιατί παντρεύτηκες τότε; Ό,τι και αν απάντησες, το πιθανότερο είναι πως οι λόγοι για τoυς οποίους παντρεύτηκες αντιπροσώπευαν για σένα μια ευκαιρία να προσθέσεις κάτι στη ζωή σου. Μόνο ένα ιδιόρρυθμο άτομο και για πολυ ιδιόρρυθμους λόγους θα παντρευόταν ξέροντας ότι με το γάμο θα χειροτερέψει η ζωή του.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εξαρτήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εξαρτήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Πρωινό ξύπνημα. Πώς να γίνει αποδοτικότερο για τους εφήβους;

Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωι τα παιδιά τους για το σχολείο.Τους φαίνεται σχεδόν αδύνατο να φύγουν από το σπίτι χωρίς γκρίνια και καθυστερήσεις. Οι περισσότεροι αναρωτιούνται τι θα μπορούσαν να κάνουν ώστε το πρωινό ξύπνημα να είναι ευκολότερο και αποδοτικότερο τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά.



Η αλήθεια είναι ότι οι έφηβοι θα ήταν ευτευχέστεροι  αν το σχολείο ξεκινούσε στις 10 ή 11 το πρωί (ή και ποτέ!). Αντί να κοιμηθούν μια λογική ώρα που θα τους επιτρέψει να ξυπνήσουν την επόμενη ημέρα ξεκούραστοι και γεμάτοι ενέργεια, οι έφηβοι προτιμούν να μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά το βράδυ και να ξυπνούν κακοδιάθετοι και χωρίς όρεξη.

Οι έφηβοι χρειάζονται 8-10 ώρες ύπνο καθημερινά για να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν σωστά. Ο μέσος έφηβος δε κοιμάται ποτέ πριν τις 22.45μ.μ. Επομένως η ανικανότητά του να ξυπνήσει πριν τις 8.00π.μ. είναι θέμα βιολογίας και όχι συμπεριφοράς ή προσωπικότητας. Η εγκεφαλική λειτουργία του εφήβου έρχεται σε αντίθεση με την ώρα που  ξεκινούν τα σχολεία. 

Κατά τη διάρκεια της εφηβείας εκτός από όλες τις άλλες αλλαγές που υφίσταται το σώμα, στον ανθρώπινο εγκέφαλο αλλάζουν και οι λειτουργίες του ύπνου και του ξυπνήματος. Πολλοί έφηβοι δεν είναι σε θέση ή το πρόγραμμά τους δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν πότε είναι ο οργανισμός τους πραγματικά έτοιμος να ξυπνήσει, με αποτέλεσμα να υποφέρουν από στέρηση ύπνου. Τα ποσοστά κατάθλιψης αυξάνονται σε εφήβους που κοιμούνται λιγότερο από 8 ώρες την ημέρα. Σε σχολεία ανά τον κόσμο που έχουν αλλάξει πρόγραμμα και ξεκινούν αργότερα μέσα στην μέρα έχει παρατηρηθεί ότι οι έφηβοι είναι πιο αποδοτικοί και ξεκούραστοι κατά η διάρκεια των μαθημάτων. 

Παρακάτω αναφέρονται μερικά πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε ώστε να βοηθήσετε τους εφήβους (αλλά και τους εαυτούς σας) ώστε να γίνει πιο εύκολο το πρωινό ξύπνημα.


Το προηγούμενο βράδυ

Αποφύγετε την καφεΐνη, το αλκοόλ και τη ζάχαρη. Μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα του ύπνου και να κάνουν δυσβάσταχτο το  ξύπνημα το πρωί. Ένα μικρό γλυκό πριν τον ύπνο είναι ικανό να μη σας αφήσει να ξεκουραστείτε όλη νυχτα.

Ηρεμήστε: Μην αφήσετε τον έφηβο να ξαπλώσει ενώ κάνει κάποια δραστηριότητα ή αν έχει πολύ ενέργεια. Δε θα είναι αποδοτικός ο ύπνος εάν ξαπλώσει αμέσως μόλις κλείσει τον υπολογιστή ή αμέσως μετά το διάβασμα. Πριν ξαπλώσει είναι καλό να κάνει μια δραστηριότητα που τον ευχαριστεί και τον χαλαρώνει.





Ύπνος

Κοιμηθείτε αρκετά. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετικές ώρες ύπνου για να είναι καλά την επόμενη ημέρα. Επομένως, θα πρέπει να βρείτε το χρόνο που χρειάζεστε εσείς και τα παιδιά σας. Κάποιος μπορεί να χρειάζεται  6-7 ώρες, ενώ κάποιος άλλος με λιγότερες ή περισσότερες να είναι καλά. Πάντως, εάν δεν κοιμάστε όσες ώρες χρειάζεται ο οργανισμός σας, την επόμενη ημέρα θα το μετανιώνετε, καθώς θα είστε κουρασμένοι και εξαντλημένοι.

Καλύτερη ποιότητα ύπνου. Βρείτε τις συνθήκες που είναι ιδανικές ώστε η ποιότητα του ύπνου να είναι η βέλτιστη. Κάποιοι θέλουν φώς, ενώ άλλοι όχι. Φροντίστε να μειώσετε το θόρυβο κατά τη διάρκεια του ύπνου και γενικά φτιάξτε τις συνθήκες έτσι ώστε να «κοιμάστε καλα».

Αν θέλετε να μάθετε για τις αϋπνίες και τους τρόπους που θα μπορούσατε να τις ατμετωπίσετε πατήστε εδώ.


Πρωινό ξύπνημα

Φτιάξτε του μια ρουτίνα κατά το ξύπνημα που να του αρέσει. Αντί να ξυπνάει, να ντυθεί και να να φύγει τρέχοντας για να προλάβει να φτάσει στο σχολείο πριν χτυπήσει το κουδούνι, θα ήταν ευκολότερο για τον έφηβο να έχει  κάποιο λόγο να ξυπνήσει το πρωί για να κάνει κάτι που του αρέσει πριν φύγει για το σχολείο. Αυτό μπορεί να είναι κάτι για πρωινό που του αρέσει ή το να χαζέψει στον υπολογιστή του για λίγο πριν φύγει. 

Να είστε πειθαρχημένοι. Ως γονείς θα πρέπει να είστε σταθεροί και απόλυτοι στο ότι ο έφηβος πρέπει να ξυπνήσει την ώρα που έχετε συμφωνήσει. Δεν είναι βοηθητικό το να είστε ελαστικοί στην ώρα που θα σηκωθεί από το κρεβάτι. Σκέψεις όπως «Άντε, κοιμήσου λίγο παραπάνω, κουράστηκες πολύ χθες» ή «Δεν χάλασε ο κόσμος να μην πας πρώτη ώρα στο σχολείο αν είσαι κουρασμένος» δε βοηθούν τον έφηβο. Είναι σημαντικό να κατανοήσει ότι μέρος του ότι μεγαλώνει έιναι και το ότι είναι υπεύθυνος να ρυθμίζει το χρόνο του και να φρονίζει να κοιμάται επαρκώς και καλά.  

Βρείτε εναλλακτικές ξυπνήματος.  Πολλά παιδιά περιμένουν από τους γονείς τους να τα ξυπνήσουν. Άλλα επιλέγουν να χρησιμοποιούν ξυπνητήρι. Πολλοί έφηβοι  προτιμούν να ξυπνούν με μουσική ή με εφαρμογές που αυξάνουν σιγά- σιγά το φώς στο δωμάτιο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι πλέον να ξυπνήσει κανείς. Ενθαρρύνετε τον έφηβο να ξυπνά με τρόπους  που δε σας εμπλέκουν στη διαδικασία και δεν εξαρτώνται από εσάς.

Πετάξτε τους το μπαλάκι. Αν είστε οι μόνοι που νοιάζονται για το αν και πότε θα ξυπνήσει ο έφηβος για το σχολείο, θα καταλήξετε σε απόγωση και με έναν κοιμησμένο έφηβο. Αντίθετα, μπορείτε να τον βοηθήσετε να βρει λόγους για να ξυπνάει στην ώρα του, που έχουν σημασία για αυτόν και όχι για εσάς. Έτσι, θα σας βλέπει σα σύμμαχο που βοηθάτε στο ξύπνημα που πρέπει να κάνει και όχι σαν εχθρό που τον βγάζει από το κρεβάτι ενώ δεν το θέλει.





Αποκλείστε λόγους που μπορεί να τον δυσκολεύουν να ξυπνήσει. Έφηβοι που πάσχουν από κατάθλιψη δυσκολεύονται πολύ να ξυπνήσουν το πρωί για το σχολέιο. Ο έντονο άγχος επίσης μπορεί να τους κάνει να θέλουν να μείνουν στο κρεβάτι, όπου νιώθουν ασφαλείς. Τέλος, η κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών δημιουργεί τεράστια δυσκολία στους εφήβους να ξυπνήσυν το πρωι. Σιγουρευτείτε ότι τα παιδιά σας είναι κουρασμένα σε φυσιολογικά επίπεδα και γι αυτό δυσκολεύονται να ξυπνήσουν και ότι δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι δυσκολίας.

Μην μιλάτε πολύ!  Ένας έφηβος που νυστάζει δεν έιναι σε θέση να κάνει σοβαρη συζήτηση μαζί σας ούτε να σκεφτεί σοβαρά. Αποφύγετε να υπενθυμίζετε στους εφηβους σημαντικά θέματα το πρωί ή να τους λέτε πόσο ανόητο ήταν το ότι έμειναν μέχρι αργά ξύπνιοι το προηγούμενο βράδυ. Προτιμήστε να κάνετε μια πιο ευχάριστη συζήτηση το πρωι.

Ξυπνήστε τον εγκέφαλό του. Βάλτε λίγη μουσική ή ενθερρύνετέ τον να βάλει μουσική που του αρέσει. Προσφέρετέ του ένα πρωτεϊνούχο πρωινό. Μερικά παιδιά χρειαζοννται χρόνο και τροφή για να ενεργοποιηθούν το πρωι, αφού δενν έχουν φάει τίποτα από το προηγούμενο βράδυ.
Αφήστε τους να έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες. Πολλοί γονείς θεωρούν ότι αν δεν επιμείνουν οι έφηβοι δεν πρόκειται να κάνουν καμία προσπάθεια να σηκωθούν από το κρεβάτι. Ενημερώστε τους από πριν ότι δεν είστε πια πρόθυμοι να επιμένετε στο πρωινό τους ξύπνημα πέραν της μιας φοράς που θα τους γνωστοποιήσετε ότι το ξυπνητήρι τους χτύπησε και φροντίστε να καταλάβουν ότι από εκεί και πέρα είναι μόνοι τους υπεύθυνοι να σηκωθούν και να ετοιμαστούν. Το ότι θα χάσουν κάποιοες φορές το σχολικό ή ότι θα πρέπει να περπατήσουν μέχρι το σχολείο επειδή  εσείς έχετε ήδη φύγει για τη δουλειά ή για τις πρωινές σας δραστηριότητες ενδέχεται να είναι αυτό που χρεάζονται για να αναλάβουν την ευθύνη του να ξυπνούν το πρωι χωρίς να εξαρτώνται από εσάς.

Είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι οι έφηβοι είναι πολύ κοντά στην ενηλικίωσή τους και σύντομαα θα αντιμετωπίζουν μόνοι τους τις προκλήσεις της ζωής. Βοηθήστε τους να ανεξαρτητοποιηθούν παίρνοντας την ευθύνη του να ξυπνάνε μόνοι τους, προσφέροντάς τους υποστήριξη αλλά αφήνοντας σε εκείνος τον έλεγχο.

Πολυδώρου Χριστίνα

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Πώς να απαλλαγείτε από μια κακιά συνήθεια.

Γενικά το να αλλάξει κάποιος μια συμπεριφορά του που δεν του αρέσει περιλαμβάνει τρια βασικά βήματα:

1. Το να αναγνωρίσει πόσο άσχημη είναι αυτή η συμπεριφορά και πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει στον ίδιο αλλά και τους γύρω του.

2. Το να αντιλαμβάνεται πόσο καταστροφική είναι η συμπεριφορά αυτή.

3. Το να αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης μιας νέας συμπεριφοράς.




Κρατήστε όμως στο νου σας ότι στην προσπάθειά σας να απαλλαγείτε από μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά θα βρεθείτε μπροστά στο εξής παράδοξο: Το να σκέφτεστε τις αρνητικές επιπτώσης της συμπεριφοράς αυτής θα αυξήσει κατά πολύ την ανάγκη σας να προβείτε  στη συγκεκριμένη συμπεριφορά. 

Όμως γιατί συμβαίνει αυτό; 

Η ψυχολογική αιτία στον πυρήνα οποιασδήποτε εξάρτησης είναι η άρνηση. Δηλαδή, όταν έχετε να σκεφτείτε οποιαδήποτε αρνητική ιδέα ( για παράδειγμα ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο), το μυαλό σας θα θελήσει έντονα εκείνη τη στιγμή να αντλήσει ευχαρίστηση από την κακή αυτή συνήθεια, σαν αντίδραση (άρνηση) στην τρομακτική αυτή ιδέα.

Επιπλέον,  αν και είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις αρνητικές επιπτώσεις μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, ο φόβος των συναιπειών αυτών από μόνος του δεν αποτελέι τόσο δυνατό κίνητρο όσο η ελπίδα για θετικές αλλαγές μετά τη διακοπή. 

Άρα, αυτες οι θετικές αλλαγές είναι αυτές που πρέπει να αναλογιστείτε πολύ πολύ καλά.





Εδώ υπάρχουν κάποιες προτάσεις για το πώς θα μπορούσατε να το πετύχετε: Εφαρμόστε την ακόλουθη διαδικασία 1-2 φορές την ημέρα, μέχρι να μην το χρειάζεστε πια:

Πρώτα, χαλαρώστε. Η χαλάρωση είναι σημαντική γιατί τα επόμενα δυο βήματα (αν γίνουν σωστά) θα σας δημιουργήσουν ανησυχία και θα πρέπει να είστε ήρεμοι για να την αντιμετωπίσετε. Αν δεν έχετε κάποια προηγούμενη εμπειρία με τεχνικές χαλάρωσης, δοκιμάστε την ακόλουθη αναπνευστική άσκηση:

Πάρτε μια βαθιά εισπνοή και εκπνεύστε στο διπλάσιοχρόνο από αυτόν που εισπνεύσατε.

Με κάθε αναπνοή διπλασιάστε το χρόνο. Για παράδειγμα, εισπνεύστε μετρώντας «Ένα», εκπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο». 
Εισπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο», εκπνεύστε μετρώντας «Ένα, Δύο, Τρία Τέσσερα» Συνεχίστε μέχρι να μετρήσετε 6 κατά την είσποή και 12 κατά την εκπνοή. Μετά αντιστρέψτε: Έξι για την εισπνοή και 12  για την εκπνοή, 5 για είσπνοή και 10 για την εκπνοή. Συνεχίστε μέχρι να φτάσετε πάλι 1 για την εισπνοή και 2 για την εκπνοή.   

Δεύτερον, δημιουργήστε μια αρνητική διάθεση, στην οποία θα αναλογίζεστε τις επιβλαβείς και επικίνδυνες επιπτώσης της συνήθειας από την οποία θέλετε να απαλλαγείτε. Αντί να υπερασπίζεστε τη συμπεριφορά σας αυτή στον εαυτό σας και τους άλλους, δείτε την εξάρτηση όπως πραγματικά είναι. Για παράδειγμα, μυρίστε τον καπνό από το τσιγάρο στα ρούχα και το σώμα σας, δείτε τα σημάδια στα χέρια σας, παρατηρείστε τη δυσκολία στην αναπνοή ή το βήχα σας, δείτε το δηλητήριο να καταστρέφει τα ζωτικά σας όργανα. Αφού έχετε βιώσει όλη την απαισιοδοξία της διάθεσης αυτής στην οποία μπήκατε, χαλαρώστε πάλι για να μετριάσετε την ανησυχία που δημιουργήθηκε και επιστρεψτε στην ήρεμη κατάσταση που βρισκόσασταν προηγουμένως.

Τρίτον, αναλογιστείτε πόσο μίζερη και άθλια θα είναι η ζωή σας εαν εμμείνετε σε αυτή την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, φανταστείτε τον εαυτό σας να μην μπορεί να ανπνεύσει καλά ή να πάσχει από καρκίνο. Φανταστείτε τους ανθρώπους γύρω σας να υποφέρουν εξαιτίας της δικής σας εξάρτησης. Τώρα χαλαρώστε πάλι για να μετριάσετε την ανησυχία που δημιουργήθηκε και επιστρεψτε στην ήρεμη κατάσταση που βρισκόσασταν προηγουμένως.





Και τώρα περνάμε στα σημαντικότερα βήματα της διδικασίας:

Τέταρτον, δημιουργήστε μια θετική διάθεση στην οποία θα φαντάζεστε τα ευεργετικά αποτελέσματα της υιοθετησης μιας νέας, υγιούς συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, δείτε τον εαυτό σας ήρεμο και  σίγουρο για τον εαυτό του, χαλάρο και ικανό να συγκεντρωθεί σε κάτι χωρίς περισπασμούς, χωρίς ένταση και ως καλό παράδειγμα για τους άλλους. Χρησιμοποήστε την τεχνική χαλάρωσης για να ευχαριστηθείτε την κατάσταση αυτή με βαθύ αίσθημα ελπίδας για αλλαγή.  

Πέμπτον, ενισχύστε τη θετική σας διαθεση με θετικές δηλώσεις για αλλαγή. Επαναλάβετέ τες αρκετές φορρές. Δημιουργήστε τες μόνοι σας ή επιλέξτε από τα παρακάτω παραδείγματα:

Δε χρειάζομαι το τσιγάρο. Δεν είναι πια εξαρτημένος και δεν έχω ανάγκη κανένα τσιγάρο για να νιώσω καλύτερα.

Όταν είναι χαλαρός  μπορώ να δουλέψω ήρεμα και είμαι  σίγουρος για τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει κάτι να βασανίζει το μυαλό μου και η αυτοπεποίθησή μου δε θα καμφθεί από μικρά ανούσια λάθη.

Δε χάνω τη συγκέντωσή μου από περιπσασμούς. Δρω με πειθαρχία και πίστη στην απόφασή μου.

Σέβομαι το σώμα μου. Παρουσιάζομαι στους άλλους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Θα  ακούσω και θα σεβαστώ και εγώ τους άλλους.

Μπορώ να παραμείνω ήρεμος και χαλαρός  και χωρίς την εξάρτηση, γιατί πιστεύω σε μένα.

Δεν υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Μπορώ να κάνω ότι πρέπει να κάνω πάντα, γιατί κρατάω το λόγο μου.

Έκτον, τελειώστε με μια απλή τεχνική χαλάρωσης. Μερικές βαθιές ανάσες και επιβεβαιώστε στον εαυτό σας: « Νιώθω πραγματικά ήρεμος»

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πώς να σταματήσετε το κάπνισμα αποτελεσματικά πατήστε εδώ.

Πολυδώρου Χριστίνα

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Πώς να σταματήσετε το κάπνισμα αποτελεσματικά.

Πολλοί άνθρωποι κάθε μέρα σταματούν το κάπνισμα με την επιθυμία να καταφέρουν να «απελευθερωθούν» από μια πολύ δυνατή αυτοκαταστροφική συνήθεια, η ρίζα της οποίας είναι καθαρά ψυχολογική. Γιατί, πέρα από την ευχαρίστηση που προσφέρει, δεν ενισχύει σε τίποτα τη ζωή, πέρα από το να τη μολύνει και να τη βεβηλώνει. Αλλά αυτά τα ξέρετε ήδη διαφορετικά δε θα διαβάζατε ένα άρθρο που δίνει πληροφορίες για το πώς να το κόψετε.





Επομένως, καθώς προσπαθείτε να κόψετε το κάπνισμα, θα ανακαλύψετε δυο πράγματα (που ήδη ξέρετε): 



1. Το κάπνισμα περιλαμβάνει εθισμό στη νικοτίνη

Για κάποιους ο εθισμός στη νικοτίνη μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη δύναμη της θέλησης, ενώ άλλοι μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν αυτοκόλλητα νικοτίνης ή τσίχλες για αυτό το σκοπό.

Η νικοτίνη χρησιμοποιεί ένα απλό αλλά πάντα αποτελεσματικό κόλπο για να σε κάνει δικό της. Οι περισσότεροι καπνιστές ξεκίνησαν να καπνίζουν σε μια φάση αναζήτησης της ταυτότητάς τους, ή κατά τη διάρκεια αντιμετώπισης μιας κρίσης όπου ένιωσαν συναισθηματικά κενοί και θέλησαν να βρουν έναν τρόπο να γίνουν πάλι αποδεκτοί στον κόσμο γύρω τους. Για παράδειγμα, έφηβοι που έχουν δει ενηλίκους να καπνίζουν πιστεύουν ότι εαν και εκείνοι αρχίσουν να καπνίζουν θα αποκτήσουν και εκείνοι την αίγλη και τη δύναμη των ενηλίκων.

Από τη στιγμή όμως που η νικοτίνη μπαίνει στο σώμα, προκαλεί μια συνεχή ανάγκη για αυτή. Σαν ένα παράσιτο, η νικοτίνη καταλαμβάνει το σώμα, ώστε η αξία του τσιγάρου να είναι σημαντικότερη από οτιδήποτε άλλο στη ζωή, ακόμα και από την ίδια τη ζωή. Και εσείς βρίσκεστε εκεί αβοήθητοι, νομίζοντας ότι απολαμβάνετε τη ζωή κάνοντας άλλο ένα τσιγάρο. Και ξαφνικά σκέφτεστε: «Αυτή είναι η ζωή;», αλλά αμέσως φοβάστε ότι χωρίς το κάπνισμα η ζωή θα είναι κενή.

Για να μάθετε περισσότερα για το πώς εγκαθίσταται μια εξάρτηση πατήστε εδώ.



2. Το κάπνισμα συνοδεύεται από συνήθεις συμπεριφορές.

Το να ξεπεράσετε τις συνήθεις συμπεριφορές περιλαμβάνει σκόπιμες και συνεχείς προσπάθειες να «σπάσετε» παλιά πρότυπα, πρότυπα που κάνουν το τσιγάρο να φαίνεται σαν «παλιόφιλος», η απουσία του οποίου θα κάνει τη ζωή να φαίνεται άδεια. 

Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι, μερικοί εντελώς ασυνείδητοι, που σας κάνουν να συνεχίζετε να κρατάτε τον εχθρό τόσο κοντά σας. Μερικοί για παράδειγμα, έχουν  τόσο έντονο αίσθημα απόγνωσης και απέχθειας του εαυτόυ σε υποσυνείδητο επίπεδο, που το κάπνισμα ικανοποιεί την κρυφή επιθυμία τους για αυτοκαταστροφή. 

Αλλά σταματώντας το κάπνισμα, θα ανακτήσετε τον σεβασμό στον εαυτό σας που μέχρι τώρα πετούσατε μακρυά.  
Και θυμηθείτε: Πολλοί που σταμάτησαν το κάπνισμα θα έχουν τουλάχιστον ένα πισωγύρισμα, γιατί «μια μόνο τζούρα» ανακαλεί παλιά συνηθισμένα πρότυπα συμπεριφοράς... 





Λόγοι για να σταματήσετε το κάπνισμα

Ρωτήστε τον εαυτό σας γιατί θέλετε να σταματήσετε το κάπνισμα. Καταγράψτε τους 5 πιο σημαντικούς λόγους. Ανατρέξτε στους λόγους αυτούς πολλές φορές την ημέρα, όταν θέλετε να ανάψετε ένα τσιγάρο. Μπορείτε ακόμα να βάλετε το χαρτί με τους λόγους στο πακέτο με τα τσιγάρα σας και να το βλέπετε κάθε φορά που παίρνετε το πακέτο στα χέρια σας. 

Παρακάτω είναι μερικές προτάσεις:

- Το να σταματήσω το κάπνισμα θα δυναμώσει την καρδιά μου, θα βελτιώσει την αναπνοή μου και θα ενισχύσει το κυκλοφορικό μου.

- Το να σταματήσω το κάπνισμα θα ενισχύσει το ανοσοποιητικό μου σύστημα ενάντια στο κρύωμα, τη γρίπη και άλλες αρρώστιες.

- Όταν σταματήσω το κάπνισμα θα είμαι πιο παραγωγικός σε ότι κάνω.

- Το να σταματήσω το κάπνισμα θα με βοηθήσει στο να πίνω λιγότερο.

- Όταν δε θα καπνίζω θα είμαι ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά (μου).

- Όταν θα σταματήσω να καπνίζω θα αναπνέω καλύτερα και δε θα με πιάνει βήχας.

- Όταν θα σταματήσω να καπνίζω θα βελτθωθεί η όσφρηση και η γεύση μου.

- Όταν θα σταματήσω το κάπνισμα θα έχω περισσότερη ενέργεια.

- Όταν θα σταματήσω το κάπνισμα θα είμαι πιο ελεύθερος και σίγουρος για τον εαυτό μου.

- Όταν θα σταματήσω το κάπνισμα θα έχω τον έλεγχο της ζωής μου.

- Σταματώντας το κάπνισμα θα προστατέψω τους γύρω μου από το παθητικό κάπνισμα.




Προετοιμάζοντας την πρώτη μέρα αποχής 

Θα σας βοηθήσει πολύ να είστε πλήρως προετοιμασμένοι για την πρώτη μέρα. Αυτό θα σας προετοιμάσει ψυχολογικά να απαλλαγείτε από παλιές συνήθειες και θα κάνει το κάπνισμα πιο δύσκολο μέχρι να έρθει η πρωτη μέρα,καθώς θα σκέφτεστε το κάθε τσιγάρο που κάνετε. 

Εδώ βρίσκονται μερικά πράγματα που μπορέιτε να κάνετε:

- Επαναλάβετε στον εαυτό σας αρκετές φορές την ημέρα τους λόγους για τους οποίους θέλετε να σταματήσετε το κάπνισμα.

- Μην κάνετε τίποτα άλλο όταν καπνίζετε, παραμόνο να επικεντρώσετε την προσοχή σας στο αίσθημα του να καπνίζετε.

- Όταν νιώθετε την ανάγκη να καπνίσετε, καθυστερήστε να το ανάψετε και επικεντρωθείτε στο τι προσπαθείτε να επιτύχετε.

- Να μετράτε τα τσιγάρα που κάνετε και αναλογιστείτε το καθένα από αυτά στο τέλος κάθε μέρας.

- Αλλάξτε μάρκα τσιγάρων, παίρνοντας κάποια με λιγότερη νικοτίνη.

- Καπνίστε λιγότερα τσιγάρα.

- Καπνίστε λιγότερο από κάθε τσιγάρο.

- Κατεβάστε λιγότερες τζούρες από κάθε τσιγάρο.

- Μειώστε τους καφέδες που πίνετε κάθε μέρα.

- Αρθείτε όσα τσιγάρα σας προσφέρουν.

- Αφήστε τα τασάκια σας να γεμίσουν και μην τα αδειάζετε.

- Σταματήστε να παίρνετε μαζί σας αναπτήρα ή σπίρτα.

- Όταν μπορείτε, αποφύγετε την ανάγκη για ένα τσιγάρο.

- Πλένετε τα δόντια σας μετά από κάθε γεύμα και παρατηρείστε πώς έιναι να έχετε καθαρή αναπνοή.

- Αρχίστε να γυμνάζεστε.

- Διαδώστε ότι προσπαθείτε να σταματήσετε το κάνισμα.

- Απολαύστε την ιδέα ότι σε λίγο καιρό θα θεωρήστε μη καπνιστής.

- Αναλογιστείτε τις «επιβραβεύσεις» που θα πάρετε όταν τα έχετε καταφέρει.


Αντιμετωπίζοντας τα συμπτώματα της στέρησης

Στα συμπτώματα στέρησης περιλαμβάνονται: σφοδρή επιθυμία για τσιγάρο, ένταση, ανησυχία, μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια, ζαλάδα, βήχας και πείνα.

Μερικά συμπτώματα συνδέονται με την έλλειψη νικοτίνης ενώ άλλα έχουν να κάνουν με το ότι το σώμα επανέρχεται σε μια υγιή κατάσταση και ανακάμπτει απο την τοξική συνήθεια του καπνίσματος. Αν σταματήσετε να καπνίζετε με τη βοήθεια αυτοκόλλητων νικοτίνης ή καταναλώνοντας τσίχλες νικοτίνης, μπορεί να μην έχετε όλα τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν.

Μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη σφοδρή ανάγκη για τσιγάρο στρέφοντας εκείνη την ώρα την προσοχή σας σε κάτι άλλο. Συνήθως η κατάσταση αυτή διαρκεί λίγα λεπτά, οπότε η προσοχή σας πρέπει άμεσα να πάει σε κάτι απλό, δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη η εναλλακτική που θα βρείτε.

Η ένταση των μυών, η ανησυχία και η ευερεθιστικότητα μπορούν να μειωθούν χρησιμοποιώντας τεχνικές χαλάρωσης.

Μπορεί να νιώθετε μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια σας. Αυτό συνήθως υποδεικνύει ότι βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος καθώς ο οργανισμός σας απελευθερώνεται από την επήρεια του καπνίσματος.

Η ζαλάδα που μπορεί να νιώσετε σημαίνει ότι ο εγκεφαλός σας οξυγονώνεται περισσότερο τώρα που δεν προσλαμβάνετε πια το μονοξείδιο του άνθρακα που προερχόταν από το τσιγάρο.

Μερικοί πιάνουν τον εαυτό τους να βήχουν συχνότερα από όταν κάπνιζαν. Αυτό συμβαίνει γιατί με τη διακοπή του καπνίσματος οι πνεύμονες λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να απαλλαγούν από την πίσσα, που προξενούν ξεσπάσματα βήχα.

Η αυξημένη αίσθηση πείνας είναι ένα πολύ σύνηθες σύμπτωμα κατά τη διακοπή του καπνίσματος. Για να αποφύγετε να πάρετε βάρος είναι σημαντικό να γυμνάζεστε συστηματικά, να πίνετε πολύ νερό και να τρώτε πολλά μικρά και με λίγα λιπαρά γεύματα.

Πολυδώρου Χριστίνα




 

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Πώς εγκαθίσταται μια εξάρτηση;

Το ζήτημα της εξάρτησης, σύμφωνα με τον Claude Olievenstein βασίζεται σε τρεις άξονες : α) στη δομή της προσωπικότητας του ατόμου, β) στο αντικείμενο της εξάρτησης, καθώς είναι αδύνατο κάποιος να εξαρτηθεί από οτιδήποτε και γ) το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο στο οποίο γίνεται η συνάντηση του ατόμου με το αντικέιμενο της εξάρτησης. Για τους σκοπούς του συγκεκριμένου άρθρου, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη δομή της προσωπικότητας και τις σχέσεις αντικειμένου που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας αλλά και της διαδικασίας της εφηβείας.





Μερικά άτομα επιδεικνύουν «αδυναμία ενηλικίωσης» η οποία μπορεί να είναι απότέλεσμα «καθήλωσης» σε ένα από τα στάδια της ψυχολογικής ανάπτυξης του ατόμου και ιδιαίτερα σε αυτό που είναι γνωστό ως «στοματικό στάδιο». Αυτά τα άτομα έχουν την τάση να είναι εγωκεντρικά και να παρουσιάζουν δυσκολίες στην ανάπτυξη ουσιαστικών σχέσεων με άλλα άτομα.

Η αφύσικη προσκόλληση στους γονείς και ιδιαίτερα η εξάρτηση από τη μητέρα δημιουργεί εξοντωτικές πιέσεις στο άτομο ιδίως όταν καλείται να αναλάβει ρόλους ενηλίκου. Το άτομο επιλέγει κάποια κατάχρηση, εξάρτηση από ουσία ή τροφή, προκειμένου να ανακουφιστεί από τις εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνει και οδηγείται σε φαντασιώσεις άσχετες με την πραγματικότητα που το περιβάλλει.

Ήδη από την πρώιμη παιδική ηλικία, το βρέφος αναπτύσσει δεσμούς προσκόλλησης με τη μητέρα ή το άτομο που είναι κυρίως υπεύθυνο για τη φροντίδα του. Η σύγχρονη θεωρία της προσκόλλησης βασίζεται στο έργο του Βρετανού ψυχαναλυτή John Bowlby και στη θεωρία του για την ανάπτυξη του συμπεριφορικού συστήματος της προσκόλλησης. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το αναπτυσσόμενο βρέφος χρησιμοποιεί την προσκόλληση με τη μητέρα του ως το ασφαλές σημείο εκκίνησης για εξερεύνηση του κόσμου. Σταδιακά το βρέφος αναπτύσσει κάποια εσωτερικά λειτουργικά μοντέλα και νοητικές αναπαραστάσεις του εαυτού του και των ατόμων που το επιμελούνται.

Ο Bowlby, επηρεασμένος από την ηθολογία σύμφωνα με την οποία υπάρχουν κρίσιμες περίοδοι ανάπτυξης, υποστηρίζει ότι υπάρχουν αντίστοιχες κρίσιμες περίοδοι και στη δημιουργία δεσμών. Το πρώτο κρίσιμο στάδιο ανάπτυξης για τη δημιουργία δεσμού μεταξύ παιδιού και γονέων, είναι τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Ο Bowlby σημείωσε πως ο δεσμός ενεργοποιείται όταν το παιδί είναι κουρασμένο, όταν βιώνει αγωνία και φόβο από την απουσία του προσώπου με το οποίο έχει δημιουργήσει δεσμό. Η θεμελιώδης πρόταση της θεωρίας του Bowlby, αναφερει ότι ο τρόπος με τον οποίο τα πρόσωπα κύριας φροντίδας αποκρίνονται στις ανάγκες των βρεφών εσωτερικεύεται και απολήγει σε αναπαραστάσεις σχετικά με τον τρόπο που ο εαυτός σχετίζεται με τον άλλο. Οι αναπαραστάσεις αυτές εξακολουθούν να λειτουργούν ως «ενεργά πρότυπα» για την καθοδήγηση των αλληλεπιδράσεων του εαυτού με τους άλλους στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ο Bowlby, έκανε σαφή διάκριση μεταξύ των εννοιών «εξάρτηση» και «δεσμός» καθώς θεωρούσε την εξάρτηση ένδειξη παλινδρόμησης, ενώ το δεσμό μια φυσική λειτουργία που παραμένει παρούσα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού και συμβάλλει στην αίσθηση της ασφάλειας του παιδιού που με τη σειρά της επιτρέπει την ανεξαρτητοποίησή του. Επομένως αν στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης του παιδιού δεν έχει εγκατασταθεί ένας υγιής ασφαλής δεσμός ανάμεσα στο παιδί και το άτομο που είναι υπεύθυνο για τη φροντίδα του, ενδέχεται το άτομο αυτό να τείνει να υιοθετήσει εξαρτητικές συμπεριφορές για να αποκτήσει μια αίσθηση ασφάλειας.





H Bartholomew, επεκτείνοντας την αρχική θεωρία του «Ύφους σύναψης δεσμού» του Bowlby, πρότεινε την οργάνωσή των στρατηγικών οργάνωσης και διατήρησης των διαπροσωπικών σχέσεων σε τέσσερις κατηγορίες, αυτές της ασφάλειας, της φοβικότητας, της υπερεμπλοκής και της απορριπτικότητας. Όταν έχουμε ασφαλή δεσμό παρατηρείται χαμηλό άγχος και υψηλή αναζήτηση εγγύτητας, όταν έχουμε υπερεμπλοκή έχουμε υψηλό άγχος και υψηλή επιζήτηση εγγύτητας. Στον απορριπτικό δεσμό παρατηρείται χαμηλό άγχος και χαμηλή επιζήτηση εγγύτητας και στο φοβικό υψηλό άγχος και χαμηλή επιζήτηση εγγύτητας.


Σύμφωνα με τις τέσσερις στρατηγικές σύναψης δεσμού, είναι δυνατόν να διακρίνουμε τη διαπροσωπική συμπεριφορά, τα συναισθήματα που βιώνονται στην αλληλεπίδραση του εαυτού με τον άλλο και ενδεχομένως να αναμένουμε αντίστοιχους τύπους δεσμών. Συγκεκριμένα, φαίνεται πως τα άτομα που έχουν αναπτύξει φοβικό δεσμό προσκόλλησης,  εξαρτώνται περισσότερο από τους άλλους για την αυταξία τους οπότε αποστασιοποιούνται από τις σχέσεις τους με του άλλους για να μην υποστούν την οδύνη κάποιας απόρριψης ή απώλειας. Εκείνοι που ανέπτυξαν απορριπτικό δεσμό σε πρώιμα στάδια της ανάπτυξής τους έχουν αρνητικές προσδοκίες από τις στενές σχέσεις με τους άλλους οπότε αποφεύγουν τη δέσμευση και προάγουν την αυτονομία τους. Οι «υπερεμπλεκόμενοι» επιλέγουν τη σχεσιακή εγγύτητα καθώς μέσω των δεσμών τους με τους άλλους επικυρώνουν την επισφαλή αυταξία τους και καθίστανται ευάλωτοι από την αποδοχή των άλλων. Όσοι έχουν αναπτύξει ασφαλείς δεσμούς στην πρώιμη φάση της ανάπτυξής τους χαρακτηρίζονται από αυτονομημένη και επαρκή αίσθηση αξίας του εαυτού οπότε επιζητούν την εγγύτητα των σχέσεών τους για να τη διατηρήσουν.

Η σημασία των πρώιμων σχέσεων του βρέφους για τη μετέπειτα εξέλιξη του παιδιού αναδείχθηκε και από τη Melanie Klein, που ως σημαντική εκπρόσωπος του ψυχαναλυτικού ρεύματος των αντικειμενότροπων σχέσεων, υποστήριξε ότι  το βρέφος κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του έχει μια συγκεχυμένη αντίληψη του εαυτού του και του κόσμου που το περιβάλλει, οπότε δε μπορεί να αντιληφθεί τη μητέρα ως μια ξεχωριστή οντότητα από το ίδιο. Το σημαντικότερο αντικείμενο για το βρέφος είναι το στήθος, το οποίο αντιμετωπίζεται από το βρέφος με αμφιθυμία καθώς άλλοτε – ως πηγή τροφής και ικανοποίησης- γίνεται αντιληπτό ως «καλό και άλλοτε – εξαιτίας κάποιας αποστέρησης ή ματαίωσης- γίνεται αντιληπτό από το βρέφος ως «κακό». Στη φάση αυτή η μητέρα γίνεται κυρίως αντιληπτή ως στήθος – μερικό αντικείμενο. Αργότερα στη ζωή αν το άτομο αναπτύξει κάποια εξαρτητική συμπεριφορά, η σχέση του με το αντικείμενο μοιάζει με την αμφιθυμική του στάση απέναντι στη μητέρα – στήθος.





Ο Βρετανός παιδίατρος και ψυχαναλυτής ο Donald  Winnicott, εστίασε το ερευνητικό του ενδιαφέρον στην πρώιμη σχέση ανάμεσα στη μητέρα ή το άτομο που έχει κυρίως τη φροντίδα του βρέφους και το ίδιο. Ο Winnicott υποστήριξε ότι το βρέφος προκειμένου να αποκτήσει σταδιακά μια αντίληψη ύπαρξης  και συνοχής του Εγώ, χρειάζεται να απολαύσει πλήρως την πρόνοια και τη φροντίδα του περιβάλλοντός του (holding). Το βρέφος, υπό φυσιολογικές συνθήκες περνά από την κατάσταση της μη –απαρτίωσης σε μια δομημένη απαρτίωση με στόχο να γίνει ένα πρόσωπο, ένα άτομο καθ’αυτό, μέσω της εν-οίκησης της ψυχής στο σώμα. Η γονεϊκή και ιδιαιτέρως η μητρική φροντίδα, έχουν μεγάλη σημασία στο πρώιμο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού. Η μητρική φροντίδα σχετίζεται με τη δυνατότητα της μητέρας να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του παιδιού της και να ανταποκρίνεται ανάλογα. Όμως προκειμένου το παιδί να μπορέσει να αναπτυχθεί και να περάσει σταδιακά από την πλήρη εξάρτηση στην ανεξαρτησία, θα πρέπει η μητέρα να αφήσει το χώρο στο παιδί της να δομήσει το Εγώ του, μειώνοντας σταδιακά την εξάρτηση του παιδιού από τη φροντίδα της μητέρας. Αν η μητέρα συνεχίζει να καλύπτει ή και να υπερκαλύπτει τις ανάγκες του παιδιού της, εκείνο θα θεωρεί ότι όλες του οι επιθυμίες πρέπει να ικανοποιούνται άμεσα και θα συνεχίσει να εξαρτάται από κάθε αντικείμενο και θα αναπτύξει ίσως σχέσεις εξάρτησης με αυτό.

Αυτή η διάσταση της εξάρτησης σχετίζεται με την τάση για υπερπροστασία που δείχνουν πολλοί γονείς στα παιδιά τους, μη μπορώντας να σταματήσουν έγκαιρα τις γονικές παροχές και να επιτρέψουν στα παιδιά τους να αναλάβουν μόνα τους την ευθύνη για τη διαχείριση των προσωπικών τους ζητημάτων. Επιπλέον τα παιδιά που τυγχάνουν υπερπροστατευτικής συμπεριφοράς από τους γονείς τους έχουν την τάση να επιδιώκουν άμεση ικανοποίηση των αναγκών τους, να παρουσιάζουν έλλειψη αυτοπεποίθησης και αποφυγή της ανάληψης πρωτοβουλιών στην ενήλικη ζωή.

Το άτομο μπορεί να αναπτύξει εξαρτητικές συμπεριφορές ως διέξοδο στην προσωπική του δυσφορία που προκύπτει ενδεχομένως από τη ματαίωση των επιθυμιών του. Η εφηβεία, είναι μια σημαντική εμπειρία αλλαγής που καθορίζεται από βιολογικούς νόμους και απαιτητικούς κοινωνικούς κώδικες που επηρεάζεται από το οικογενειακό και πολιτιστικό περιβάλλον του ατόμου, τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας και την ψυχοσεξοαυαλική του εξέλιξη. Οι αλλαγές της ήβης, επηρεάζουν το σώμα και τον εσωτερικό κόσμο του νεαρού ατόμου και μεταβάλλουν τις αναπαραστάσεις, τις ταυτίσεις και τα συναισθήματά του. Η σταδιακή σεξουαλική του ωρίμανση, καλεί τον έφηβο να αποστασιοποιηθεί από την αναφορά του στους γονείς, να πενθήσει τα γονεϊκά αντικείμενα αγάπης ώστε να μπορέσει να επενδύσει σε νέα αντικείμενα.

Οι διάφορες εξαρτητικές συμπεριφορές (χρήση ουσιών, διατροφικές διαταραχές, αλλά και ορισμένες σεξουαλικές συμπεριφορές) υποδεικνύουν την αποτυχία των διεργασιών της εφηβείας και την ελλιπή επεξεργασία της υποβόσκουσας ψυχικής διαμάχης. Ο έφηβος υιοθετώντας εξαρτητικές συμπεριφορές έχει ως στόχο να εκφορτίσει ψυχική ένταση και άγχος και αναδιοργανώνει αμυντικά την προσωπικότητά του γύρω από την εξαρτητική συμπεριφορά, η οποία του προσφέρει ένα υποκατάστατο αντικειμένου που του επιτρέπει να διατηρήσει το αίσθημα της ταυτότητάς του. Επιπλέον, ο έφηβος επιχειρεί να υποκαταστήσει σχέσεις που ήδη υπάρχουν και από τις οποίες είναι συναισθηματικά εξαρτημένος με το αντικείμενο της εξάρτησής του.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη χρήση αλκοόλ κατά τη εφηβική ηλικία πατήστε εδώ.

Το αντικείμενο της εξάρτησης λειτουργεί ως παρεμβολή ανάμεσα στον έφηβο και τον Άλλο και του δίνει τη δυνατότητα να θεμελιώσει μια σχέση κυριαρχίας πάνω του. Η σύγκρουση με τους γονείς και η «αρνητική συμπεριφορά» του εφήβου απέναντί τους είναι ο τρόπος με τον οποίο ο έφηβος προσπαθεί να κρατήσει απόσταση από τους γονείς, όμως για όσο διαρκεί η σύγκρουση, ο έφηβος εξασφαλίζει την παράταση της εξάρτησης από τους γονείς. Μια επιπλέον διάσταση της εξάρτησης ενός ατόμου από μια ουσία ή μια συμπεριφορά, έχει να κάνει με την αίσθηση της απομόνωσης από το περιβάλλον που είναι πολλές φορές τραυματικό και με την εντύπωση της ελευθερίας που το άτομο φαίνεται να βιώνει υιοθετώντας μια εξαρτητική συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα όμως, αν η εξάρτηση αποκτήσει και τη διάσταση του εθισμού το άτομο ανάγει το αντικείμενο της εξάρτησης ως το σπουδαιότερο κομμάτι της καθημερινότητάς του και οργανώνει τη ζωή του γύρω από αυτό, θυσιάζοντας την ελευθερία του στην πραγματικότητα προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία του.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πώς να απαλλαγείτε από μια κακιά συνήθεια πατήστε εδώ.

Από την Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγο, ΜΑ, Υπ. Διδάκτoρα Παντείου

Πηγή: http://psychografimata.com/6943/pos-egkathistate-mia-exartisi%CD%BE/